Poprawna odpowiedź to kadr pionowy i kompozycja zbieżna. Kadr pionowy charakteryzuje się tym, że jego wysokość przewyższa szerokość, co jest idealne do podkreślenia elementów znajdujących się w pionie, takich jak drzewa, budynki czy postacie. Tego typu kadr często stosuje się w fotografii portretowej, architektonicznej czy w zdjęciach, gdzie istotne jest ukazanie wysokości obiektów. Kompozycja zbieżna występuje, gdy linie w obrazie konwergują w jednym punkcie, co przyciąga uwagę widza i nadaje dynamiki. W tym przypadku, linie chodnika i cieni naturalnie prowadzą wzrok w kierunku horyzontu, co jest klasycznym przykładem zastosowania zasad kompozycji. Tego typu techniki są zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, które podkreślają znaczenie odpowiedniej kompozycji i kadrowania, aby osiągnąć zamierzony efekt wizualny oraz emocjonalny.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad kompozycji i kadrowania w fotografii. Kadr poziomy, który jest sugerowany w niektórych odpowiedziach, jest najczęściej stosowany w fotografii pejzażowej, gdzie szerokość kadru jest kluczowa dla uchwycenia przestrzeni i otoczenia. W przypadku omawianego zdjęcia, kadr poziomy mógłby prowadzić do rozproszenia uwagi widza, zwłaszcza jeśli głównym motywem są elementy pionowe. Ponadto, kompozycja rozbieżna, będąca opisem sytuacji, w której linie w obrazie nie prowadzą do jednego, wspólnego punktu, przeciwdziała dynamice i skupieniu wzroku, co w rezultacie może osłabiać przekaz artystyczny zdjęcia. Warto również zaznaczyć, że wybór kompozycji zbieżnej, w której linie prowadzą do punktu ucieczki, jest często wykorzystywany w celu wzmocnienia wrażenia głębi i trójwymiarowości w obrazie. Stąd, wybierając odpowiedzi, warto kierować się znajomością reguł rządzących kadrowaniem i kompozycją, które są fundamentem dobrej praktyki w fotografii.
