Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Wybór niewłaściwych kryteriów do oceny planu terapii i rehabilitacji prowadzi do pominięcia fundamentalnych zasad skutecznej interwencji. Przykładowo, stałość i wykonalność, wskazane w niepoprawnych opcjach, mogą sugerować sztywne podejście do terapii, które nie uwzględnia indywidualnych potrzeb pacjenta. Stały program może być niewłaściwy, gdyż nie pozwala na adaptację do postępów pacjenta, które są często nieprzewidywalne. Wykonalność, choć istotna, nie może być jedynym wyznacznikiem; każda terapia musi być również dostosowana do celów, które są zgodne z możliwościami pacjenta. Dodatkowo, przejrzystość i uporządkowanie, o których mowa w innych odpowiedziach, są ważnymi aspektami, lecz same w sobie nie gwarantują sukcesu terapeutycznego. Plan musi być nie tylko zorganizowany, ale także uwzględniać elastyczność reakcji na zmieniające się potrzeby podopiecznego. Zbyt duży nacisk na urozmaicenie w metodach terapeutycznych bez spójności i celowości może prowadzić do chaosu, gdzie pacjent nie potrafi zrozumieć celu poszczególnych działań. Kluczowe jest, aby plan, mimo że był różnorodny, pozostał zharmonizowany wokół jasno określonych celów i ram czasowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w rehabilitacji.