Kwalifikacja: MED.13 - Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej
Zawód: Terapeuta zajęciowy
Jaką metodę aktywnego słuchania wykorzystał terapeuta zajęciowy, zwracając się do podopiecznych stwierdzeniem: Innymi słowy, oczekuje Pan, że podczas zajęć skoncentrujemy się na poprawie Pana samodzielności w codziennych czynnościach?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Terapeuta zajęciowy zastosował parafrazę, co oznacza, że powtórzył myśli podopiecznego swoimi słowami, aby upewnić się, że zrozumiał jego intencje. Parafraza jest kluczową techniką aktywnego słuchania, która pozwala na potwierdzenie zrozumienia i zachęcenie do dalszej komunikacji. W przykładzie terapeuta jasno odzwierciedla oczekiwania podopiecznego dotyczące samodzielności w czynnościach dnia codziennego. Dzięki temu, pacjent czuje się słuchany i może lepiej wyrażać swoje potrzeby. Parafraza ma ogromne znaczenie w kontekście terapii zajęciowej, ponieważ wspiera proces budowania relacji oraz zaufania między terapeutą a pacjentem. W praktyce, terapeuci często stosują tę technikę, aby zrozumieć emocje i motywacje pacjentów, co z kolei ułatwia planowanie efektywnych działań terapeutycznych. Standardy dobrych praktyk w terapii zajęciowej zalecają regularne użycie parafraz, aby upewnić się, że pacjent jest aktywnie zaangażowany w proces terapii oraz że jego potrzeby są odpowiednio adresowane.
Wybór nieprawidłowych technik aktywnego słuchania może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich definicji oraz zastosowania w praktyce terapeutycznej. Na przykład, podsumowanie jest techniką, która polega na zebranie i zsyntetyzowaniu kluczowych informacji z dłuższej rozmowy, a nie na powtórzeniu myśli rozmówcy. Przykładem podsumowania byłoby stwierdzenie, które łączy różne aspekty rozmowy w całość, co jednak nie miało miejsca w tym przypadku. Dowartościowanie natomiast ma na celu podkreślenie pozytywnych cech pacjenta lub jego osiągnięć, ale nie odnosi się bezpośrednio do zrozumienia jego oczekiwań. Odzwierciedlenie, jako technika, skupia się na powtarzaniu nie tylko treści, ale i emocji wyrażanych przez rozmówcę. W kontekście podanego przykładu, terapeuta nie odniósł się do emocji pacjenta, lecz jedynie zinterpretował jego prośbę, co czyni te podejścia niewłaściwymi. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do braku efektywności w komunikacji i relacji terapeutycznej. W terapii kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik, aby zarówno terapeuta, jak i pacjent czuli się zrozumiani i komfortowo, co w konsekwencji przekłada się na skuteczność terapii.