Przedstawione na zdjęciu urządzenie pomiarowe służy do wykonywania badania nawierzchni drogowej w celu oznaczenia jej
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Urządzenie przedstawione na zdjęciu to tester przyczepności, które jest kluczowym narzędziem w ocenie właściwości przeciwpoślizgowych nawierzchni drogowej. Pomiar współczynnika tarcia umożliwia określenie, jak dobrze nawierzchnia zachowuje się w różnych warunkach atmosferycznych, co jest szczególnie istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego. W praktyce, badania te są często przeprowadzane przed oddaniem drogi do użytku oraz w ramach okresowych inspekcji istniejących nawierzchni. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 13036-4, metody pomiaru przyczepności powinny być stosowane regularnie, aby zapewnić, że nawierzchnie spełniają wymagania dotyczące bezpieczeństwa. Ponadto, wiedza o właściwościach przeciwpoślizgowych nawierzchni jest niezbędna dla planowania działań w zakresie utrzymania dróg, a także dla projektowania nowych nawierzchni, które będą odporne na poślizg w trudnych warunkach atmosferycznych, takich jak deszcz czy lód.
Odpowiedzi wskazujące na równość poprzeczną, równość podłużną oraz nośność nawierzchni są nieprawidłowe, ponieważ nie odnoszą się do właściwości, które mierzy urządzenie przedstawione na zdjęciu. Równość poprzeczna i podłużna to parametry, które oceniają, jak płaska jest nawierzchnia, co jest ważne w kontekście komfortu jazdy oraz odprowadzania wody, ale nie mają bezpośredniego związku z bezpieczeństwem jazdy w trudnych warunkach. Nośność nawierzchni odnosi się do zdolności materiału do przenoszenia obciążeń, co najczęściej bada się przy użyciu innych metod, takich jak testy dynamiczne. Często mylone jest pojęcie przyczepności z innymi właściwościami nawierzchni, co skutkuje błędnymi ocenami jej stanu. Właściwości przeciwpoślizgowe są kluczowe dla zapobiegania wypadkom, zwłaszcza w warunkach mokrej nawierzchni, dlatego ważne jest, aby rozróżniać różne typy badań i ich zastosowania. Niezrozumienie, jakie dokładnie parametry są mierzone, prowadzi do błędnych wniosków, które mogą wpływać na decyzje dotyczące utrzymania i modernizacji infrastruktury drogowej.
