Na zmiareczkowanie 10 cm3 roztworu KOH zużyto 10 cm3 0,1000-molowego roztworu H2SO4. Oblicz ilość KOH w badanej próbce w g/100 cm3. 
 
| MK = 39 g/mol, MO = 16 g/mol, MH = 1 g/mol, MS = 32 g/mol | 
| MK = 39 g/mol, MO = 16 g/mol, MH = 1 g/mol, MS = 32 g/mol | 
| p =  Vpróbki + Vwody + Vtitrantu Vpróbki + Vwody  | 
| 1 cm3 roztworu NaOH o stężeniu 0,1 mol/dm3 odpowiada 19,07 mg tetraboranu sodu Na2B4O7 · H2O | 
| NH4SCN amonu tiocyjanian | 0,1 mol/l | 
| Stężenie po rozcieńczeniu do 1000 ml w 20°C | 0,1 mol/l ± 0,2 % | 

  | |||||||||||||||
| Opis oznaczania zawartości wapnia w glukonianie wapnia | 
|---|
| Oznaczenie polega na strąceniu jonów wapnia szczawianem amonu w postaci szczawianu wapnia CaC2O4 zgodnie z równaniem reakcji: Ca2+ + C2O42- → CaC2O4. Odsączony osad CaC2O4 rozpuszcza się w kwasie siarkowym(VI) zgodnie z równaniem reakcji: CaC2O4 + 2H+ → H2C2O4 + Ca2+ Wydzielony kwas szczawiowy, w ilości równoważnej ilości wapnia w próbce, odmiareczkowuje się mianowanym roztworem KMnO4.  | 
| Produkt wydzielający się na katodzie  | wodór | wodór | wodór | 
| Produkt wydzielający się na anodzie  | chlor | tlen | tlen | 
| Odczyn roztworu w elektrolizerze  | stał się zasadowy | pozostał zasadowy | pozostał kwasowy | 
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 
| CuSO4 | Na2SO4 | H2SO4 | HCl | NaCl | NaOH | 

| Podział nawozów azotowych  | Średnia zawartość azotu [%]  | MN = 14 g/mol MO = 16 g/mol MK = 39 g/mol  | |
|---|---|---|---|
| I. | saletrzane | 15 | |
| II. | amonowe | 25 | |
| III. | saletrzano-amonowe | 34 | |
| IV. | amidowe | 46 | 

| Wielkość próbki | Skala analizy | 
|---|---|
| > 0,1 g | makro | 
| 0,01 – 0,1 g | semimikro | 
| 0,0001 – 0,01 g | mikro | 
| < 10-4 g | ultramikro | 


| A. | KSO = [Ca2+] · [PO43-] | 
| B. | KSO = [Ca3+]2 · [PO42-]3 | 
| C. | KSO = [Ca2+]3 · [PO43-]2 | 
| D. | KSO = 3[Ca2+] · 2[PO43-] | 
| Różnica w otrzymanych wynikach dwóch oznaczeń wykonanych równocześnie lub w krótkim przedziale czasu na tej samej próbce, przez tego samego analityka, w takich samych warunkach, nie może przekraczać 1,5 g na 100 g oznaczanej próbki. | 
| Procedura Współoznaczanie wapnia i magnezu w wodach naturalnych polega na przeprowadzeniu dwóch miareczkowań mianowanym 0,0100 mol/dm3 roztworem EDTA. Pierwsze miareczkowanie przeprowadza się w środowisku buforu amoniakalnego pH = 10 wobec czerni eriochromowej T, jako wskaźnika. Objętość zużytego titranta odpowiada sumie zawartości jonów wapnia i magnezu. Drugie miareczkowanie przeprowadza się w środowisku silnie zasadowym pH=12-13 wobec mureksydu. Objętość użytego titranta zależy od ilości jonów wapnia. Podczas wykonywania oznaczenia zużyto na pierwsze miareczkowanie wobec czerni eriochromowej średnio V1= 20,3 cm3 roztworu EDTA, na drugie oznaczenie wobec mureksydu zużyto średnio V2= 5,4 cm3 tego samego roztworu EDTA.  |