Stolarnia otrzymała zamówienie na 200 szuflad. Do wyprodukowania jednej szuflady potrzebne są: 1 front, 3 deski, 1 płyta na dno, 6 wkrętów i 1 uchwyt. Korzystając z danych przedstawionych na wykresie ustal, które materiały i w jakich ilościach należy zakupić, aby zrealizować zamówienie.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to 25 frontów, 20 wkrętów i 60 uchwytów, co wynika z dokładnej analizy zapotrzebowania na materiały do produkcji 200 szuflad. W przypadku frontów, zapotrzebowanie wynosi 200 sztuk, a w magazynie dostępnych jest tylko 175, co skutkuje brakiem 25 sztuk. Dla wkrętów, wymagane jest 1200 sztuk, a w magazynie znajduje się 1180, co oznacza niedobór 20 sztuk. Uchwyty również są w niedoborze, gdyż potrzebnych jest 200, a w magazynie jedynie 140. Warto podkreślić, że analiza materiałów i ich dostępności jest kluczowym elementem w planowaniu produkcji. W praktyce, stosowanie odpowiednich narzędzi do zarządzania zapasami oraz ścisłe monitorowanie stanów magazynowych są niezbędne dla efektywności produkcji. Standardy branżowe, takie jak Lean Manufacturing, kładą nacisk na minimalizację marnotrawstwa, co w tym kontekście oznacza dokładne planowanie i zamawianie tylko niezbędnych ilości materiałów. Taka praktyka nie tylko zwiększa wydajność, ale także zmniejsza koszty operacyjne.
Analiza odpowiedzi, które nie są poprawne, ujawnia kilka kluczowych błędów myślowych związanych z obliczaniem zapotrzebowania na materiały. W pierwszej odpowiedzi zaproponowano 60 uchwytów i 10 płyt na dno. Warto zauważyć, że do produkcji 200 szuflad wymagane jest 200 uchwytów, co oznacza, że 60 uchwytów to zdecydowanie zbyt mała ilość. Ponadto, płyty na dno są również w niewystarczającej ilości, ponieważ potrzeba 200 sztuk, a 10 sztuk nie pokrywa potrzeb. W innej propozycji, 25 frontów, 20 wkrętów i 60 uchwytów, również nie spełnia wymagań, ponieważ frontów potrzeba 200, a wkrętów 1200. Tego rodzaju błędne odpowiedzi wskazują na niepełne zrozumienie procesu planowania i zarządzania materiałami. Typowe błędy to pamiętanie tylko o niektórych aspektach zapotrzebowania, a nie uwzględnianie całościowego obrazu, co może prowadzić do niedoborów w kluczowych materiałach. W praktyce, konieczne jest podejście systemowe w analizie zapotrzebowania, co oznacza nie tylko sumowanie ilości materiałów, ale także przewidywanie i planowanie ich dostępności w kontekście szerszych celów produkcyjnych. Przestrzeganie dobrych praktyk w zarządzaniu łańcuchem dostaw jest kluczowe dla efektywnej produkcji i unikania sytuacji kryzysowych związanych z brakami materiałowymi.
