Odpowiedź promienista jest prawidłowa, ponieważ model przewozów promienistych charakteryzuje się centralnym punktem (P2), z którego rozchodzą się połączenia do różnych punktów (P1, P3, R1, R2, R3). W tym modelu centralny punkt odgrywa kluczową rolę w organizacji transportu, co pozwala na efektywne zarządzanie przepływem osób i towarów. Przykładem zastosowania modelu promienistego mogą być systemy komunikacji miejskiej, gdzie główny węzeł, np. dworzec, łączy różne linie transportowe, umożliwiając pasażerom łatwe przesiadanie się. W praktyce model ten sprzyja zwiększeniu dostępności transportu, a także optymalizacji kosztów operacyjnych. W kontekście dobrych praktyk w branży transportowej, model promienisty jest często stosowany w planowaniu rozwoju infrastruktury transportowej, co zapewnia lepsze powiązania między różnymi środkami transportu, a także zwiększa efektywność całego systemu przewozowego.
Wybór odpowiedzi wahadłowej, sztafetowej lub obwodowej wskazuje na pewne zrozumienie różnych modeli przewozów, jednak każdy z tych modeli różni się istotnie od modelu promienistego. Model wahadłowy zazwyczaj opiera się na ruchu w jedną stronę, a następnie powrocie do punktu początkowego, co nie odpowiada opisanym połączeniom promienistym. W przypadku modelu sztafetowego, transport realizowany jest w formie zmian, gdzie poszczególne jednostki transportowe przejmują zadania od siebie, co nie wskazuje na centralne połączenie, a raczej na sekwencyjny charakter przewozu. Z kolei system obwodowy, który koncentruje się na okrężnych trasach, również nie pasuje do opisanego schematu, gdzie wszystkie połączenia wychodzą z jednego punktu. Typowym błędem przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie charakterystyki i zastosowania różnych modeli transportowych. Warto zauważyć, że zrozumienie różnic między tymi modelami jest kluczowe, aby skutecznie planować i zarządzać systemami transportowymi. Znajomość tych specyfiki pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących organizacji transportu w praktyce.
