Odpowiedź 200 mm jest poprawna, ponieważ na schemacie odcinek 6-4 sieci gazowej jest oznaczony jako DN200. Oznaczenie DN (diameter nominal) wskazuje na średnicę nominalną przewodu, która w tym przypadku wynosi 200 mm. Tego typu oznaczenia są powszechnie stosowane w inżynierii gazowej i wodnej, co pozwala na jednoznaczne określenie właściwości przewodu w kontekście transportu medium. Przykładem zastosowania tego oznaczenia może być planowanie i projektowanie sieci gazowej, gdzie odpowiednia średnica ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia właściwego ciśnienia oraz wydajności przesyłu gazu. Dobrą praktyką w branży jest zachowanie zgodności ze standardami PN-EN 10255 oraz PN-EN 12007, które określają wymagania dotyczące projektowania i wykonania instalacji gazowych, w tym dobór odpowiednich średnic przewodów, aby zminimalizować straty ciśnienia oraz zapewnić bezpieczeństwo użytkowania.
Wybór średnicy przewodu gazowego jest kluczowy dla zachowania efektywności systemu oraz bezpieczeństwa jego użytkowania. Odpowiedzi takie jak 150 mm, 300 mm czy 125 mm są niepoprawne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistego oznaczenia przewodu na schemacie, które wskazuje bezpośrednio na DN200. W przypadku 150 mm, może wystąpić ryzyko zbyt małego prześwitu, co prowadzi do spadku ciśnienia i obniżenia wydajności transportu gazu. Z kolei średnica 300 mm jest zbyt duża dla tego konkretnego odcinka, co może się wiązać z niepotrzebnymi kosztami materiałowymi oraz skomplikowanym montażem. Wybór 125 mm również jest niewłaściwy, biorąc pod uwagę normy i standardy dotyczące projektowania sieci gazowych, które wymagają precyzyjnego doboru średnic do określonych warunków przepływu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują ignorowanie oznaczeń na schematach oraz nieprzestrzeganie obowiązujących norm. W praktyce zawsze należy opierać się na precyzyjnych danych technicznych i oznaczeniach, aby zapewnić nie tylko efektywność, ale i bezpieczeństwo instalacji gazowych.
