Poprawna odpowiedź to modem, ponieważ rysunek przedstawia urządzenie z gniazdami LINE i PHONE typu RJ-11, które są charakterystyczne dla modemów. Modem przetwarza sygnały analogowe na cyfrowe i odwrotnie, co umożliwia przesyłanie danych przez linie telefoniczne. W praktyce jest to kluczowe w domowych i biurowych instalacjach sieciowych, gdzie niezbędna jest łączność z Internetem. Dodatkowo, gniazdo RS-232C, które również można zauważyć na rysunku, jest standardowym portem wykorzystywanym w starszych modemach do komunikacji z komputerami oraz innymi urządzeniami. Modemy są nie tylko wykorzystywane do łączenia z Internetem, ale również do przesyłania danych w systemach telekomunikacyjnych, co czyni ich fundamentalnym elementem infrastruktury sieciowej. Warto zauważyć, że nowoczesne urządzenia, takie jak modem-router, łączą funkcje modemu i routera, co poprawia wydajność i ułatwia zarządzanie siecią.
Wybór innych urządzeń, takich jak switch, router czy transceiver, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i budowy tych elementów sieciowych. Switch, będący urządzeniem do przełączania, operuje na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej, nie przetwarzając sygnałów o różnym typie, jak robi to modem. Router natomiast zarządza ruchem pomiędzy różnymi sieciami i wykonuje funkcje związane z trasowaniem pakietów, ale nie jest przeznaczony do przetwarzania sygnałów analogowych. W jego konstrukcji dominują porty Ethernet, a nie gniazda RJ-11, co różni go od modemu. Transceiver, z kolei, jest urządzeniem odpowiedzialnym za konwersję sygnałów pomiędzy różnymi mediami transmisyjnymi, ale nie obsługuje sygnałów telefonicznych ani nie łączy się bezpośrednio z liniami telefonicznymi. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe, aby prawidłowo zidentyfikować ich zastosowania w sieciach komputerowych oraz telekomunikacyjnych. Na przykład, w środowiskach domowych i biurowych, modem jest niezbędny do uzyskania dostępu do Internetu, podczas gdy switch i router współdziałają, aby zapewnić lokalną łączność i zarządzanie ruchem danych. Ignorowanie tych różnic prowadzi do błędnych wniosków i wyborów w kontekście budowy i funkcjonalności sieci.
