Owce są zwierzętami, które doskonale przystosowały się do warunków panujących na pastwiskach górskich. Charakteryzują się zdolnością do wykorzystania różnorodnych rodzajów roślinności, w tym traw, ziół oraz krzewów, co czyni je idealnymi zwierzętami do wypasu w trudniejszych warunkach. W porównaniu do innych zwierząt, owce potrafią efektywnie korzystać z uboższych terenów, dzięki swojej umiejętności selektywnego żerowania. Dodatkowo, ich dieta bogata w włókno sprzyja zdrowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego. W kontekście dobrych praktyk w hodowli, stosowanie owiec na pastwiskach górskich przyczynia się do naturalnego zarządzania ekosystemem, co wspiera bioróżnorodność i ogranicza konieczność stosowania nawozów. Przykłady z krajów alpejskich pokazują, że owce przyczyniają się do utrzymania tradycyjnych krajobrazów, co jest zgodne z zrównoważonym rozwojem rolnictwa. Właściwe zarządzanie stadem, w tym rotacja pastwisk, jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz zachowania jakości pastwisk.
Świnie, jako zwierzęta wszystkożerne, preferują bardziej zróżnicowaną dietę i nie są w stanie skutecznie wykorzystać pastwisk górskich, w których dominują trawy i rośliny wysokogórskie. Ich potrzeby żywieniowe wymuszają na hodowcach stosowanie pasz, co czyni ich wypas w trudnych warunkach mało efektywnym. Konie, mimo swojej siły i wytrzymałości, również nie są optymalnymi zwierzętami do wypasu na pastwiskach górskich. Ich dieta opiera się głównie na trawie, a w górskim krajobrazie, gdzie roślinność jest często uboga, mogą mieć trudności w zaspokajaniu potrzeb żywieniowych. Wypas krów na terenach górskich może prowadzić do nadmiernego wypasu, co z kolei wpływa na degradację pastwisk. Krowy, będąc dużymi zwierzętami, wymagają znacznych ilości paszy, co w trudnym terenie staje się problematyczne. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, ważne jest, by dobierać zwierzęta do specyfiki danego terenu, a owce, dzięki swoim unikalnym zdolnościom przystosowawczym, są najbardziej odpowiednie do wypasu w warunkach górskich. Błędem jest zakładać, że wszystkie zwierzęta mogą być hodowane w identyczny sposób niezależnie od warunków środowiskowych, co często prowadzi do błędnych decyzji hodowlanych.