Diagram czasowy 4. prawidłowo ilustruje działanie instrukcji zegara TOF (Timer Off-Delay), która jest szeroko stosowana w automatyce przemysłowej. Instrukcja ta działa na zasadzie opóźnienia po wyłączeniu sygnału wejściowego IN, co oznacza, że gdy IN przestaje być aktywne, timer zaczyna odliczać czas określony przez wartość PT (Preset Time). W tym czasie wyjście Q pozostaje w stanie aktywnym. To działanie jest istotne w wielu aplikacjach, na przykład w systemach automatyki budynkowej, gdzie może być używane do opóźnienia wyłączenia oświetlenia po wyjściu z pomieszczenia. Przykładem może być również zastosowanie w systemach alarmowych, gdzie po dezaktywacji czujnika, system daje użytkownikowi czas na opuszczenie strefy. Warto podkreślić, że poprawne zrozumienie działania tych timera jest kluczowe dla projektowania efektywnych układów automatyki, zgodnych z normami IEC 61131-3 oraz innymi standardami branżowymi.
Wybór nieprawidłowego diagramu czasowego często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych zasad działania instrukcji TOF. Wiele osób myli tryb działania tego timera z innymi typami, takimi jak TON (Timer On-Delay) lub TIMERS, które działają na zupełnie innych zasadach. Na przykład, niektóre diagramy mogą przedstawiać natychmiastowe wyłączenie sygnału wyjściowego Q w momencie, gdy sygnał wejściowy IN przestaje być aktywny, co jest charakterystyczne dla instrukcji TON. Takie błędne zrozumienie może prowadzić do sytuacji, w których odpowiedzi są wybierane na podstawie intuicji, a nie na rzeczowej wiedzy dotyczącej działania urządzeń. Ponadto, często spotykanym błędem jest mylenie odliczania czasu z jego natychmiastowym zakończeniem, co jest kluczową różnicą w funkcjonowaniu timera TOF. Użytkownicy powinni zwracać uwagę na to, że timer TOF wprowadza opóźnienie po wyłączeniu sygnału, a nie przed jego aktywacją. Takie nieporozumienia mogą znacząco wpływać na projektowanie systemów automatyki, które wymagają precyzyjnego zarządzania czasem i sekwencjami zdarzeń.
