Wybór zakresu pomiarowego 0 do 2000 Ω przy pomiarze rezystancji 1,7 kΩ jest optymalny ze względu na zasady doboru zakresu w miernikach uniwersalnych. Dobrą praktyką jest wybieranie najmniejszego możliwego zakresu, który obejmuje mierzoną wartość, aby zminimalizować błąd pomiarowy. W tym przypadku 1,7 kΩ odpowiada 1700 Ω, co jest blisko górnej granicy zakresu 0-2000 Ω. W związku z tym, pomiar wykona się z największą dokładnością, ponieważ miernik będzie operował na bardziej precyzyjnych częściach swojego zakresu. Przy pomiarze w zakresie 0-200 Ω, wartość 1,7 kΩ jest znacznie przekroczona, co skutkowałoby błędnym odczytem, a z kolei zakres 0-20 kΩ byłby zbyt szeroki i mógłby zwiększyć błąd przy pomiarze. Dodatkowo, dla zakresu 0-200 kΩ, chociaż technicznie akceptowalny, byłby to zbyt rozległy zakres, co negatywnie wpływa na precyzję pomiaru. Dlatego stosowanie właściwego zakresu pomiarowego jest kluczowe w praktyce inżynierskiej, aby zapewnić rzetelne wyniki pomiarowe.
Wybór niewłaściwego zakresu pomiarowego często wynika z braku zrozumienia, jak działają mierniki uniwersalne oraz jakie są zasady doboru zakresów pomiarowych. Używając zakresu 0 do 200 Ω, użytkownik przekracza znacznie mierzony poziom rezystancji 1,7 kΩ, co skutkuje niepoprawnym odczytem, ponieważ miernik może nie być w stanie zmierzyć wartości tak dalece przekraczającej maksymalny zakres. To prowadzi do błędnych wyników, które są nieprzydatne w praktyce inżynierskiej. Z kolei wybór zakresu 0 do 20 kΩ, mimo że nieco lepszy, nadal nie optymalizuje dokładności pomiaru, a jego zbyt duża wartość w stosunku do mierzonej rezystancji może wprowadzać niepożądane błędy związane z czułością urządzenia. Natomiast zakres 0-200 kΩ, mimo że technicznie pozwala na pomiar, jest zbyt szeroki, co nie tylko zmniejsza precyzję pomiarów, ale także wprowadza dodatkowe czynniki zakłócające, które mogą wynikać z niskiej czułości na niewielkie zmiany. Dobre praktyki w zakresie pomiarów elektronicznych wymagają, aby zawsze wybierać zakres najbliższy mierzonej wartości, co nie tylko poprawia jakość danych, ale także minimalizuje ryzyko degradacji wyników pomiarowych.
