Na podstawie przedstawionego na rysunku szczegółu konstrukcyjnego nawierzchni drogowej określ materiał, z którego wykonana jest podbudowa zasadnicza.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to beton asfaltowy o uziarnieniu 0/22, co można wywnioskować z przedstawionego rysunku szczegółu konstrukcyjnego nawierzchni drogowej. W kontekście budowy nawierzchni drogowej, podbudowa zasadnicza pełni kluczową rolę w zapewnieniu stabilności i nośności konstrukcji. Beton asfaltowy charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi, co sprzyja jego zastosowaniu w miejscach o dużych obciążeniach ruchu, takich jak drogi i autostrady. Uziarnienie 0/22 oznacza, że materiał ten zawiera cząstki o wielkości od 0 mm do 22 mm, co wpływa na jego wytrzymałość oraz zdolność do odprowadzania wody. W praktyce, odpowiedni dobór uziarnienia jest kluczowy dla zapewnienia właściwego odwodnienia nawierzchni, co jest zgodne z normami PN-EN 13108-1, które regulują wymagania dla materiałów stosowanych w nawierzchniach drogowych. Stosowanie betonu asfaltowego o takim uziarnieniu jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami branżowymi, co przyczynia się do trwałości oraz trwałej eksploatacji dróg.
Wybór beton asfaltowy o uziarnieniu 0/16, mieszanka SMA z asfaltem modyfikowanym PmB 25/55-60 o uziarnieniu 0/11 oraz kruszywo łamane o uziarnieniu ciągłym 0/63 stabilizowane mechanicznie, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie właściwego doboru materiałów do podbudowy zasadniczej nawierzchni drogowej. Beton asfaltowy o uziarnieniu 0/16, mimo że również jest materiałem asfaltowym, nie spełnia wymagań dotyczących nośności dla warstwy podbudowy, gdyż jego maksymalne uziarnienie jest zbyt małe w kontekście dużych obciążeń. Uziarnienie 0/11 w przypadku mieszanki SMA z asfaltem modyfikowanym wskazuje na zastosowanie materiału, który bardziej nadaje się do warstwy ścieralnej, a nie do podbudowy. Kruszywo łamane o uziarnieniu ciągłym 0/63 stabilizowane mechanicznie, choć ma zastosowanie w budownictwie drogowym, nie jest materiałem asfaltowym i nie może być używane jako podbudowa zasadnicza w kontekście przedstawionej konstrukcji nawierzchni. Kluczowym błędem w tym przypadku jest zrozumienie roli i właściwości materiałów używanych w różnych warstwach nawierzchni, co jest niezwykle istotne w kontekście zapewnienia trwałości oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego. Dobór materiałów powinien opierać się na ich charakterystyce technicznej oraz zgodności z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami, aby uniknąć problemów związanych z degradacją nawierzchni w przyszłości.
