Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 22 stycznia 2025 14:45
Data zakończenia: 22 stycznia 2025 15:12

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na zamieszczonym schemacie przedstawiono poziomy zapasów materiałów utrzymywane w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym ZEFIR sp. z o.o. dla zachowania ciągłości produkcji. Ustal normę zapasu.

W przypadku prób obliczenia normy zapasu, wybór nieprawidłowych wartości może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu zapasami. Odpowiedzi takie jak 250 sztuk, 220 sztuk, czy 60 sztuk, nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczeń. Na przykład, zapas 250 sztuk ignoruje kluczowy element, jakim jest połowa zapasu bieżącego, co wprowadza poważne rozbieżności. Dodatkowo, 220 sztuk może wynikać z błędnego założenia dotyczącego zapasu minimalnego, co również prowadzi do zaniżenia normy. Z kolei odpowiedź 60 sztuk jest skrajnym przypadkiem, w którym zapas został zdecydowanie zaniżony, co mogłoby skutkować przestojami produkcyjnymi i stratami finansowymi. W praktyce, błędne podejście do zarządzania zapasami może generować nie tylko niedobory, ale również nadwyżki, co wiąże się z dodatkowymi kosztami przechowywania. W branżach produkcyjnych, zgodnych z normami ISO, kluczowe jest, aby normy zapasów były ustalane na podstawie rzetelnych analiz oraz dokładnych danych, co pozwala na maksymalizację efektywności operacyjnej i minimalizację ryzyk związanych z łańcuchami dostaw.

Pytanie 2

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rotacji zapasów w dniach dla każdego kwartału.

Niepoprawne odpowiedzi sugerują różne błędne obliczenia lub interpretacje wskaźnika rotacji zapasów. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 3 dni dla I kwartału lub 5 dni dla II kwartału mogą wynikać z mylnego założenia, że wskaźnik ten oblicza się na podstawie jednostkowych sprzedaży lub nieprawidłowego zrozumienia wartości zapasów. Kluczowym błędem jest nieodróżnienie pojęcia rotacji zapasów od czasu realizacji sprzedaży. W rzeczywistości, rotacja zapasów w dniach wskazuje, ile dni potrzeba na wyprzedanie obecnych zapasów, a zbyt niskie wartości mogą sugerować, że firma nie wykorzystuje swojego potencjału sprzedażowego lub zarządza swoimi zapasami nieefektywnie. Ponadto, pomijanie obliczeń związanych z kosztami sprzedanych towarów prowadzi do niewłaściwych wniosków o kondycji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, rotacja zapasów w dniach powinna być analizowana w kontekście całej strategii zarządzania zapasami, a jej obliczenia powinny być dokładne i uwzględniać wszelkie czynniki wpływające na popyt i podaż. W tym przypadku, niepoprawne zrozumienie tych aspektów doprowadziło do wskazania błędnych wartości.

Pytanie 3

Ze względu na częstotliwość przeprowadzania analizy ekonomicznej wyróżnia się analizę

Analiza ekonomiczna, która jest doraźna, okresowa i ciągła, stanowi kluczowy element zarządzania w każdym przedsiębiorstwie. Analiza doraźna polega na reagowaniu na konkretne sytuacje, które wymagają szybkiego działania, na przykład podczas kryzysu finansowego. Przykładem może być analiza rentowności w przypadku, gdy firma zauważa spadek sprzedaży. Analiza okresowa to systematyczne badanie wyników finansowych w ustalonych interwałach czasowych, co pozwala na identyfikację trendów oraz planowanie przyszłych działań. Wreszcie, analiza ciągła to podejście, które integruje dane w czasie rzeczywistym, co umożliwia bieżące monitorowanie efektywności operacyjnej i szybsze podejmowanie decyzji. Właściwe zastosowanie tych metod pozwala na lepsze dostosowanie strategii biznesowej do zmieniających się warunków rynkowych oraz zwiększenie konkurencyjności. W praktyce, przedsiębiorstwa stosują różne narzędzia analityczne, takie jak analizy SWOT, bilanse, raporty finansowe oraz systemy ERP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Przedsiębiorstwo otrzymało kredyt w wysokości 25 000 zł na okres 50 dni. Oprocentowanie kredytu wynosi 3,65 % w skali roku. Przy założeniu, że rok ma 365 dni, jednostka zapłaci po ustalonym terminie odsetki w wysokości

Wybór niepoprawnych wartości odsetek może wynikać z różnych błędów w rozumieniu procesu obliczania odsetek oraz w zastosowaniu odpowiednich wzorów. Na przykład, niektórzy mogą pomylić wartość oprocentowania rocznego z wartością dzienną, co prowadzi do błędnych obliczeń. Oprocentowanie 3,65 % odnosi się do całego roku, co oznacza, że aby uzyskać stawkę dzienną, należy podzielić tę wartość przez 365. Niewłaściwe podejście może skutkować przyjęciem błędnych wartości, takich jak 25,00 zł, które mogłoby wynikać z obliczenia odsetek na podstawie uproszczonego założenia, że kredyt jest spłacany jednorazowo bez uwzględnienia dni. Warto pamiętać, że odsetki uzależnione są od czasu trwania kredytu, dlatego pominięcie tego czynnika prowadzi do istotnych różnic w obliczeniach. Kolejnym typowym błędem jest przecenienie wartości kredytu lub błędne założenie co do jego oprocentowania, co może prowadzić do wyższych wartości, takich jak 250,00 zł. Użytkownicy powinni być świadomi, że precyzyjne obliczenia w obszarze finansów wymagają dokładności oraz znajomości odpowiednich wzorów matematycznych. Ustalenie prawidłowych wartości odsetek jest nie tylko kwestią teoretyczną, ale ma realne konsekwencje finansowe dla przedsiębiorstw, które opierają swoje decyzje na tych obliczeniach. Dlatego warto inwestować czas w zrozumienie tych zasad oraz ich aplikację w praktyce.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, które przedsiębiorstwo najszybciej ściąga swoje należności od kontrahentów.

Przedsiębiorstwo B jest odpowiedzią prawidłową, ponieważ charakteryzuje się najniższym wskaźnikiem rotacji należności, co wskazuje na efektywniejsze zarządzanie swoimi należnościami. Wskaźnik rotacji należności w dniach informuje o przeciętnym czasie, w jakim przedsiębiorstwo ściąga swoje należności od kontrahentów. Im niższa wartość tego wskaźnika, tym szybciej przedsiębiorstwo otrzymuje płatności. W praktyce, niskie wskaźniki rotacji mogą być wynikiem skuteczniejszych procesów windykacyjnych, lepszej analizy zdolności kredytowej klientów czy też bardziej elastycznych warunków płatności. Warto zauważyć, że w branży finansowej i handlowej, monitorowanie rotacji należności jest kluczowym elementem zarządzania płynnością finansową. Standardy branżowe rekomendują, aby firmy dążyły do utrzymania wskaźnika rotacji na jak najniższym poziomie, co pozwala na szybsze reagowanie na zmiany rynkowe oraz minimalizację ryzyka związanego z nieterminowymi płatnościami.

Pytanie 6

Wykroczeniem przeciwko prawom pracownika jest

Brak pisemnego potwierdzenia zawartej z pracownikiem umowy o pracę jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy każdy pracodawca ma obowiązek dostarczyć pracownikowi pisemną umowę w terminie nie później niż w dniu rozpoczęcia pracy. Takie działanie ma na celu zapewnienie jasnych i przejrzystych warunków zatrudnienia, które chronią obie strony. Pracownik powinien mieć dostęp do informacji na temat wynagrodzenia, godzin pracy, obowiązków oraz innych istotnych warunków zatrudnienia. Brak tych informacji może prowadzić do nieporozumień oraz naruszeń praw pracowniczych. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, gdy pracodawca nie dostarcza umowy, a pracownik nie ma możliwości dochodzenia swoich praw, co może skutkować niewłaściwym traktowaniem lub brakiem wynagrodzenia. W praktyce, aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się, aby każdy pracodawca stosował standardy rekrutacyjne, które obejmują nie tylko przygotowanie umowy, ale również jej jasne omówienie z pracownikiem.

Pytanie 7

Listy płac archiwizuje się przez okres

Odpowiedzi, które sugerują krótsze okresy archiwizacji list płac, są niezgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi. Archiwizacja przez 5, 10 lat lub 12 miesięcy nie uwzględnia wymogów dotyczących długoterminowego przechowywania dokumentacji pracowniczej, co jest kluczowe dla weryfikacji praw pracowników oraz dla organów kontrolnych, takich jak ZUS. W sytuacjach, gdy pracownik podejmuje decyzję o ubieganiu się o emeryturę lub rentę, dokumenty te mogą być niezbędne do potwierdzenia okresów składkowych. Przerwy w archiwizacji mogą prowadzić do utraty ważnych informacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować problemami prawnymi dla byłych pracodawców, w tym koniecznością naprawienia szkód finansowych. Warto również zrozumieć, że każdy płatnik składek ma obowiązek prowadzenia rzetelnej dokumentacji, co jest fundamentalne dla zapewnienia transparentności i odpowiedzialności. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi to nieznajomość przepisów lub ich błędna interpretacja. Warto na bieżąco aktualizować wiedzę z zakresu prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych, aby uniknąć takich nieporozumień i zapewnić zgodność z przepisami.

Pytanie 8

Kasjer, w sporządzonym raporcie kasowym, powinien wpisać

Chociaż odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, każda z nich odbiega od istoty wymagań dotyczących sporządzania raportu kasowego. Miejsce przechowywania gotówki, choć istotne dla zarządzania bezpieczeństwem finansowym, nie jest elementem, który kasjer powinien wpisać w raporcie kasowym. Tego typu informacje mogą być zawarte w wewnętrznych procedurach operacyjnych, ale nie w dokumentacji kasowej. Godziny dokonanych wypłat również nie są wymagane w raporcie kasowym; kluczową informacją jest bowiem liczba dokumentów, które potwierdzają te wypłaty. Podobnie, wskazanie ilości banknotów według nominałów, chociaż ważne dla codziennego obiegu gotówki, nie ma miejsca w formalnym raporcie kasowym. Głównym celem raportu kasowego jest przedstawienie całościowej informacji dotyczącej operacji kasowych, co obejmuje jedynie ewidencjonowanie dokumentów potwierdzających te operacje. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na detalach operacyjnych, które nie mają bezpośredniego wpływu na formalne raportowanie. Właściwe podejście polega na zrozumieniu, że raport kasowy ma służyć jako oficjalny dokument potwierdzający przeprowadzone transakcje, co wymaga precyzyjnego i zgodnego z normami przedstawienia tylko niezbędnych informacji.

Pytanie 9

Ze względu na przedmiot planowania wyróżnia się następujące plany:

Odpowiedzi takie jak "operatywne, strategiczne, perspektywiczne" i "jednorazowe, okresowe, ciągłe" wskazują na niepełne zrozumienie klasyfikacji planów w kontekście zarządzania. Plany operatywne są zazwyczaj krótkoterminowe, skoncentrowane na codziennych działaniach i operacjach. Choć są one ważne, nie odnoszą się bezpośrednio do głównych przedmiotów planowania, jak produkcja czy marketing. Plany strategiczne, z drugiej strony, dotyczą długoterminowych celów organizacji, ale nie obejmują szczegółowych aspektów operacyjnych i finansowych. Podobnie, plany perspektywiczne są koncentrowane na długoterminowym rozwoju, ale ich definicja nie wpisuje się w konkretne działania związane z produkcją, marketingiem czy finansami. W przypadku odpowiedzi zawierających kategorie jednorazowe, okresowe czy ciągłe, te terminy odnoszą się do czasu trwania planów, a nie do ich przedmiotu. Klasyfikacje takie nie są powszechnie stosowane w praktykach zarządzania. Kluczowym błędem w myśleniu jest pomijanie istoty przedmiotu planowania, co prowadzi do mylnego postrzegania znaczenia poszczególnych planów. Różnorodność w podejściu do planowania wymaga nie tylko zrozumienia typów planów, ale także ich praktycznego zastosowania w kontekście organizacyjnym.

Pytanie 10

Do obliczenia wskaźnika przyjęć pracowników potrzebne są następujące informacje:

Wskaźnik przyjęć pracowników, zwany również wskaźnikiem zatrudnienia, jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, który pozwala ocenić dynamikę zmian w zatrudnieniu w danym przedsiębiorstwie. Poprawna odpowiedź, wskazująca na konieczność uwzględnienia liczby nowozatrudnionych pracowników oraz średniego stanu zatrudnienia w badanym okresie, opiera się na fundamentalnych zasadach analizy danych kadrowych. Liczba nowozatrudnionych pracowników dostarcza informacji o tym, jak wiele osób zaczęło pracę w określonym czasie, co jest istotne dla oceny aktualnych potrzeb kadrowych i efektywności procesów rekrutacyjnych. Średni stan zatrudnienia, z kolei, pozwala na zrozumienie ogólnej struktury zatrudnienia w firmie, co jest niezbędne do prawidłowego obliczenia wskaźnika. Przykładowo, w firmie, która w ciągu roku przyjęła 50 nowych pracowników, a jej średni stan zatrudnienia wyniósł 200 osób, wskaźnik przyjęć wyniesie 25%. Zrozumienie tych relacji i umiejętność ich analizy jest niezbędne w zarządzaniu ludźmi, a także w planowaniu strategii zatrudnienia zgodnie z wymaganiami rynkowymi i specyfiką branży. Wskazanie poprawnych danych do obliczenia wskaźnika jest zgodne z dobrymi praktykami HR, które podkreślają znaczenie monitorowania wskaźników efektywności zatrudnienia dla optymalizacji procesów rekrutacyjnych i zatrudnieniowych w organizacji.

Pytanie 11

Zestawienie dochodów i wydatków państwa w danym roku kalendarzowym przedstawia

Bilans płatniczy państwa nie jest tym samym, co budżet. Jest to zestawienie wszystkich transakcji finansowych, które miały miejsce pomiędzy danym krajem a resztą świata w określonym okresie. Obejmuje on zarówno wymianę towarów i usług, jak i przepływy kapitałowe, co czyni go bardziej kompleksowym sprawozdaniem w kontekście międzynarodowym. Bilans handlowy odnosi się jedynie do różnicy pomiędzy eksportem a importem towarów, co ogranicza jego użyteczność w ocenie ogólnej sytuacji finansowej państwa. Dług krajowy skarbu państwa to suma wszystkich zobowiązań państwa wobec wierzycieli, która może być wynikiem niewłaściwego zarządzania budżetem, ale nie odzwierciedla bezpośrednio dochodów i wydatków w danym roku. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych konkluzji to mylenie różnych kategorii finansowych oraz brak zrozumienia, jak różne dokumenty finansowe interagują ze sobą. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla prawidłowej analizy sytuacji ekonomicznej kraju oraz efektywnego planowania jego polityki finansowej.

Pytanie 12

Przedsiębiorstwo założyło w banku 12-miesięczną lokatę terminową na kwotę 10 000 zł. Odsetki w stosunku rocznym wynoszą 10%, a ich kapitalizacja następuje po upływie 12 miesięcy. Po roku jednostka gospodarcza otrzyma odsetki w wysokości

W przypadku 12-miesięcznej lokaty terminowej ze stałą stopą procentową 10% rocznie, obliczenie odsetek jest stosunkowo proste. Odsetki są naliczane na podstawie wzoru: Odsetki = Kapitał × Stopa procentowa × Czas. W tym przypadku kapitał wynosi 10 000 zł, a czas wynosi 1 rok. Zatem: Odsetki = 10 000 zł × 10% × 1 = 1 000 zł. Oznacza to, że po roku przedsiębiorstwo otrzyma łącznie 11 000 zł, w tym 10 000 zł kapitału oraz 1 000 zł odsetek. Taka forma lokaty jest popularna wśród przedsiębiorców, gdyż pozwala na korzystanie z pewnych, przewidywalnych zysków. Praktyczne zastosowanie wiedzy o lokatach terminowych polega na umiejętnym planowaniu finansów przedsiębiorstwa i wykorzystaniu nadwyżek kapitałowych w sposób, który przynosi zyski na poziomie akceptowalnym w danym kontekście biznesowym. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących lokat i odsetek, które są regulowane przez prawo bankowe oraz odpowiednie wytyczne instytucji finansowych, co zapewnia bezpieczeństwo inwestycji.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonego fragmentu rozporządzenia ustal, jaka wysokość diety przysługuje pracownikowi, który został oddelegowany w podróż służbową trwającą od 15 maja od godz. 13.20 do 17 maja do godz. 15.15

Odpowiedzi takie jak 34,50 zł, 46,00 zł oraz 69,00 zł mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad ustalania wysokości diet za podróż służbową. Często popełnianym błędem jest zbyt szybkie przypisanie kwoty diety do jednej doby bez uwzględnienia pełnych i niepełnych dni podróży. W przypadku diety, należy dokładnie rozróżnić między pełnymi dobami podróży a niepełnymi dobami, które nie osiągają 8 godzin. Warto także zwrócić uwagę na to, że w niektórych przypadkach, błędne odpowiedzi mogą wynikać z pomyłki w obliczeniach, na przykład przy sumowaniu kwot diet. Często mylnie przyjmuje się, że dieta za niepełną dobę powinna być równa pełnej diecie, co jest niezgodne z obowiązującymi regulacjami. Podczas ustalania wysokości diet należy również zapoznać się z obowiązującymi stawkami, ponieważ mogą się one różnić w zależności od miejsca odbywania podróży oraz przepisów lokalnych. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego naliczania diet i uniknięcia potencjalnych błędów w przyszłości.

Pytanie 14

Które z wymienionych zadań wykonuje Najwyższa Izba Kontroli?

W kontekście działalności Najwyższej Izby Kontroli, pojawiają się różnorodne nieporozumienia dotyczące zakresu jej kompetencji. Weryfikowanie jakości towarów i usług, choć jest istotnym aspektem działalności nadzorczej, nie leży w kompetencjach NIK. Tego rodzaju kontrole są częściej prowadzone przez inne organy, takie jak Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który zajmuje się ochroną praw konsumentów i rynków. Również nadzór nad przestrzeganiem przepisów BHP jest zadaniem inspekcji pracy, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa w miejscach pracy, co również nie jest bezpośrednio powiązane z działalnością NIK. Ustalanie założeń polityki pieniężnej leży w gestii Narodowego Banku Polskiego, którego zadania obejmują m.in. określenie stop procentowych i kontrolowanie inflacji. Często występującym błędem myślowym jest pomylenie nadzoru nad instytucjami z kontrolą jakości czy bezpieczeństwa w innych obszarach. Dobrze zrozumieć, że NIK ma jasno określone zadania wynikające z Ustawy o NIK, a jej działalność koncentruje się głównie na audytach instytucji publicznych oraz ocenie efektywności ich działań, co jest kluczowe dla przejrzystości i odpowiedzialności w sektorze publicznym.

Pytanie 15

Kwota podstawowej stawki podatku VAT, obliczona od wartości netto towaru, wynosi 1 150,00 zł. Ustal wartość netto towaru.

Aby ustalić wartość netto towaru na podstawie kwoty podatku VAT wynoszącej 1150,00 zł, należy skorzystać z wzoru na obliczanie podatku VAT: VAT = wartość netto * stawka VAT. W przypadku podstawowej stawki VAT w Polsce, która wynosi 23%, obliczenia będą wyglądać następująco: 1150,00 zł = wartość netto * 0,23. Przekształcając wzór, otrzymujemy wartość netto = 1150,00 zł / 0,23, co daje nam 5000,00 zł. Wartość netto towaru jest kluczowym parametrem, ponieważ na jej podstawie oblicza się naliczany podatek VAT. Przykładowo, w praktyce przedsiębiorcy muszą znać wartość netto, aby prawidłowo obliczyć ceny sprzedaży oraz dokonywać prawidłowych rozliczeń podatkowych z urzędami skarbowymi.

Pytanie 16

W przedsiębiorstwie zredukowano zatrudnienie, zwalniając 20% ogółu pracowników, w tym 10 pracowników administracji. Na podstawie stanu zatrudnienia przed zwolnieniami oblicz, ilu pracowników wydziałów produkcyjnych zwolniono.

Zarządzanie zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie wymaga nie tylko umiejętności podejmowania decyzji, ale również analitycznego myślenia w zakresie zatrudnienia. Istotnym błędem w podejściu do tego pytania jest niezrozumienie zasady obliczania procentów i ich zastosowania w kontekście całkowitej liczby pracowników. Przykładem jest niewłaściwe założenie, że liczba 14, 24 lub 30 oznacza zwolnionych pracowników wydziałów produkcyjnych bez uwzględnienia zwolnień z administracji. Kluczowym elementem, na który warto zwrócić uwagę, jest konieczność zawsze obliczania zwolnień w odniesieniu do całości zatrudnienia. Zbyt często występuje błąd w ocenie, że zwolnieni pracownicy w administracji nie wpływają na ogólną liczbę zwolnionych - co jest nieprawidłowe. Ponadto, nie uwzględnienie kontekstu, w którym administracja i inne wydziały współpracują, może prowadzić do mylnych wniosków. W praktyce każda decyzja o zwolnieniu powinna być oparta na dokładnych analizach danych, a także uwzględniać wpływ na całokształt funkcjonowania przedsiębiorstwa. Aby uniknąć tego rodzaju błędów, należy stosować standardy analizy kadrowej i dobrych praktyk w zakresie zarządzania personelem. Warto również zainwestować czas w szkolenia z zakresu analizy danych, co pozwoli na bardziej świadome i trafne podejmowanie decyzji kadrowych.

Pytanie 17

Pracodawca otrzymał tytuł wykonawczy dotyczący zobowiązań alimentacyjnych pracownika. Jaka maksymalna kwota wynagrodzenia zostanie potrącona, jeżeli wynagrodzenie netto pracownika za grudzień, będące podstawą obliczeń potrąceń, wyniosło 4 200,00 zł?

Każda z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje błędne zrozumienie przepisów dotyczących potrąceń wynagrodzeń w przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych. Na przykład, wskazanie kwoty 7 000,00 zł jako maksymalnej stawki wynagrodzenia, które można potrącić, jest absolutnie niezgodne z rzeczywistością, ponieważ przekracza to obowiązującą normę prawna, która ogranicza potrącenia do trzech piątych wynagrodzenia netto. Odpowiedź 3 150,00 zł również nie uwzględnia tej zasady, co może prowadzić do nieprzestrzegania przepisów i potencjalnych problemów prawnych dla pracodawcy. Co więcej, kwota 2 100,00 zł nie tylko nie spełnia wymogu maksymalnych potrąceń, ale także wskazuje na niepełne zrozumienie procentowej podstawy obliczeń, co jest kluczowe w kontekście zarządzania finansami w miejscu pracy. Brak zrozumienia, że potrącenia alimentacyjne są regulowane przez konkretne przepisy, które mają na celu ochronę prawa pracowników do zachowania części wynagrodzenia, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Właściwe obliczenia i znajomość przepisów są kluczowe dla zapewnienia zgodności z prawem w obszarze wynagrodzeń i nakładają na pracodawców obowiązek ciągłej edukacji w tym zakresie.

Pytanie 18

Spółka, w której współwłaściciele odpowiadają przed swoimi wierzycielami jedynie do wysokości wniesionych udziałów, to spółka

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) to jedna z najpopularniejszych form organizacyjnych w Polsce. Jej główną cechą jest to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki jedynie do wysokości wniesionych przez siebie wkładów. Oznacza to, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. Taki model zarządzania ryzykiem jest szczególnie korzystny dla przedsiębiorców, którzy chcą ograniczyć swoją odpowiedzialność finansową. W praktyce, spółka z o.o. jest często wykorzystywana przez małe i średnie przedsiębiorstwa, które potrzebują elastyczności w zarządzaniu oraz ochrony przed osobistymi konsekwencjami finansowymi. Dodatkowo, spółki z o.o. mogą łatwo pozyskiwać kapitał poprzez emisję nowych udziałów, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie corporate governance. Przykładami zastosowania mogą być firmy technologiczne, które w celu rozwoju poszukują inwestorów, co staje się łatwiejsze w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Z tego względu, wybór tej formy prawnej jest często uzasadniony w kontekście planowania strategicznego biznesu.

Pytanie 19

Do podstawowych instrumentów marketingowych zalicza się

Podstawowe instrumenty marketingowe, znane również jako marketing mix, obejmują cztery kluczowe elementy: produkt, cenę, dystrybucję i promocję. Produkt to towar lub usługa, którą oferujemy na rynku, a jego jakość, cechy i opakowanie mają kluczowe znaczenie dla przyciągnięcia klientów. Cena odnosi się do wartości, jaką klienci są gotowi zapłacić za produkt, a jej ustalanie wymaga analizy rynku, kosztów produkcji oraz analizy konkurencji. Dystrybucja to sposób, w jaki produkt trafia do konsumenta, co może obejmować różne kanały, od sprzedaży detalicznej po e-commerce. Promocja to zestaw działań mających na celu zwiększenie świadomości produktu, w tym reklama, public relations oraz promocje sprzedażowe. Zrozumienie tych elementów oraz ich wzajemnych relacji jest kluczowe dla skutecznego planowania i realizacji strategii marketingowej. Używanie tych czterech narzędzi w spójny sposób pozwala osiągnąć cele biznesowe oraz zbudować trwałe relacje z klientami.

Pytanie 20

Przedsiębiorstwo, które wprowadza nowy lub zmodernizowany produkt na dotychczasowy rynek, stosuje strategię

Wybór strategii rozwoju rynku, dywersyfikacji, czy penetracji rynku w kontekście wprowadzania nowych produktów na istniejący rynek jest mylny z kilku powodów. Strategia rozwoju rynku koncentruje się na wprowadzaniu istniejących produktów na nowe rynki, co nie ma zastosowania w przypadku modernizacji lub wprowadzenia nowego produktu na rynek, na którym firma już działa. Z kolei dywersyfikacja oznacza wprowadzanie nowych produktów na nowe rynki, co również nie jest zgodne z definicją rozwoju produktu. Penetracja rynku dotyczy zwiększania udziału w rynku poprzez sprzedaż istniejących produktów, a nie ich modyfikację lub innowację. Te błędne koncepcje mogą wynikać z niepełnego zrozumienia strategii marketingowych oraz ich celów. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda strategia ma swój unikalny kontekst i zastosowanie. Użycie niewłaściwego terminu w strategii marketingowej może prowadzić do nieefektywnego planowania oraz alokacji zasobów. Zrozumienie różnic między tymi strategiami jest niezbędne dla skutecznego prowadzenia działań marketingowych oraz innowacyjnych w firmach.

Pytanie 21

Z pracownikiem zawarto umowę o pracę na trzymiesięczny okres próbny. Ile wynosi czas wypowiedzenia tej umowy?

Odpowiedź 2 tygodnie jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, czas wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na okres próbny wynosi 2 tygodnie, jeśli umowa ta była zawarta na czas krótszy niż 3 miesiące. Warto pamiętać, że czas wypowiedzenia jest określony w artykule 34 Kodeksu pracy, który precyzuje zasady dotyczące wypowiedzenia umowy. Dla umowy na trzymiesięczny okres próbny, wypowiedzenie może być złożone w każdej chwili, a jego czas trwania wynosi właśnie 2 tygodnie. Przykładowo, jeśli pracodawca zdecyduje się zakończyć współpracę z pracownikiem, powinien on dostarczyć pracownikowi informację o wypowiedzeniu z co najmniej 2-tygodniowym wyprzedzeniem, dając mu tym samym czas na przygotowanie się do zakończenia zatrudnienia. Ponadto, dobra praktyka wskazuje, że zawsze warto potwierdzić daty wypowiedzenia na piśmie, aby uniknąć nieporozumień.

Pytanie 22

Zamieszczone w ramce zadania realizuje

Powiatowy Urząd Pracy (PUP) jest kluczową instytucją w polskim systemie rynku pracy, odpowiedzialną za realizację wielu istotnych zadań związanych z zatrudnieniem. Po pierwsze, PUP zajmuje się rejestracją osób bezrobotnych, co jest niezbędne do uzyskania dostępu do różnorodnych usług oraz wsparcia finansowego. Pośrednictwo pracy to kolejna z funkcji, w ramach której urzędy te pomagają w poszukiwaniu pracy, łącząc pracodawców z potencjalnymi pracownikami. PUP również inicjuje programy takie jak prace interwencyjne oraz roboty publiczne, mające na celu aktywizację zawodową osób bezrobotnych. Kolejnym ważnym zadaniem jest przyznawanie zasiłków dla bezrobotnych, które stanowią wsparcie finansowe w trudnym okresie poszukiwania pracy. Te działania są zgodne z Ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która określa ramy funkcjonowania tych urzędów. Przykłady z życia pokazują, że skuteczna praca PUP wpływa na obniżenie bezrobocia w regionie oraz na poprawę sytuacji osób poszukujących pracy.

Pytanie 23

Z analizy "Karty pracy" wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w ciągu 8-godzinnej zmiany roboczej wykonał 16 sztuk wyrobów (zgodnie z obowiązującą w przedsiębiorstwie normą pracochłonności). Czas przeznaczony na wykonanie jednej sztuki wyrobu wyniósł

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na 1 godzinę, 2 godziny lub 1,5 godziny, podstawia błędne założenia dotyczące wydajności pracy i czasu produkcji. W przypadku odpowiedzi 1 godzina, zakłada się, że pracownik byłby w stanie wykonać tylko 8 sztuk wyrobów w ciągu 8-godzinnej zmiany, co jest niezgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Z kolei opcja 2 godziny sugeruje, że czas wykonywania jednego wyrobu wynosi 120 minut, co całkowicie ignoruje wydajność 16 sztuk na zmianę. Takie myślenie może wynikać z nieprawidłowej interpretacji danych lub braku zrozumienia działań produkcyjnych. Również wybór 1,5 godziny jako czasu na wykonanie jednego wyrobu jest błędny, gdyż wskazuje na znacznie niższą wydajność, co w praktyce może prowadzić do dużych opóźnień w produkcji oraz niezadowolenia klientów. Dlatego istotne jest, aby przy obliczeniach dotyczących wydajności pracownika zawsze odnosić się do rzeczywistych zadań i norm, jak również stosować analizy czasowe, które umożliwiają optymalizację procesów oraz lepsze zrozumienie efektywności pracy. W kontekście branżowych dobrych praktyk, przedsiębiorstwa powinny regularnie monitorować i aktualizować normy pracochłonności, aby zapewnić, że odpowiadają one rzeczywistym warunkom produkcyjnym oraz oczekiwaniom rynku.

Pytanie 24

Ilość wyrobów gotowych wytworzonych przez pracowników w określonej jednostce czasu nosi nazwę

Odpowiedź 'wydajności pracy' jest poprawna, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów gotowych wytworzonych przez pracowników w określonej jednostce czasu. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności produkcji, który pozwala na ocenę, jak dobrze wykorzystuje się zasoby ludzkie w procesie produkcyjnym. Na przykład, w zakładach produkcyjnych, zwiększenie wydajności pracy może być osiągnięte poprzez wprowadzenie odpowiednich szkoleń dla pracowników, co pozwala na usprawnienie procesów i zredukowanie czasu potrzebnego na wykonanie zadania. Zwiększenie wydajności ma również na celu optymalizację użycia maszyn i narzędzi, co jest istotne w kontekście Lean Manufacturing, gdzie dąży się do eliminacji marnotrawstwa i ciągłego doskonalenia. W związku z tym, wydajność pracy nie tylko wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, ale również na jego zdolność konkurowania na rynku. Warto również zauważyć, że wysoka wydajność pracy powinna iść w parze z dbałością o jakość produkcji oraz zadowolenie pracowników, co jest istotne dla utrzymania efektywności w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 25

Notę korygującą do faktury zakupu wystawia nabywca w przypadku

Odpowiedzi dotyczące udzielonego rabatu, stwierdzonej pomyłki w cenie oraz dokonanego zwrotu towarów opierają się na nieprawidłowym zrozumieniu roli noty korygującej w obiegu dokumentów księgowych. Udzielony rabat, choć wpływa na wartość transakcji, zwykle jest dokumentowany przez wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę, a nie nabywcę. Takie podejście wynika z tego, że sprzedawca jest odpowiedzialny za udokumentowanie zmiany w cenie sprzedaży, a nabywca powinien odzwierciedlić tę zmianę w swoich zapisach na podstawie faktury korygującej. Z kolei stwierdzona pomyłka w cenie również wiąże się z odpowiedzialnością sprzedawcy za jej poprawę, co zazwyczaj skutkuje koniecznością wystawienia przez niego faktury korygującej. W przypadku zwrotu towarów, proces ten również wymaga od sprzedawcy wystawienia faktury korygującej, ponieważ dotyczy to zwrotu towaru oraz związanej z tym konieczności korekty przychodów. Typowe błędy myślowe przy selekcji odpowiedzi dotyczą błędnego założenia, że nabywca ma pełną kontrolę nad dokumentowaniem korekt dotyczących wartości transakcji; w rzeczywistości, korekty cenowe oraz rabaty są przede wszystkim w gestii sprzedawcy. Dlatego ważne jest, aby osoby zajmujące się księgowością były świadome tych zasad oraz praktyk w obiegu dokumentów, aby uniknąć błędów w raportowaniu oraz potencjalnych konsekwencji podatkowych.

Pytanie 26

Ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe zaliczamy do ubezpieczeń

Odpowiedzi wskazujące na ubezpieczenia zdrowotne, na życie oraz majątkowe są nieprawidłowe, ponieważ nie obejmują podstawowych funkcji, jakie spełniają ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe. Ubezpieczenia zdrowotne koncentrują się na pokrywaniu kosztów usług medycznych oraz leczenia, a ich głównym celem jest zapewnienie opieki zdrowotnej, podczas gdy ubezpieczenia emerytalne i rentowe koncentrują się na zabezpieczeniu finansowym w późniejszym etapie życia. Ubezpieczenia na życie mają na celu ochronę finansową bliskich w przypadku śmierci ubezpieczonego, co również nie odpowiada strukturze ubezpieczeń społecznych, które są bardziej złożone i obejmują różne aspekty zabezpieczenia socjalnego. Ubezpieczenia majątkowe, z kolei, dotyczą ochrony fizycznych dóbr materialnych przed ryzykiem utraty lub uszkodzenia, co jest zupełnie innym podejściem niż ochrona dochodów w sytuacjach związanych z niezdolnością do pracy. Podstawowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru tych odpowiedzi jest niezrozumienie, że ubezpieczenia społeczne mają na celu zapewnienie wsparcia finansowego w określonych sytuacjach życiowych, a nie ochronę zdrowia, życia czy mienia.

Pytanie 27

Przedsiębiorstwo LEGINO sp. z o.o. sprzedało towar, wystawiając zamieszczoną fakturę. W dniu otrzymania faktury nabywca zauważył błąd w cenie jednostkowej netto towaru, która powinna wynosić 56,00 zł/m2. W opisanej sytuacji sprzedawca powinien

Odpowiedź, że sprzedawca powinien wystawić fakturę korygującą, jest poprawna zgodnie z przepisami prawa podatkowego w Polsce. W sytuacji, gdy na fakturze pojawił się błąd, kluczowe jest zachowanie unikalności dokumentu oraz jego integralności. Faktura korygująca to dokument, który pozwala na skuteczną korektę błędów w fakturze pierwotnej, a jej wystawienie jest regulowane przez ustawę o podatku od towarów i usług. Na przykład, jeśli faktura zawiera błędną cenę jednostkową, sprzedawca powinien stworzyć nowy dokument, który odnosi się do oryginalnej faktury, wskazując przyczyny korekty oraz jej szczegóły. Tylko w ten sposób można uniknąć nieporozumień oraz zachować transparentność w prowadzeniu księgowości. Należy również pamiętać, że faktura pierwotna oraz korygująca muszą być przechowywane w dokumentacji księgowej, co także jest wymagane przez prawo. Przykłady z praktyki pokazują, że przedsiębiorstwa, które stosują faktury korygujące, mają mniej problemów z kontrolami skarbowymi, gdyż wszystkie transakcje są odpowiednio udokumentowane.

Pytanie 28

Spółki komandytowe zalicza się do spółek

Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na mylnym zrozumieniu kategorii spółek w polskim prawie handlowym. Spółki kapitałowe, takie jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółka akcyjna, cechują się tym, że ich struktura i odpowiedzialność wspólników opiera się na wysokości wniesionych wkładów. Wspólnicy w spółkach kapitałowych nie ponoszą odpowiedzialności osobistej za zobowiązania firmy, co jest kluczową różnicą wobec spółek osobowych. Spółki osobowe, do których zalicza się spółka komandytowa, charakteryzują się większym osobistym zaangażowaniem wspólników oraz ich odpowiedzialnością całym majątkiem za zobowiązania spółki. Klasyfikacja spółek w polskim prawie handlowym jest istotna, ponieważ decyduje o zakresie odpowiedzialności wspólników oraz o sposobach podejmowania decyzji w firmie. Wybór niewłaściwej formy prawnej może prowadzić do nieefektywnego zarządzania lub narażać wspólników na niechciane konsekwencje finansowe. Dlatego znajomość przepisów prawa handlowego oraz klasyfikacji spółek jest kluczowa dla skutecznego prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 29

Zgodnie z regulaminem wynagradzania podstawą naliczenia dodatków określonych stawką procentową jest wynagrodzenie zasadnicze. Na podstawie informacji zawartych w umowie o pracę, oblicz miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika.

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niepełnego uwzględnienia wszystkich składników wynagrodzenia, co jest kluczowe dla obliczeń wynagrodzenia brutto. Odpowiedzi jak 3 450,00 zł, 3 000,00 zł, czy 3 600,00 zł ignorują istotne dodatki, które składają się na całkowity dochód pracownika. Na przykład, w przypadku odpowiedzi 3 450,00 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono dodatku stażowego, co jest podstawowym błędem, ponieważ pomija on dodatkowe wynagrodzenie, które przysługuje na podstawie stażu pracy. Odpowiedź 3 000,00 zł to całkowite zignorowanie jakichkolwiek dodatków, co jest niewłaściwe, biorąc pod uwagę, że regulamin wynagradzania jasno określa, że wynagrodzenie brutto składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków. Z kolei kwota 3 600,00 zł również jest niewłaściwa, ponieważ może sugerować błędne obliczenia związane z dodatkami – w tym przypadku wydaje się, że dodatek stażowy został częściowo uwzględniony, ale dodatek kierowniczy został pominięty. Wszelkie kalkulacje wynagrodzenia wymagają precyzyjnego podejścia oraz znajomości regulacji dotyczących wynagrodzeń, aby zapobiec pomyłkom w obliczeniach.

Pytanie 30

W której kolumnie podatkowej księgi przychodów i rozchodów należy zaewidencjonować koszty poniesione na malowanie pomieszczeń biurowych na podstawie otrzymanej od wykonawcy faktury?

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie zasad ewidencjonowania kosztów w księdze przychodów i rozchodów. Na przykład, jeśli ktoś wybierze kolumnę 11, może przypuszczać, że jest to odpowiednie miejsce dla kosztów związanych z działalnością, jednak w rzeczywistości kolumna ta odnosi się do przychodów ze sprzedaży towarów. Wybór kolumny 10, która dotyczy kosztów związanych z zakupem towarów handlowych, również jest mylny, ponieważ malowanie pomieszczeń biurowych nie dotyczy zakupu towarów, lecz jest usługą. Kolumna 7 z kolei, odnosząca się do kosztów związanych z amortyzacją, nie ma zastosowania, gdyż malowanie nie jest kosztami amortyzacyjnymi, a bieżącą wydatkiem. Wybór niewłaściwej kolumny może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia klasyfikacji wydatków oraz ich związku z generowaniem przychodów. Właściwe podejście polega na zrozumieniu kontekstu wydatków, co jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości. Warto zwrócić uwagę na to, aby każdy koszt był odpowiednio przypisany do właściwej kategorii, co pomoże uniknąć nieporozumień podczas audytów oraz przy obliczeniach podatkowych.

Pytanie 31

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli można stwierdzić, że na koniec miesiąca w magazynie zakładu cukierniczego występuje

Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że błędne koncepcje są często wynikiem nieprzemyślanej interpretacji danych lub braku podstawowej wiedzy na temat zarządzania zapasami. Niektórzy mogą myśleć, że nadmiar mąki nie jest problemem, a wręcz przeciwnie, nadmiar surowców zawsze powinien być uważany za pozytywny aspekt. Jednakże, w praktyce, zbyt duża ilość mąki w magazynie prowadzi do dodatkowych kosztów przechowywania oraz ryzyka przestarzałych zapasów. W przypadku odpowiedzi wskazujących na nadmiar cukru, warto zauważyć, że stan końcowy cukru w wysokości -30 kg jest jednoznacznym sygnałem, że zakład nie ma wystarczających zasobów do realizacji planowanej produkcji. Cukier jest kluczowym składnikiem w produkcie końcowym, a jego deficyt może prowadzić do ograniczenia produkcji, co jest niezgodne z normami efektywności operacyjnej. Dlatego nie należy pomijać analizy danych dotyczących zużycia surowców. Również istotnym błędem może być zrozumienie, że brak mąki jest mniejszym problemem niż brak cukru, podczas gdy oba te składniki są kluczowe dla produkcji. Często zdarza się, że przedsiębiorstwa koncentrują się na jednym surowcu, ignorując inne, co prowadzi do niezrównoważenia zapasów. Dlatego zrozumienie interakcji między różnymi surowcami oraz ich wpływu na proces produkcyjny jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem.

Pytanie 32

W kwietniu przedsiębiorstwo sprzedało produkty o wartości 120 000 zł, zapas przeciętny produktów w tym miesiącu wynosił 40 000 zł. Ile wynosi cykl magazynowania produktów w przedsiębiorstwie?

Właściwa odpowiedź wynika z zastosowania wzoru na cykl magazynowania, który można obliczyć jako stosunek przeciętnego zapasu do średniej dziennej sprzedaży. W tym przypadku, przeciętny zapas wynosi 40 000 zł, a wartość sprzedaży w kwietniu to 120 000 zł. Aby obliczyć średnią dzienną sprzedaż, dzielimy 120 000 zł przez liczbę dni w miesiącu (30 dni), co daje 4 000 zł dziennie. Zatem cykl magazynowania obliczamy jako 40 000 zł / 4 000 zł = 10 dni. Cykl magazynowania jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami, ponieważ informuje o tym, jak długo produkty pozostają w magazynie przed sprzedażą. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala przedsiębiorstwom lepiej planować zakupy i optymalizować stany magazynowe. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie cyklu magazynowania, aby dostosować strategie sprzedaży i logistykę w celu zwiększenia rentowności.

Pytanie 33

Wskaż konta, na których należy zaksięgować zamieszczony dowód przyjęcia Pz.

Podczas analizowania niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka kluczowych błędów związanych z klasyfikacją i księgowaniem towarów. W przypadku pierwszej odpowiedzi, Dt Środki trwałe - Ct Rachunek bankowy, popełniono fundamentalny błąd w klasyfikacji aktywów. Środki trwałe odnoszą się do długoterminowych zasobów, takich jak maszyny czy budynki, a nie do towarów handlowych, które są przedmiotem przyjęcia magazynowego. Analogicznie, w opcji z Dt Materiały - Ct Rozliczenie zakupu, mamy do czynienia z niewłaściwym ujęciem. Materiały zwykle dotyczą surowców wykorzystywanych w produkcji, a nie gotowych towarów do sprzedaży, co wprowadza w błąd w kontekście przyjęcia magazynowego. Z kolei wybór Dt Wyroby gotowe - Ct Rozliczenie kosztów działalności nie odpowiada temu, co zostało zarejestrowane w dokumencie PZ, ponieważ wyroby gotowe również powinny być rozpoznawane jako towary. W każdym z tych przypadków brak jest zrozumienia zasady podwójnego zapisu oraz różnicy między różnymi kategoriami aktywów. Kluczowym błędem jest pomylenie towarów handlowych z innymi kategoriami zasobów, co prowadzi do nieprawidłowego księgowania i może skutkować poważnymi konsekwencjami w zewnętrznych raportach finansowych. Zrozumienie poprawnego ujęcia towarów i ich wpływu na bilans firmy jest niezbędne dla skutecznego zarządzania finansami.

Pytanie 34

Podczas negocjowania ceny uczestnicy negocjacji byli względem siebie przeciwnikami i stanowczo obstawali przy swoich stanowiskach. Jedna ze stron negocjacji zrealizowała własne cele kosztem interesów drugiej strony, posługując się groźbami i naciskiem. Jaki to styl prowadzenia negocjacji?

Odpowiedź 'Dominacja' jest prawidłowa, ponieważ w sytuacji, gdy jedna ze stron negocjacji realizuje swoje cele kosztem interesów drugiej strony, posługując się groźbami i naciskiem, widać wyraźnie, że dominuje nad drugą stroną. Styl dominacji w negocjacjach oznacza, że jedna ze stron stara się uzyskać przewagę, często kosztem relacji i zaufania. Przykładem zastosowania takiego stylu może być sytuacja, w której jedna firma przymusza drugą do obniżenia ceny pod groźbą zerwania umowy. W praktyce, dominacja może prowadzić do krótkotrwałych zysków, ale często skutkuje długofalowymi negatywnymi konsekwencjami, jak utrata zaufania i współpracy. W kontekście standardów negocjacyjnych, praktyki oparte na dominacji są często krytykowane, ponieważ nie sprzyjają budowaniu trwałych relacji. W efekcie, dążenie do dominacji w negocjacjach może osłabiać przyszłe możliwości współpracy oraz tworzyć atmosferę nieufności, co jest sprzeczne z zasadami etycznymi i dobrymi praktykami w negocjacjach.

Pytanie 35

Jeżeli kwota podatku VAT należnego za sierpień 2017 r. wynosiła 2 440,00 zł, a podatku VAT naliczonego 1 850,00 zł, to różnicę pomiędzy kwotami podatku należało wpisać w deklaracji VAT-7 w pozycji

Wybór pozycji 57, 56 lub 61 wskazuje na brak zrozumienia zasad dotyczących wypełniania deklaracji VAT-7. W szczególności, niepoprawne odpowiedzi sugerują, że różnica między VAT należnym a naliczonym może być umieszczona w innych pozycjach formularza, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Warto zwrócić uwagę, że pozycja 57 dotyczy innych rodzajów obliczeń związanych z VAT, a nie z różnicą między kwotami należnymi i naliczonymi. Pozycja 56 odnosi się do sytuacji, w których dochodzi do odliczenia VAT naliczonego, co również nie ma zastosowania w tym przypadku. Pozycja 61 jest przeznaczona dla szczególnych okoliczności, które nie mają miejsca w przedstawionym przykładzie. Typowym błędem myślowym jest ignorowanie zasadniczej różnicy między tymi pozycjami a pozycją 54, w której należy ujmować różnice dodatnie. Dlatego tak istotne jest, aby osoby zajmujące się rozliczeniami podatkowymi dokładnie zapoznawały się z treścią formularzy oraz przepisami prawa, aby uniknąć niewłaściwego wypełnienia i potencjalnych konsekwencji finansowych.

Pytanie 36

Przeciętna dzienna sprzedaż towarów wynosi 300 szt. a dostawy towarów następują średnio co 15 dni. W celu zachowania ciągłości sprzedaży od jednej dostawy do drugiej dostawy, w magazynie zapas towarów powinien wynosić

Wiele osób może pomylić obliczenia dotyczące zapasów, co prowadzi do nieprawidłowych odpowiedzi. W przypadku podania wartości 300 sztuk, może to wynikać z błędnego założenia, że zapas powinien odpowiadać jedynie dziennej sprzedaży, co jest niewłaściwe. Takie podejście ignoruje kluczowy element w procesie zarządzania zapasami—czas, w którym towar jest niedostępny w wyniku oczekiwania na dostawę. Inna odpowiedź, 5 000 sztuk, może być wynikiem zawyżenia zapotrzebowania, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wybór 200 sztuk z kolei może świadczyć o niewystarczającej analityce dotyczącej zapotrzebowania i czasu dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że zapas magazynowy powinien być odpowiednio dostosowany do średniej dziennej sprzedaży oraz częstotliwości dostaw, aby zapewnić ciągłość operacyjną. Nieodpowiednie prognozowanie lub niewłaściwe oszacowanie zapotrzebowania może prowadzić do przestojów w sprzedaży lub nadmiernych kosztów związanych z przechowywaniem. Właściwe podejście polega na obliczeniu zapasu na podstawie średniego zapotrzebowania i czasu realizacji dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 37

Wystawiony przez przedsiębiorstwo weksel własny zalicza się do

Klasyfikacja weksla własnego jako aktywa obrotowe, kapitałów własnych lub aktywów trwałych jest nieprawidłowa z kilku powodów. Aktywa obrotowe to składniki majątku, które są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu jednego roku, takie jak zapasy czy należności. Weksel własny służy jako dokument potwierdzający dług, a nie jako zasób, który można przekształcić w środki płatnicze. Z kolei kapitały własne reprezentują wkład właścicieli w przedsiębiorstwo, a także zatrzymane zyski, które nie mają związku z zobowiązaniami. Klasyfikowanie weksla jako kapitałów własnych prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Aktywa trwałe to składniki majątku, które przynoszą korzyści przez dłuższy czas, takie jak budynki czy maszyny, co również nie dotyczy weksli. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia rachunkowości i analizy finansowej. Nieprawidłowe przypisanie weksla do tych kategorii może wynikać z mylnego założenia, że każdy dokument związany z przepływem gotówki powinien być traktowany jako aktywo, co jest fundamentalnym błędem w interpretacji danych finansowych. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zobowiązań oraz ich wpływu na bilans jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych i oceny stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Świadectwo pracy powinno zawierać między innymi informację

Świadectwo pracy, jako dokument odzwierciedlający historię zatrudnienia, nie obejmuje informacji o chorobie zawodowej pracownika. Takie dane są regulowane innymi przepisami prawa i nie mają miejsca w świadectwie pracy. Wprowadzenie do świadectwa informacji o chorobie zawodowej mogłoby naruszać prywatność pracownika, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych. Ponadto, przynależność do związków zawodowych również nie jest tematem, który powinien być zawarty w świadectwie pracy, gdyż nie wpływa bezpośrednio na kwalifikacje pracownika czy jego historię zatrudnienia. Związki zawodowe są odrębnym obszarem działania, a ich członkostwo nie jest związane z zasadami dokumentacji pracy. Również informacje dotyczące kar porządkowych nałożonych na pracownika nie powinny być zawarte w świadectwie pracy, ponieważ mogą być one uznawane za niekorzystne dla pracownika i negatywnie wpływać na jego przyszłe zatrudnienie. Właściwe podejście do dokumentacji pracy opiera się na przejrzystości i skupieniu na faktach, które są niezbędne do oceny doświadczenia zawodowego, a także na ochronie prywatności pracowników. Wszelkie błędne podejścia do tworzenia świadectw pracy mogą prowadzić do nieporozumień i potencjalnych problemów prawnych, dlatego tak ważne jest, aby dokumentacja była zgodna z obowiązującymi przepisami oraz najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

Pytanie 39

W przedsiębiorstwie IGOR sp. z o.o. wartości kapitału własnego, zobowiązań i aktywów w latach 2009-2012 przedstawiały się następująco: W którym roku przedsiębiorstwo było uzależnione w najmniejszym stopniu od obcych źródeł finansowania?

Wybór lat 2009, 2011 lub 2012 jako roku o najmniejszym uzależnieniu od obcych źródeł finansowania opiera się na błędnym rozumieniu relacji między kapitałem własnym a zobowiązaniami. W roku 2009 stosunek kapitału własnego do zobowiązań był niski, co sugeruje, że przedsiębiorstwo polegało w dużej mierze na zewnątrz w celu finansowania działalności. W roku 2011 oraz 2012 sytuacja nie uległa poprawie, a wręcz przeciwnie, wzrost zobowiązań w stosunku do kapitału własnego wskazywał na coraz większe uzależnienie od finansowania zewnętrznego. Typowym błędem myślowym jest nieuznanie, że stabilność finansowa, wyrażona w równowadze między kapitałem własnym a zobowiązaniami, jest kluczowa dla oceny niezależności firmy. Przedsiębiorstwa, które nie potrafią zrównoważyć tych dwóch elementów, narażają się na ryzyko finansowe i mogą mieć trudności z uzyskaniem korzystnych warunków kredytowych czy inwestycji. Dobrą praktyką w zarządzaniu finansami jest dążenie do utrzymania odpowiedniego poziomu kapitału własnego, co przekłada się na lepszą ocenę wiarygodności finansowej i zmniejsza ryzyko związane z zobowiązaniami.

Pytanie 40

Właściciel sklepu odzieżowego otrzymał dostawę zamówionego towaru. W księdze przychodów i rozchodów koszty transportu zamówionego towaru zostaną wykazane w pozycji

Wybór wartości sprzedanych towarów i usług jako pozycji do księgowania kosztów transportu zamówionego towaru jest nieprawidłowy, ponieważ ta kategoria odnosi się do przychodów uzyskanych ze sprzedaży towarów, a nie do kosztów ich nabycia. Wartość sprzedanych towarów i usług obejmuje tylko te elementy, które zostały sprzedane klientom, a nie koszty, które ponosi przedsiębiorstwo w procesie zakupu. Z kolei pozostałe wydatki to ogólna kategoria, która obejmuje różnorodne wydatki operacyjne, ale nie jest ściśle związana z nabyciem towarów, co czyni ją niewłaściwą kategorią dla kosztów transportu. Koszty te powinny być traktowane jako integralna część kosztów nabycia towarów, a nie jako wydatki ogólne. Kolejną nieodpowiednią opcją jest zakup towarów handlowych i materiałów, która również nie uwzględnia kosztów transportu jako wydatków ubocznych. Koszty transportu są nieodzownym elementem całkowitych kosztów nabycia, dlatego powinny być właściwie klasyfikowane. Analizując te kwestie, warto zwrócić uwagę na odpowiednie zasady księgowości oraz na to, jak ważne jest właściwe klasyfikowanie wydatków, aby móc skutecznie zarządzać finansami oraz podejmować trafne decyzje biznesowe w kontekście rentowności i efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej