Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej.

Minimalne warunki utrzymania cieląt

Powierzchnia kojca w przypadku, gdy cielęta utrzymuje się w tym kojcu grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę powinna wynosić co najmniej:

1. 1,5 m² – dla cieląt o masie ciała do 150 kg,
2. 1,7 m² – dla cieląt o masie ciała powyżej 150 do 220 kg,
3. 1,8 m² – dla cieląt o masie ciała powyżej 220 kg.

Wszystkie gatunki mięsa dzikich zwierząt łownych innych niż dziki, takich jak niedźwiedzie, mięsożerne ssaki (włączając ssaki morskie) oraz gady bada się, pobierając próbkę z mięśni w miejscach szczególnie narażonych. Miejsca predylekcyjne to:

• u niedźwiedzia: przepona, mięśnie żwaczy i język;
• u morsa: język;
• u krokodyli: mięśnie żwaczy, skrzydłowe i międzyżebrowe;
• u ptaków: mięśnie głowy (np. mięśnie żwaczy i szyi).

Masa próbki pierwotnej pobranej z miejsc predylekcyjnych nie może być mniejsza niż 10g.