Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 22 stycznia 2025 15:04
Data zakończenia: 22 stycznia 2025 15:08

Egzamin niezdany

Wynik: 6/40 punktów (15,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Funkcja kontroli w procesie zarządzania polega na

Odpowiedzi, które nie wskazują na proces porównywania wyników rzeczywistych z planowanymi, wprowadzają w błąd co do istoty funkcji kontroli w zarządzaniu. Obserwowanie i analizowanie warunków oraz trendów w otoczeniu, choć istotne dla ogólnego zarządzania strategicznego, nie stanowi bezpośredniego elementu kontroli, lecz raczej analizy otoczenia. Ustalanie celów i identyfikowanie problemów to w rzeczy samej etap planowania, a nie samej kontroli, która koncentruje się na ocenie postępów i weryfikacji realizacji już ustalonych celów. Podział zadań na mniejsze elementy również odnosi się do organizacji pracy, a nie do funkcji kontroli. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie etapów procesu zarządzania – wiele osób nie dostrzega, że kontrola jest fazą, w której analizowane są wyniki, a nie ich przygotowanie czy ustalanie. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrola nie ma na celu ustalenia celów, lecz zapewnienie, że te cele są osiągane zgodnie z planem. W związku z tym, skuteczna kontrola wymaga nie tylko zbierania danych, ale również ich interpretacji oraz wyciągania wniosków, co jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji zarządczych.

Pytanie 2

Na podstawie zamieszczonych danych, wskaż ile procent ogółu zatrudnionych stanowią osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych?

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 12%, 36% czy 80%, opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu podstawowych zasad obliczania procentów oraz analizy danych. Na przykład, odpowiedź 12% sugeruje zaniżenie liczby osób zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych w stosunku do ogółu zatrudnionych. Często zdarza się, że użytkownicy mają tendencję do przyjmowania zbyt małej wartości, co wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia danych lub błędnej interpretacji informacji źródłowych. Odpowiedź 36% wskazuje na zawyżenie tej wartości, co może być efektem błędnego dodawania lub zsumowania kategorii zatrudnionych. Osoby, które wybierają tę wartość, mogą myśleć, że umowy cywilnoprawne dominują w strukturze zatrudnienia, co często nie jest zgodne z rzeczywistością. Z kolei wybór 80% może sugerować, że respondent nie zdaje sobie sprawy z różnorodności form zatrudnienia i błędnie zakłada, że większość pracowników jest zatrudniona na umowach cywilnoprawnych, co jest skrajnym przypadkiem. Błędy te mogą prowadzić do fałszywych wniosków na temat struktury zatrudnienia, co w dłuższej perspektywie wpływa na procesy podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie. Zrozumienie rzeczywistych proporcji zatrudnienia jest kluczowe w kontekście planowania strategicznego oraz zgodności z przepisami prawa pracy.

Pytanie 3

Szkoły językowe oferują kursy języków obcych. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w której szkole udział przychodów ze sprzedaży kursów języka angielskiego był największy.

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, wynika często z niepełnego zrozumienia zasad obliczania udziałów procentowych oraz ich znaczenia w kontekście oceny efektywności różnych programów edukacyjnych. Istotną kwestią, którą warto zrozumieć, jest to, że nie wystarczy jedynie znać absolutne wartości przychodów z kursów, ale kluczowe jest odniesienie ich do całkowitych przychodów danej szkoły. Często zdarza się, że wybór błędnej odpowiedzi oparty jest na wrażeniu, że wysoka wartość przychodów z jednego kursu automatycznie oznacza, że jest on najbardziej dochodowy. Jednakże, gdy przychody z innych kursów w danej szkole są również wysokie, może się okazać, że procentowy udział angielskiego jest znacznie niższy. Niektórzy mogą również skupić się na ogólnych tendencjach w rynku edukacyjnym, ignorując specyfikę każdej szkoły i jej ofertę. Warto zwrócić uwagę na to, że efektywne zarządzanie szkołą językową wymaga uwzględnienia takich szczegółów jak struktura przychodów i zrozumienie, które kursy przyciągają uczniów. Uczniowie mogą preferować różne języki w zależności od lokalnych trendów oraz dostępnych opcji, co powinno być brane pod uwagę przy planowaniu kursów. Ignorując te aspekty, można łatwo dojść do błędnych wniosków, które mogą negatywnie wpłynąć na strategie marketingowe i finansowe szkoły.

Pytanie 4

Podczas sporządzania analizy SWOT za słabą stronę przedsięwzięcia można uznać

W analizie SWOT każda z przedstawionych odpowiedzi wskazuje na różne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, które mogą wpływać na działalność przedsiębiorstwa, jednak nie wszystkie z nich należy traktować jako słabości. Niekorzystne prawo podatkowe i obecność monopolisty na rynku to zewnętrzne czynniki, które mogą wpływać na konkurencyjność i rentowność firmy, ale nie są bezpośrednio związane z jej wewnętrznymi słabościami. Prawo podatkowe może ograniczać działalność, ale przedsiębiorstwo może dostosować swoją strategię do zmieniającego się otoczenia prawnego, na przykład poprzez optymalizację kosztów czy zmianę struktury działalności. Spadek popytu na rynku również jest sygnałem zewnętrznym, wskazującym na zmieniające się preferencje konsumentów lub sytuację gospodarczą, co z kolei wymaga przemyślanej reakcji ze strony firmy, ale nie jest to wewnętrzna słabość. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie zewnętrznych wyzwań z wewnętrznymi deficytami. Właściwa analiza SWOT powinna koncentrować się na rozpoznaniu rzeczywistych słabości organizacji, takich jak brak kadry, które mogą ograniczać jej zdolność do adaptacji i innowacji, co czyni ją mniej elastyczną w obliczu zewnętrznych zagrożeń.

Pytanie 5

Stawka godzinowa robotnika, na wskazanym stanowisku pracy, wynosi 6,50 zł a norma wyrobu - 2 szt. na godzinę. Ile wynosi jednostkowa cena akordowa?

Jednostkowa cena akordowa jest istotnym elementem wynagradzania pracowników w systemie akordowym. Właściwe zrozumienie tego pojęcia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w każdym zakładzie pracy. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w obliczeniach wynagrodzeń. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 0,13 zł jako jednostkową cenę akordową, może to wynikać z błędnego założenia, że stawka godzinowa powinna być dzielona przez znacznie większą liczbę, co nie ma sensu w kontekście podanych danych. Podobnie, wybór 13,00 zł jako jednostkowej ceny akordowej wskazuje na nieporozumienie w zakresie normy wyrobu, sugerując, że pracownik może produkować 0,5 sztuki na godzinę, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie norma wynosi 2 sztuki. Natomiast odpowiedź 32,50 zł również jest niepoprawna, ponieważ sugeruje, że stawka wynagrodzenia jest znacznie wyższa niż zadeklarowana, co może wprowadzać w błąd w kontekście budżetowania kosztów pracy. Stosowanie nieprawidłowych obliczeń może wpływać na morale pracowników oraz na całkowite koszty operacyjne firmy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do nieefektywności i nieporozumień w zespole. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych wzorów obliczeniowych i zrozumienie, jak dokładnie ustalać wynagrodzenia w systemie akordowym.

Pytanie 6

Który dokument powinien sporządzić sprzedawca, aby udokumentować zwrot sprzedanych towarów do magazynu po uznaniu reklamacji odbiorcy?

Wybór innych dokumentów, takich jak PW, WZ czy RW, jest błędny, ponieważ nie odzwierciedlają one odpowiedniego procesu zwrotu towarów po uznaniu reklamacji. PW - przyjęcie wewnętrzne, służy do dokumentowania przyjęcia towarów do danego magazynu w obrębie firmy i nie jest używane w kontekście zwrotów zewnętrznych. WZ - wydanie zewnętrzne, jest dokumentem stosowanym przy wydawaniu towarów z magazynu do klienta, co również nie pasuje do sytuacji zwrotu. Z kolei RW - rozchód wewnętrzny, dotyczy wewnętrznego przesunięcia towarów, a nie ich zwrotu po reklamacji. Te błędne wybory wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji każdego z dokumentów oraz ich zastosowania w różnych kontekstach operacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że dokumentacja związana z obiegiem towarów musi być zgodna z rzeczywistymi procesami w organizacji. Dlatego też, w przypadku zwrotu towarów, konieczne jest użycie dokumentu, który jednoznacznie wskazuje na przyjęcie towarów z zewnątrz, co w pełni realizuje PZ. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do błędów w ewidencji i raportowaniu, co w dłuższym okresie może skutkować problemami finansowymi oraz prawnymi.

Pytanie 7

Model rynku, na którym funkcjonuje bardzo dużo przedsiębiorstw posiadających dużą swobodę w zakresie podejmowania decyzji gospodarczych, ceny ustalane są na rynku w wyniku równoważenia się popytu i podaży, a w sytuacji równowagi rynkowej cena równa jest kosztowi krańcowemu, nazywany jest

Konkurencja doskonała jest modelem rynku, na którym istnieje wiele przedsiębiorstw, a ich decyzje gospodarcze są wolne i niezależne. Ceny ustalane są w wyniku interakcji popytu i podaży, co prowadzi do sytuacji, w której cena równa się kosztowi krańcowemu. Oznacza to, że w długim okresie zyski ekonomiczne przedsiębiorstw dążą do zera, ponieważ nowi konkurenci mogą łatwo wchodzić na rynek, gdy zauważą zyski. Przykłady rynków, które w pewnym stopniu zbliżają się do konkurencji doskonałej, to rynek rolny, gdzie istnieje wiele producentów sprzedających jednorodne produkty, takie jak pszenica czy kukurydza. Dobrymi praktykami w tego typu rynkach jest zapewnienie przejrzystości informacji i dostępności produktów, co sprzyja konkurencji i innowacji. Konkurencja doskonała jest teoretycznym punktem odniesienia, który pomaga ekonomistom analizować zachowania rynkowe i efektywność alokacji zasobów.

Pytanie 8

Przedsiębiorstwo "Agwa" produkuje masowo wyroby gotowe na dwóch wydziałach produkcyjnych. Tabela przedstawia wielkość produkcji osiągniętą w maju i koszty wytworzenia na poszczególnych wydziałach tego przedsiębiorstwa. Na podstawia danych, ustal jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów produkowanych na wydziale II.

Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobów na Wydziale II wynosi 22 zł za sztukę, co jest obliczane przez podzielenie całkowitych kosztów wytworzenia przez wielkość produkcji na tym wydziale. Tego rodzaju analiza kosztów jest kluczowym elementem zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Ustalanie jednostkowych kosztów wytworzenia pozwala na lepsze planowanie budżetu, ocenę efektywności produkcji oraz ustalanie cen sprzedaży. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wytworzenia wynoszą 110 000 zł, a wyprodukowano 5000 sztuk, jednostkowy koszt można obliczyć jako 110000 zł / 5000 sztuk = 22 zł. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w rachunkowości zarządczej, które zalecają regularne monitorowanie i analizowanie kosztów jednostkowych w celu optymalizacji procesów produkcyjnych oraz podejmowania świadomych decyzji strategicznych. Dodatkowo, znajomość jednostkowych kosztów wytworzenia może pomóc w identyfikacji obszarów, w których można wprowadzić oszczędności lub poprawić wydajność.

Pytanie 9

Który zestaw informacji powinien znajdować się w streszczeniu biznesplanu?

Wielu ludzi ma trudności z prawidłowym zrozumieniem, co powinno znaleźć się w streszczeniu biznesplanu, co prowadzi do wybierania nieprawidłowych odpowiedzi, takich jak B, C czy D. Często spotykaną nieprawidłowością jest pomijanie kluczowych elementów, takich jak opis rynku i strategii, które są niezbędne, aby przedstawione informacje były pełne i użyteczne dla potencjalnych inwestorów. Zdarza się również, że osoby odpowiadające na takie pytania nie dostrzegają różnicy między ogólnym opisem działalności a szczegółowym przedstawieniem planu na przyszłość. Odpowiedzi, które pomijają ważne informacje o konkurencji oraz zespole zarządzającym, nie są w stanie w pełni przedstawić realiów rynkowych i potencjału projektu. Kolejnym typowym błędem jest nadmierne skupienie się na technicznych aspektach oferowanych produktów lub usług bez uwzględnienia szerszego kontekstu rynkowego. Warto zwrócić uwagę, że streszczenie biznesplanu jest narzędziem komunikacji, które musi jasno i przekonująco przedstawiać kluczowe informacje, które mogą wpływać na decyzje inwestycyjne. Znajomość standardów tworzenia biznesplanów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce są kluczowe dla skutecznego pozyskiwania kapitału i budowania zaufania wśród interesariuszy.

Pytanie 10

Wskaźnik obrotu należnościami w przedsiębiorstwie handlowym ARTBIS w I kwartale bieżącego roku wyniósł 16 dni, co oznacza, że

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z mylenia pojęć związanych z obrotem zapasami i naliczaniem należności. Na przykład, twierdzenie, że średnio co 16 dni następuje odnowienie zapasów towarów, jest błędne, ponieważ wskaźnik obrotu należnościami dotyczy czasu, w którym firma ściąga płatności od klientów, a nie cyklu odnowienia zapasów. Odpowiedź mówiąca, że średnio co 16 dni sprzedawane są towary, również nie jest poprawna, gdyż wskaźnik obrotu należnościami nie odnosi się bezpośrednio do sprzedaży towarów, ale do czasu, w którym pieniądze za te towary wracają do firmy. Ponadto stwierdzenie, że posiadane zapasy towarów wystarczyły średnio na 16 dni, jest odejściem od istoty wskaźnika, który koncentruje się na procesie inkasa, a nie na poziomie zapasów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często obejmują mylenie terminów finansowych oraz zrozumienie procesów, które nie są ze sobą bezpośrednio związane. Kluczowe jest, aby przy analizie finansowej wyraźnie rozróżniać różne wskaźniki i ich znaczenie w kontekście działalności przedsiębiorstwa.

Pytanie 11

W styczniu 2024 r. przedsiębiorstwo handlowe, będące czynnym podatnikiem VAT i wykonujące czynności wyłącznie opodatkowane, dokonało zakupu i sprzedaży towarów zgodnie z danymi przedstawionymi w tabeli. Ile wyniesie kwota zobowiązania z tytułu podatku VAT za styczeń 2024 r.?

W przypadku niepoprawnej odpowiedzi warto podkreślić, jakie błędne założenia mogły prowadzić do takich wyników. Często błędne odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmu działania podatku VAT. Użytkownicy mogą mylić VAT należny z VAT naliczonym, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby dokonujące obliczeń zapominają o podstawowej zasadzie, że VAT naliczony można odliczyć od VAT-u należnego. Innym typowym błędem jest pomyłka w sumowaniu wartości sprzedaży lub zakupów; niedokładne zsumowanie może znacząco wpłynąć na ostateczny wynik. Dodatkowo, pomyłki mogą wynikać z nieprzestrzegania zasad prowadzenia ewidencji, co sprawia, że obliczenia są niekompletne. Jak widać, prawidłowe podejście do obliczeń związanych z VAT-em wymaga nie tylko znajomości przepisów, ale także umiejętności analitycznych i dbałości o szczegóły. Warto regularnie analizować swoje transakcje oraz stosować się do najlepszych praktyk w zakresie księgowości i rachunkowości, aby unikać tego rodzaju błędów w przyszłości.

Pytanie 12

Kontrahenci rozliczają się między sobą za pomocą weksla. Określ, kto jest dłużnikiem wekslowym.

Hurtownia Artykułów Elektrycznych ELEKTRA jest dłużnikiem wekslowym, ponieważ to właśnie ona zobowiązuje się do zapłaty określonej kwoty na podstawie weksla. Zgodnie z zasadami prawa wekslowego, dłużnikiem jest wystawca weksla, który zobowiązuje się do uregulowania wymagalnej kwoty. W przypadku weksla, kluczowe jest zrozumienie roli, jaką pełni każdy z uczestników transakcji. Na przykład, w sytuacji, gdy Hurtownia Artykułów Elektrycznych ELEKTRA wystawia weksel, to staje się ona dłużnikiem, a wierzyciel, czyli osoba, która otrzymuje weksel, ma prawo domagać się od niej zapłaty. Praktyczne zastosowanie weksli w obrocie gospodarczym jest istotne, ponieważ pozwala na zabezpieczenie transakcji oraz na łatwiejsze egzekwowanie należności. Weksle są powszechnie stosowane w obrocie gospodarczym, zwłaszcza w branżach, gdzie transakcje mają charakter długoterminowy lub wymagają dodatkowego zabezpieczenia finansowego. Przykładowo, w przypadku sprzedaży hurtowej, dłużnik (wystawca weksla) ma możliwość zyskania czasu na spłatę zadłużenia, co jest korzystne zarówno dla niego, jak i dla wierzyciela, który ma zabezpieczoną należność.

Pytanie 13

Do którego kodeksu powinien odsyłać zapis umieszczony w ramce?

Wybór Kodeksu pracy w kontekście umowy zlecenia nie jest właściwy, ponieważ umowa zlecenia nie jest objęta regulacjami tego kodeksu. Kodeks pracy dotyczy stosunków pracy, które są uregulowane w ramach umów o pracę. W przypadku umów cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenia, Kodeks cywilny stanowi odpowiedni akt prawny. Wybór Kodeksu karnego jest także nieadekwatny, ponieważ ten kodeks reguluje kwestie odpowiedzialności karnej, a nie umowy cywilnoprawne. Kodeks postępowania administracyjnego natomiast dotyczy procedur związanych z administracją publiczną, co także nie ma związku z umową zlecenia. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, często wynikają z mylenia rodzajów umów i ich regulacji prawnych. Osoby wybierające nieprawidłowe odpowiedzi mogą nie rozumieć różnicy między umowami cywilnoprawnymi a stosunkami pracy, co jest kluczowe w prawie cywilnym. Dlatego podstawą skutecznego zarządzania umowami jest znajomość odpowiednich kodeksów i przepisów, co pozwala na unikanie błędów i zapewnia prawidłowe funkcjonowanie w ramach regulacji prawnych.

Pytanie 14

Budżet państwa jest uchwalany przez

Udzielenie odpowiedzi, że budżet państwa jest uchwalany przez Radę Ministrów, Senat czy Prezydenta, pokazuje pewne nieporozumienie dotyczące roli poszczególnych organów władzy w procesie legislacyjnym w Polsce. Rada Ministrów jest odpowiedzialna za przygotowanie projektu budżetu, jednak to Sejm, jako reprezentant narodu, ma ostateczne prawo do głosowania nad jego przyjęciem. W przypadku Senatu, jego rola ogranicza się do analizy i ewentualnych poprawek do budżetu, ale nie ma on kompetencji do jego uchwalania. Prezydent z kolei, mimo że ma prawo do weta, nie uczestniczy w pierwszym etapie uchwalania budżetu. Te błędne koncepcje mogą wynikać z nieznajomości mechanizmów działania systemu politycznego w Polsce oraz specyfiki podziału władzy. Kluczowe jest zrozumienie, że proces uchwalania budżetu to złożony mechanizm, który wymaga współpracy różnych organów, a Sejm pełni w nim rolę decyzyjną, co jest zgodne z zasadami demokracji i transparentności w zarządzaniu finansami publicznymi. Znajomość tych zasad jest niezbędna do właściwego rozumienia funkcjonowania instytucji państwowych oraz uczestnictwa w życiu publicznym.

Pytanie 15

Saldo końcowe debetowe lub kredytowe mogą wykazać konta

W przypadku odpowiedzi dotyczących Wynagrodzeń i Rozrachunków z tytułu wynagrodzeń, Wyniku finansowego i Inwestycji długoterminowych oraz Środków trwałych i Rozrachunków z pracownikami, pojawiają się istotne nieporozumienia związane z naturą konta oraz ich funkcją w księgowości. Konta wynagrodzeń i rozrachunków z tytułu wynagrodzeń są zwykle kontami wynikowymi, które kończą rok bez sald otwartych, a ich saldo na koniec okresu rozrachunkowego jest przenoszone na wynik finansowy. Z tego powodu nie są one odpowiednie do wykazywania sald końcowych debetowych lub kredytowych. Z kolei wynik finansowy odzwierciedla różnicę między przychodami a kosztami i nie jest kontem, na którym gromadzi się saldo w tradycyjnym rozumieniu. Inwestycje długoterminowe oraz środki trwałe również nie są kontami, które generują typowe salda debetowe lub kredytowe – ich wartości są bardziej związane z amortyzacją i zmianami wartości aktywów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mylenie kont aktywów i pasywów z kontami wynikowymi oraz niewłaściwe zrozumienie, jakie transakcje skutkują powstawaniem sald, co podkreśla znaczenie jasności pojęć w rachunkowości oraz ich odpowiedniego klasyfikowania zgodnie z przyjętymi standardami.

Pytanie 16

Do zadań Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma wyraźnie określone zadania, które koncentrują się na aspektach działalności związanych z ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnymi. Wiele osób myli jego rolę z innymi instytucjami, co prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych do badań statystycznych jest zadaniem różnych instytucji badawczych i statystycznych, takich jak Główny Urząd Statystyczny, a nie ZUS. Takie pomylenie zadań może wynikać z niewłaściwego zrozumienia funkcji poszczególnych instytucji, które mają różne cele i odpowiedzialności. Ustalanie wysokości odszkodowań za szkody spowodowane zdarzeniami losowymi oraz ich wypłata leży w gestii zakładów ubezpieczeń majątkowych, a nie instytucji zajmującej się zabezpieczeniami społecznymi. Ponadto, nadawanie numerów identyfikacji podatkowej oraz prowadzenie ewidencji podatników jest zadaniem Ministerstwa Finansów i urzędów skarbowych, co również nie ma związku z działalnością ZUS. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków i mylnego postrzegania roli ZUS w systemie zabezpieczeń społecznych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych podmiotów ma swoje określone zadania, a ich mieszanie prowadzi do nieprawidłowego obrazu instytucji publicznych działających w Polsce.

Pytanie 17

W której fazie cyklu życia produktu celem działań marketingowych jest maksymalizacja zysków z jego sprzedaży i utrzymanie dotychczasowego udziału w rynku?

Wybór fazy schyłku produktu jako odpowiedzi na to pytanie jest mylący, ponieważ w tym etapie cyklu życia produktu następuje spadek sprzedaży i zysków. Główne działania marketingowe w tej fazie skupiają się na zarządzaniu kosztami oraz minimalizacji strat, a nie na maksymalizacji zysków. Firmy często muszą podejmować decyzje dotyczące ograniczenia produkcji lub wycofania produktu z rynku, co stoi w sprzeczności z celem, jakim jest maksymalizacja zysków. Przykładem mogą być marki, które decydują się na wyprzedaże lub wprowadzanie nowych modeli, aby zredukować zapasy. Faza rozwoju sprzedaży produktu koncentruje się na zwiększaniu świadomości i pozyskiwaniu klientów, co również nie jest zgodne z celem maksymalizacji zysków, ponieważ na tym etapie koszty marketingu mogą być znaczne. Faza wprowadzenia produktu na rynek jest etapem, w którym produkt jest dopiero wprowadzany, a działania marketingowe koncentrują się na budowaniu bazy klientów i zdobywaniu udziału w rynku, a nie na jego utrzymaniu. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad cyklu życia produktu oraz z mylnego przekonania, że wszystkie etapy są zbliżone pod względem celów marketingowych. Właściwe zrozumienie cyklu życia produktu jest kluczowe dla skutecznego planowania strategii marketingowych i podejmowania właściwych decyzji biznesowych.

Pytanie 18

Która część biznesplanu zawiera informacje dotyczące analizy rynku, identyfikacji klientów, dystrybucji, promocji i polityki cenowej?

Plan marketingowy jest kluczową częścią biznesplanu, która koncentruje się na analizie rynku oraz strategiach mających na celu dotarcie do potencjalnych klientów. Zawiera on informacje dotyczące segmentacji rynku, analizy konkurencji oraz identyfikacji grup docelowych, co pozwala na precyzyjne określenie, kto jest idealnym klientem. W planie marketingowym dostosowuje się także strategie dystrybucji, promocji i polityki cenowej, aby maksymalizować efektywność działań marketingowych. Przykładem zastosowania planu marketingowego może być stworzenie kampanii reklamowej, która koncentruje się na młodych dorosłych w miastach, z wykorzystaniem mediów społecznościowych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w marketingu. W dobrych praktykach branżowych uwzględnia się także mierzenie skuteczności działań poprzez analizy ROI (zwrot z inwestycji), co pozwala na optymalizację przyszłych kampanii.

Pytanie 19

Sprzedaż w sklepie spożywczym w roku ubiegłym wyniosła 840 000 zł, a na rok bieżący zaplanowano jej wzrost do 920 000 zł. Wskaźnik dynamiki sprzedaży wyniesie

Wielu uczestników testów może mylić pojęcie wskaźnika dynamiki sprzedaży z innymi wskaźnikami ekonomicznymi, co prowadzi do błędnych interpretacji wyników. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że odpowiedzi wskazujące liczby poniżej 100% odnoszą się do wzrostu, co jest mylne. Warto zauważyć, że wskaźnik 91,3% sugerowałby spadek sprzedaży w porównaniu do roku ubiegłego, co jest sprzeczne z zamierzeniem wzrostu. Błędna interpretacja wskaźnika, jak 8,7%, może wynikać z nieprawidłowego obliczenia różnicy między latami bez uwzględnienia podstawowej zasady obliczania dynamiki, czyli stosunku wartości sprzedaży w danym roku do wartości sprzedaży w roku poprzednim. Z kolei odpowiedź 109,5% jest właściwa, ponieważ wskazuje na zwiększenie wartości sprzedaży, co jest kluczowe dla oceny kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tego wskaźnika jest niezmiernie istotne w kontekście podejmowania decyzji strategicznych oraz optymalizacji działań sprzedażowych. W kontekście praktycznym, wskaźnik ten pozwala na monitorowanie postępów i skuteczności strategii marketingowych oraz operacyjnych, co jest niezbędne dla zapewnienia długoterminowego sukcesu rynkowego.

Pytanie 20

Huta Szkła "Wazonik" w Szklarowie wyprodukowała i sprzedała w grudniu produkty 0 wartości 72 000 złotych. Zapas przeciętny surowców wynosił 12 000 złotych. Jeżeli przedsiębiorstwo zaplanowało w następnym miesiącu polepszenie wskaźnika rotacji w razach o 2, to wyniesie on

Wybór innej wartości z dostępnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w kwestii obliczania wskaźnika rotacji surowców. Wskaźnik rotacji jest kluczowym parametrem, który wskazuje, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje zapasy. Nieprawidłowe podejście do obliczeń może prowadzić do mylnej interpretacji danych. Na przykład, odpowiedzi 10, 6 i 12 mogą wydawać się atrakcyjne, jednak każda z nich nie odnosi się do właściwego sposobu obliczenia wskaźnika rotacji. Przyjęcie 10 jako wskaźnika rotacji zakładałoby, że przy takim poziomie zapasu wartości sprzedaży byłyby wyższe niż w rzeczywistości, co jest niezgodne z prezentowanymi danymi. Z kolei wybór 6 ignoruje fakt, że wskaźnik rotacji ma zostać poprawiony o 2, co oznacza, że wynikiem końcowym powinno być 8. Wartość 12 sugeruje, że przedsiębiorstwo powinno podnieść wskaźnik rotacji do poziomu, który jest w rzeczywistości nieosiągalny w kontekście podanych danych. Istotne jest zrozumienie, że wskaźnik rotacji nie tylko odzwierciedla efektywność zarządzania zapasami, ale także ma kluczowe znaczenie dla oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, pomyłki w obliczeniach mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji dotyczących produkcji i zakupów, co w dłuższym okresie może negatywnie wpłynąć na wyniki finansowe firmy.

Pytanie 21

Wszystkie spółki, które w nazwach stosują skróty sp.j., sp.k. i sp. z o.o., należą do spółek

Zrozumienie różnicy między kodeksem cywilnym a kodeksem spółek handlowych jest kluczowe dla prawidłowego klasyfikowania spółek. Kodeks cywilny reguluje ogólne zasady dotyczące zobowiązań oraz prawa cywilnego, natomiast kodeks spółek handlowych precyzyjnie określa zasady funkcjonowania różnych form organizacyjnych przedsiębiorstw, w tym spółek handlowych. Stwierdzenie, że spółki z oznaczeniami jak sp.j., sp.k. czy sp. z o.o. działają na podstawie kodeksu cywilnego, prowadzi do nieporozumień. Spółki te są regulowane przez przepisy dotyczące działalności gospodarczej, które określają nie tylko zasady ich tworzenia, ale także likwidacji oraz odpowiedzialności właścicieli. Wiele osób mylnie uważa, że wszystkie spółki są osobowe lub kapitałowe, co jest uproszczeniem. Spółka jawna i komandytowa są przykładem spółek osobowych, natomiast spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to spółka kapitałowa, co podkreśla różnorodność form organizacyjnych. Zrozumienie tych różnic jest istotne, ponieważ błędna klasyfikacja może prowadzić do niewłaściwego stosowania przepisów prawnych i konsekwencji finansowych.

Pytanie 22

Na schemacie przedstawiono otwarcie poszczególnych kont stanami początkowymi. Wskaż konto błędnie otwarte.

Wybór odpowiedzi dotyczących konta 'Umorzenie środków trwałych' jako poprawnej opcji może wywoływać pewne nieporozumienia związane z pojęciem kont korygujących oraz ich funkcji w systemie księgowości. Często myli się te konta z aktywami, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład konto 'Kasa' jest kontem aktywów, które powinno mieć saldo po stronie Wn. Użytkownicy mogą sądzić, że wszystkie konta związane z aktywami muszą mieć saldo po stronie Wn, co jest nieprawidłowe. Kolejnym błędnym kierunkiem myślenia jest postrzeganie umorzenia jako dodatkowego wydatku, a nie korekty wartości, co jest fundamentalnym błędem zrozumienia działania kont korygujących. Konto 'Środki trwałe' również nie powinno być mylone z umorzeniem, ponieważ to pierwsze odzwierciedla wartość nabytych aktywów, natomiast umorzenie odnosi się do ich stopniowego zmniejszania wartości. Wreszcie, pojęcie 'Zobowiązania wekslowe' dotyczy zobowiązań, które są całkowicie różne od kont korygujących. Każdy z tych błędów prowadzi do wypaczenia obrazu sytuacji finansowej firmy, a nieprawidłowe klasyfikowanie kont może skutkować niezgodnościami w raportach finansowych i naruszeniem zasad rachunkowości. W praktyce, kluczowe jest, aby księgowi rozumieli funkcję każdego konta oraz właściwą klasyfikację, co zapewnia zgodność z obowiązującymi standardami.

Pytanie 23

W przedsiębiorstwie produkcyjnym ustalono normę wydajności na poziomie 5 sztuk na godzinę. Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, który z pracowników wykonał ustaloną normę wydajności.

Tomasz Migdałowski wykonał normę wydajności, osiągając wynik 5 sztuk na godzinę, co jest zgodne z ustaloną normą w przedsiębiorstwie. Wydajność pracy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej, a zrozumienie norm wydajności pozwala na lepsze zarządzanie zasobami ludzkimi. Ustalenie normy na poziomie 5 sztuk na godzinę oznacza, że każdy pracownik powinien dążyć do osiągnięcia tego poziomu, co nie tylko zwiększa efektywność produkcji, ale również motywuje pracowników do poprawy swoich wyników. W praktyce, monitorowanie wydajności pracowników z wykorzystaniem takich norm pozwala na identyfikację obszarów wymagających poprawy oraz wdrażanie odpowiednich działań, takich jak szkolenia czy zmiany w organizacji pracy. Dlatego znajomość i przestrzeganie norm wydajności są istotnym elementem efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem. Przykłady zastosowania norm wydajności można znaleźć w wielu branżach, w tym w produkcji, gdzie ciągłe doskonalenie procesów i optymalizacja wydajności są kluczowe dla osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.

Pytanie 24

W magazynie towary są wydawane i wyceniane metodą FIFO (pierwsze weszło-pierwsze wyszło). W magazynie stan towaru X na dzień 1 grudnia wynosił 0. W grudniu zakupiono i przyjęto do magazynu następujące ilości towaru X, podane w tabeli. Dnia 14 grudnia 2014 r. wydano odbiorcy 400 sztuk towaru X na podstawie dowodu Wz-Wydanie zewnętrzne. Ustal wartość wydanego z magazynu towaru X.

Wybór innej wartości wynika najczęściej z niepełnego zrozumienia zasady działania metody FIFO oraz błędnego podsumowania wartości wydanych towarów. Odpowiedzi 6 500 zł oraz 3 800 zł mogą sugerować, że uwzględniono nieprawidłowe ceny lub ilości. Przy metodzie FIFO istotne jest ścisłe przestrzeganie kolejności zakupów i wydania towarów, co oznacza, że najpierw wydawany jest towar, który najwcześniej trafił do magazynu. Przykładowo, jeśli ktoś obliczył wartość wydanego towaru na podstawie innych kombinacji cen, mógł pominąć fakt, że wydanie 400 sztuk wymagało uwzględnienia najpierw 100 sztuk po 11 zł, potem 200 sztuk po 12 zł, a na końcu 100 sztuk po 10 zł. To prowadzi do powszechnego błędu, w którym całościowa wartość wydania nie jest zgodna z rzeczywistymi transakcjami. Ostatecznie, niewłaściwe podejście do klasyfikacji i sumowania wartości prowadzi do niepoprawnych wniosków, co jest niezgodne z dobre praktykami w zarządzaniu zapasami i może wpływać na raportowanie finansowe przedsiębiorstwa. Zatem kluczowe jest zrozumienie i stosowanie poprawnych zasad dotyczących wyceny i wydawania towarów, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 25

Na podstawie przedstawionego bilansu przedsiębiorstwa sporządzonego na dzień 01.01.2007r. określ kapitał własny przedsiębiorstwa.

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowej analizy pozycji bilansu oraz błędnego zrozumienia struktury kapitału własnego. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 6 000,00 zł lub 9 000,00 zł mogą sugerować, że respondenci nie uwzględnili pełnej wartości kapitału udziałowego oraz zysku netto, co jest kluczowe dla obliczeń. Często spotykanym błędem myślowym jest pomijanie zysków akumulowanych lub niewłaściwe zestawienie poszczególnych składników kapitału, co prowadzi do niedoszacowania rzeczywistej wartości kapitału własnego. Z drugiej strony, odpowiedź 115 000,00 zł również może odzwierciedlać niezgodności w przyjętych założeniach dotyczących wyliczeń, ponieważ może to być suma tylko części kapitału, a nie całości. Ważne jest, aby dokładnie analizować bilans oraz rozumieć, jak poszczególne elementy wpływają na kapitał własny. Te błędy podkreślają znaczenie znajomości standardów rachunkowości oraz umiejętności interpretacji danych finansowych, co jest niezbędne dla prawidłowego oceny sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Na dzień bilansowy wybrane konta wykazują następujące stany: Jaka wartość, zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, zostanie wpisana do bilansu w pozycji Materiały?

Wybór innej wartości zamiast 2 100 zł może wynikać z błędnych założeń przy obliczaniu wartości materiałów. Niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że wartość materiałów powinna być wyższa lub niższa, co jest mylnym podejściem. Często przyczyną tego błędu jest nieuwzględnienie wszystkich istotnych elementów kalkulacyjnych, takich jak wszystkie koszty nabycia, które powinny być dodane do wartości początkowej. Na przykład, wybór wartości 2 200 zł może wynikać z przeoczenia odpisów aktualizujących, które powinny zostać uwzględnione w obliczeniach. Z kolei wartość 1 900 zł mogłaby sugerować, że użytkownik zapomniał o dodaniu kosztów zakupu lub rozliczenia, co prowadzi do zaniżenia wartości materiałów. Gdy ktoś wybiera 2 000 zł, może to świadczyć o zaniedbaniu odchylenia od cen ewidencyjnych lub aktualizacji wartości, co jest niezgodne z zasadą ostrożnej wyceny. Zgodnie z dobrymi praktykami rachunkowości, istotne jest, aby mieć pełny obraz wartości materiałów, który nie tylko odzwierciedla wydatki, ale również uwzględnia ryzyka związane z ich przyszłą wartością. Każde zaniedbanie w tym zakresie może prowadzić do nieprawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej firmy, co z kolei może wpłynąć na decyzje strategiczne podejmowane przez zarząd.

Pytanie 27

Ustal, której informacji brakuje w przedstawionej treści umowy o pracę na czas określony.

Wymiar czasu pracy jest kluczowym elementem umowy o pracę, ponieważ określa, ile godzin pracownik ma przepracować w danym okresie. Brak tej informacji może prowadzić do niejasności zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy. Na przykład, zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce, pracodawca musi określić wymiar czasu pracy w umowie, co jest istotne dla prawidłowego rozliczania wynagrodzenia oraz ustalania harmonogramu pracy. Często spotykanymi wymiarami czasu pracy są pełny etat (40 godzin tygodniowo), pół etatu (20 godzin tygodniowo) lub praca w niepełnym wymiarze. W praktyce, jeśli umowa nie zawiera tej informacji, pracownik może mieć trudności z planowaniem swojego życia prywatnego i zawodowego. Ponadto, zgodność z przepisami prawa pracy jest istotna, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych. Warto również zauważyć, że przy braku określonego wymiaru czasu pracy, pracownik może domagać się pełnoetatowego zatrudnienia, co dodatkowo może wpłynąć na relacje między stronami umowy.

Pytanie 28

W Hurtowni Owoców na podstawie obrotów w dniu 11.06.2013 sporządzono raport kasowy RK nr 11/06/2013. Na dzień 11.06.2013 r. stan kasy obecny wynosi

Wybór odpowiedzi 3000 zł, 8000 zł lub 7000 zł wskazuje na pomyłkę w analizie danych zawartych w raporcie kasowym. W przypadku odpowiedzi 3000 zł, można zauważyć, że jest to kwota, która nie znajduje odzwierciedlenia w zapisach raportu. Może to wskazywać na typowy błąd w interpretacji danych, polegający na nieuwzględnieniu pełnego zakresu obrotów i transakcji, które miały miejsce w danym dniu. Z kolei kwota 8000 zł może sugerować nadmierne przewidywanie stanu kasy, co także jest błędne, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistych zapisów. Użytkownik, który wybrał tę odpowiedź, mógł nie zrozumieć, jak należy właściwie odczytywać raporty kasowe. Odpowiedź 7000 zł również nie znajduje uzasadnienia w danych, co może świadczyć o nieprawidłowym podejściu do analizy finansowej. Osoby, które korzystają z raportów kasowych, powinny być świadome znaczenia precyzyjnych danych, które odzwierciedlają rzeczywisty stan finansów w firmie. Ignorowanie takich informacji może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu finansami, a także do problemów z kontrolą budżetu. Właściwe zrozumienie i interpretacja raportów kasowych są kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji finansowych, co jest istotne w każdej branży.

Pytanie 29

Źródłem prawa regulującym zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych jest ustawa

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że żaden z wymienionych aktów prawnych nie reguluje bezpośrednio zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, jak czyni to ustawa o rachunkowości. Ustawa o finansach publicznych koncentruje się na zarządzaniu finansami jednostek sektora publicznego, regulując kwestie dotyczące budżetowania, wydatków, oraz przejrzystości w zakresie wydatkowania publicznych pieniędzy. Chociaż jest istotna dla sektora publicznego, nie odnosi się bezpośrednio do zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych w przedsiębiorstwach prywatnych. Ustawa o doradztwie podatkowym dotyczy natomiast praktyk i zasad związanych z udzielaniem pomocy w zakresie przepisów podatkowych, co jest ważne, ale nie ma wpływu na księgowanie transakcji ani na standardy rachunkowości. Ostatnia z wymienionych ustaw, o swobodzie działalności gospodarczej, reguluje zasady podejmowania działalności gospodarczej w Polsce, ale w kontekście księgowości nie dotyka szczegółowych wymogów dotyczących prowadzenia ksiąg. Zrozumienie tych odmiennych regulacji jest kluczowe, aby uniknąć mylnych interpretacji, które mogą prowadzić do nieprawidłowego księgowania oraz błędów w sprawozdawczości finansowej.

Pytanie 30

Indosant to osoba,

Pojęcie indosanta bywa często mylone z innymi terminami związanymi z wekslami, co prowadzi do nieporozumień. Niepoprawne odpowiedzi wskazują na różne aspekty związane z wekslami, jednak nie dotyczą one definicji indosanta. Przykładowo, osoba, której wystawca weksla poleca zapłacić sumę wekslową, to nie indosant, lecz trasat, który jest zobowiązany do wykonania płatności. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ mylenie tych terminów może prowadzić do błędnych decyzji w kontekście transakcji finansowych. Z kolei osoba wskazana na wekslu jako odbiorca kwoty to remitent, który ma prawo do otrzymania płatności, ale nie jest bezpośrednio związana z pojęciem indosantu. Ponadto, stwierdzenie, że indosant zobowiązuje się do dokonania zapłaty kwoty oznaczonej na wekslu, jest również błędne, gdyż indosant nie ponosi odpowiedzialności płatniczej; jego rola polega na przeniesieniu praw do weksla. Zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne w praktyce prawnej, ponieważ niewłaściwe przypisanie ról może prowadzić do komplikacji prawnych i finansowych, a także do utraty należnych roszczeń.

Pytanie 31

Ile wynosi łączna kwota dobrowolnych potrąceń naliczonych w liście płac?

Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia mechanizmów związanych z potrąceniami w liście płac. Odpowiedź 205,00 zł, 155,00 zł oraz 280,00 zł nie odpowiadają rzeczywistej łącznej kwocie dobrowolnych potrąceń, co prowadzi do myłkowego wniosku. W przypadku odpowiedzi 205,00 zł, można zauważyć, że łączna suma przekroczyłaby wartość wszystkich potrąceń. Wartości 155,00 zł oraz 280,00 zł nie uwzględniają poprawnych składników, co powoduje, że są one całkowicie nieadekwatne. Praktyka pokazuje, że aby uniknąć takich pomyłek, istotne jest zrozumienie struktury wydatków związanych z wynagrodzeniami. Przy planowaniu potrąceń kluczowe jest identyfikowanie każdego składnika i sumowanie ich w sposób jasny i przejrzysty. Właściwe szkolenie dotyczące zasad naliczania potrąceń oraz ich wpływu na wynagrodzenie netto pracownika jest niezbędne, aby zapobiegać błędnym interpretacjom i zapewnić zgodność z przepisami prawa pracy. Analizując dane składki, należy pamiętać, że zbyt dużą uwagę trzeba zwracać nie tylko na ich wartości, ale również na kontekst ich zastosowania w ramach polityki wynagrodzeń w danej organizacji.

Pytanie 32

Koszty produkcji w przedsiębiorstwie wytwarzającym nożyczki w roku ubiegłym wyniosły 5 200 zł, natomiast w roku bieżącym osiągnęły wielkość 8 800 zł. W tych latach wytworzono odpowiednio 260 i 400 sztuk wyrobów gotowych. Koszt jednostkowy w roku bieżącym w stosunku do roku ubiegłego jest

Wybór odpowiedzi wskazujących na niższy koszt jednostkowy o 2 zł lub 3 zł jest błędny, ponieważ opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu relacji między całkowitym kosztem produkcji a ilością wyprodukowanych jednostek. Koszt jednostkowy oblicza się, dzieląc całkowity koszt przez liczbę wyprodukowanych wyrobów. W przypadku podanych danych, w roku ubiegłym całkowity koszt wynosił 5200 zł, a jednostek było 260, co daje koszt jednostkowy 20 zł. W roku bieżącym, przy wzroście kosztu do 8800 zł i produkcji 400 sztuk, jednostkowy koszt wzrósł do 22 zł. Osoby, które wybrały niższe wartości kosztów, mogą mieć na myśli, że zwiększenie produkcji mogłoby obniżyć koszty jednostkowe ze względu na tzw. efekt skali, jednak w tym przypadku całkowity wzrost kosztu produkcji przewyższył oszczędności wynikające z większej produkcji. Dodatkowo, wskazywanie na wyższy koszt jednostkowy bez wskazania dokładnych wartości kosztów jednostkowych i ich obliczeń, prowadzi do błędnych konkluzji, co może świadczyć o niepełnym zrozumieniu podstaw analizy kosztów. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe w praktyce zarządzania przedsiębiorstwami, ponieważ błędne oszacowania mogą prowadzić do niewłaściwego ustalania cen oraz błędnych decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 33

Papiery wartościowe potwierdzające zaciągnięcie długu przez gminę lub Skarb Państwa, z gwarancją ich wykupu w określonym czasie, wraz z naliczonymi odsetkami to

Czeki, weksle i akcje to różne formy instrumentów finansowych, które pełnią inne funkcje i mają różne zasady działania w porównaniu do obligacji. Czeki są środkami płatniczymi, które umożliwiają dokonanie transakcji pomiędzy stronami, ale nie są instrumentami dłużnymi. Weksel to pisemne zobowiązanie do zapłaty określonej sumy pieniędzy w określonym czasie, lecz również nie jest emitowany przez instytucje publiczne w celu pozyskania kapitału oraz nie wiąże się z regularnym wypłacaniem odsetek. W przeciwieństwie do obligacji, które są długoterminowymi instrumentami, weksle są zazwyczaj krótkoterminowe i mają bardziej ograniczone zastosowanie. Akcje to udziały w kapitale zakładowym spółki, które dają ich właścicielom prawo do uczestniczenia w zyskach firmy, a nie do zwrotu kapitału w określonym czasie. W praktyce zarządzania finansami publicznymi kluczowe jest zrozumienie różnic pomiędzy tymi instrumentami, ponieważ mają one różne implikacje dla inwestorów i emitentów. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia obligacji z innymi instrumentami wynikają z nieznajomości ich podstawowych cech oraz celów, dla których są emitowane. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych oraz efektywnego zarządzania długiem publicznym.

Pytanie 34

Przedstawiony dowód księgowy służy do rozliczeń między kontrahentami. Jest on podstawą

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji dowodu księgowego oraz jego zastosowania w praktyce. Odpowiedzi sugerujące zaliczenie w koszty działalności zużytej energii elektrycznej czy przyjęcie materiałów do magazynu nie uwzględniają kontekstu transakcji oraz specyfiki obiegu dokumentów księgowych. Dowód księgowy służy przede wszystkim do udokumentowania zdarzeń gospodarczych, a jego rola w procesie księgowym jest kluczowa. Zaliczenie kosztów, jak również przyjęcie towarów do magazynu, związane są z innymi rodzajami dokumentów, takimi jak faktury VAT czy dokumenty PZ (Przyjęcie Zewnętrzne). Ponadto, wydanie towarów z magazynu w celu sprzedaży odbiorcom jest procesem, który wymaga odrębnej dokumentacji, takiej jak dokumenty WZ (Wydanie Zewnętrzne). Kluczowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych kategorii dokumentów oraz nieznajomość ich funkcji w systemie rachunkowości. Aby skutecznie zarządzać finansami i prowadzić prawidłową księgowość, należy mieć na uwadze, że każdy dokument jest powiązany z określoną transakcją i odpowiada za udokumentowanie konkretnego zdarzenia gospodarcze, co podkreśla znaczenie właściwego klasyfikowania oraz obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie.

Pytanie 35

Ustalanie wysokości stóp procentowych Narodowego Banku Polskiego jest jednym z zadań

Wybór innych opcji, takich jak Bankowy Fundusz Gwarancyjny, Minister Finansów czy Sejm i Senat, odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące ról instytucji w systemie finansowym Polski. Bankowy Fundusz Gwarancyjny ma na celu zabezpieczanie depozytów klientów banków oraz ochronę stabilności systemu bankowego, lecz nie zajmuje się polityką pieniężną. Minister Finansów, mimo że odgrywa istotną rolę w kształtowaniu budżetu państwa i polityki fiskalnej, nie ma bezpośredniego wpływu na decyzje dotyczące stóp procentowych, które należą do kompetencji RPP. Sejm i Senat, jako organy ustawodawcze, mają wpływ na regulacje prawne i politykę gospodarczą, ale nie podejmują decyzji operacyjnych w zakresie polityki pieniężnej. Takie myślenie prowadzi do konfuzji w zakresie podziału odpowiedzialności pomiędzy instytucjami, co jest kluczowe dla zrozumienia funkcjonowania systemu finansowego. Dobrze jest pamiętać, że skuteczna polityka pieniężna jest złożona i wymaga precyzyjnego podejścia oraz współpracy między różnymi instytucjami, co podkreśla znaczenie Rady Polityki Pieniężnej jako wyspecjalizowanego organu w tym zakresie.

Pytanie 36

Jeśli na stanowisku pracy panuje nadmierny hałas powodowany pracą maszyn i urządzeń, to pracownik w celu zabezpieczenia przed jego szkodliwym wpływem, powinien być zaopatrzony

Zarówno okulary ochronne, rękawice, jak i osłony siatkowe pełnią istotne funkcje ochronne w różnych kontekstach, jednak nie są odpowiednie do ochrony przed hałasem w miejscu pracy. Okulary ochronne zabezpieczają wzrok przed pyłem, odpryskami oraz innymi czynnikami mechanicznymi, ale nie mają wpływu na redukcję hałasu. Z kolei rękawice są przeznaczone do ochrony rąk przed urazami mechanicznymi, chemikaliami czy wysokimi temperaturami, ale nie oferują żadnej ochrony przed hałasem. Osłony siatkowe stosowane są w celu zabezpieczenia przed obiektami mechanicznymi, głównie w kontekście ochrony przed urazami, a nie hałasem. Wybór niewłaściwego środka ochrony często wynika z niepełnego zrozumienia zagrożeń występujących w danym środowisku pracy. Kluczowe jest, aby pracownicy i pracodawcy byli świadomi specyfiki zagrożeń związanych z hałasem oraz stosowali odpowiednie metody ochrony, takie jak nauszniki, które są dedykowane do tego celu. Przykładem może być sytuacja, gdy w otoczeniu pracy występują maszyny emitujące hałas na poziomie 90 dB – w takim wypadku jedynym skutecznym sposobem ochrony słuchu są właśnie nauszniki, a nie inne środki ochronne, których rola jest całkowicie inna.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ, w którym roku przedsiębiorstwo uzyskało największy zysk netto z 1 złotówki przychodu ze sprzedaży.

Niestety, wybór innego roku jako odpowiedzi prowadzi do niepoprawnych wniosków w kwestii analizy efektywności finansowej przedsiębiorstwa. Wartości zysku netto z 1 złotówki przychodu muszą być dokładnie porównywane, jednak wybór lat 2011, 2013 lub 2014 sugeruje pominięcie kluczowych danych, które wskazują na trend wzrostu efektywności w 2012 roku. Często popełnianym błędem jest poleganie na ogólnych wrażeniach dotyczących wydajności finansowej bez dokładnej analizy wskaźników rentowności. Na przykład, wybór roku 2013 może wynikać z subiektywnego odbioru ogólnej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, w czasie gdy rentowność netto mogła być niższa niż w 2012 roku. Z kolei odpowiedź wskazująca na 2011 rok może sugerować, że analityk nie uwzględnił zmieniających się warunków rynkowych oraz ich wpływu na zyski. Ważnym aspektem jest zrozumienie, że wskaźniki finansowe nie są jedynie suchymi liczbami, ale odzwierciedlają skuteczność strategii zarządzania i decyzji operacyjnych. Dlatego też analiza porównawcza zysków netto w kontekście przychodów powinna być przeprowadzana z uwzględnieniem szerszego kontekstu biznesowego oraz strategii przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Przedsiębiorstwo wytworzyło 300 sztuk wyrobów gotowych oraz 100 sztuk wyrobów przerobionych w 60%. Poniesione koszty wytworzenia wynoszą 36 000 zł. Jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu gotowego wynosi

Wiele osób może skusić się na obliczenia, które prowadzą do niewłaściwych wartości jednostkowych kosztów wytworzenia. Często błędy te wynikają z pominięcia kluczowych elementów lub niewłaściwego zrozumienia danych wejściowych. Na przykład, w przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 90 zł, 360 zł czy 120 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono w pełni wpływu wszystkich wyrobów na całkowity koszt. Odpowiedź 90 zł mogła powstać w wyniku podzielenia kosztów przez 400 sztuk (300 gotowych + 100 przerobionych), co prowadzi do nieprawidłowego wniosku, ponieważ nie wszystkie wyroby przerobione są gotowe do sprzedaży. Analogicznie, wybór 360 zł może być wynikiem błędnego pomysłu, że 36 000 zł to koszt jednostkowy bez podziału na sztuki. Ostatnia odpowiedź, 120 zł, pomimo że zbliżona, również nie jest prawidłowa, ponieważ sugeruje, że wszystkie wyroby przerobione są gotowe, co nie jest zgodne z treścią zadania. Kluczowym elementem w analizie kosztów jest zrozumienie, jakie elementy składają się na całkowity koszt i na jakiej podstawie dokonujemy kalkulacji jednostkowych. Przy obliczaniu jednostkowych kosztów wytworzenia zawsze należy brać pod uwagę tylko te wyroby, które są gotowe do sprzedaży, co jest zgodne z dobrą praktyką w zarządzaniu kosztami i produkcją.

Pytanie 39

Na zamieszczonym schemacie przedstawiono poziomy zapasów materiałów utrzymywane w Przedsiębiorstwie Produkcyjnym ZEFIR sp. z o.o. dla zachowania ciągłości produkcji. Ustal normę zapasu.

W przypadku prób obliczenia normy zapasu, wybór nieprawidłowych wartości może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu zapasami. Odpowiedzi takie jak 250 sztuk, 220 sztuk, czy 60 sztuk, nie uwzględniają właściwego podejścia do obliczeń. Na przykład, zapas 250 sztuk ignoruje kluczowy element, jakim jest połowa zapasu bieżącego, co wprowadza poważne rozbieżności. Dodatkowo, 220 sztuk może wynikać z błędnego założenia dotyczącego zapasu minimalnego, co również prowadzi do zaniżenia normy. Z kolei odpowiedź 60 sztuk jest skrajnym przypadkiem, w którym zapas został zdecydowanie zaniżony, co mogłoby skutkować przestojami produkcyjnymi i stratami finansowymi. W praktyce, błędne podejście do zarządzania zapasami może generować nie tylko niedobory, ale również nadwyżki, co wiąże się z dodatkowymi kosztami przechowywania. W branżach produkcyjnych, zgodnych z normami ISO, kluczowe jest, aby normy zapasów były ustalane na podstawie rzetelnych analiz oraz dokładnych danych, co pozwala na maksymalizację efektywności operacyjnej i minimalizację ryzyk związanych z łańcuchami dostaw.

Pytanie 40

Do zadań Służby Celnej należy wymiar i pobór podatku

Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie zakresu kompetencji Służby Celnej. Odpowiedzi związane z podatkiem dochodowym, zarówno od osób prawnych, jak i fizycznych, nie są związane z działalnością Służby Celnej, która koncentruje się głównie na poborze podatków pośrednich, takich jak VAT w kontekście importu. Podatek dochodowy dotyczy ogólnego dochodu generowanego przez osoby i przedsiębiorstwa, a jego pobór i nadzór leży głównie w gestii urzędów skarbowych, a nie Służby Celnej. Warto zauważyć, że podatek od spadków i darowizn również nie wchodzi w zakres obowiązków Służby Celnej, gdyż jest to podatek bezpośredni, regulowany przez przepisy podatkowe, a nie przez przepisy celne. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnorodnych rodzajów podatków oraz ich właściwych organów podatkowych. Służba Celna funkcjonuje według własnych przepisów i procedur, które są ściśle związane z obrotem towarowym i zabezpieczaniem granic, a nie z podatkami dochodowymi czy innymi rodzajami podatków. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w obszarze prawa celnego i podatkowego.

Rozpocznij nowy egzamin Powrót do strony głównej