Kabel 2 jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ charakteryzuje się specyfiką budowy typową dla kabli światłowodowych. Włókna szklane lub plastikowe, obecne w tym kablu, mają zdolność do przewodzenia światła poprzez zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia. Takie kable są szeroko stosowane w telekomunikacji, zapewniając szybkie i niezawodne przesyłanie danych na dużych odległościach bez utraty jakości sygnału. W porównaniu do tradycyjnych kabli miedzianych, kable światłowodowe charakteryzują się nie tylko większą przepustowością, ale również odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je preferowanym rozwiązaniem w nowoczesnych sieciach komputerowych oraz systemach telekomunikacyjnych. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, takich jak ITU-T G.652 dla kabli światłowodowych, Kabel 2 spełnia wymagania dotyczące minimalnych strat sygnału, co czyni go idealnym do zastosowań w infrastrukturze sieciowej.
Wybór innych kabli jako odpowiedzi może wynikać z błędnej interpretacji różnic między kablami światłowodowymi a kablami elektroenergetycznymi. Kable 1, 3 i 4 są zbudowane z metalowych przewodów, które są typowe dla kabli elektrycznych. Metalowe przewody przewodzą prąd elektryczny, ale nie mają zdolności do przesyłania sygnałów świetlnych, co jest kluczową cechą kabli światłowodowych. Przyczyną takiego błędnego wniosku może być mylne założenie, że każdy kabel o dużym przekroju jest kablem światłowodowym. W rzeczywistości, fizyczne właściwości materiałów używanych w budowie kabli są decydujące dla ich funkcji. Kable światłowodowe, w przeciwieństwie do tradycyjnych kabli miedzianych, nie podlegają zakłóceniom elektromagnetycznym, co oznacza, że w sytuacjach z dużą ilością zakłóceń, jak w otoczeniu przemysłowym, światłowody zapewniają stabilność sygnału. Niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwych rozwiązań technicznych, które w dłuższej perspektywie mogą skutkować problemami z wydajnością sieci oraz zwiększonymi kosztami eksploatacyjnymi.
