Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie timera TON (Time ON Delay) w schemacie programu zapisanego w języku LD (Ladder Diagram). Timer TON jest używany do opóźnienia aktywacji wyjścia na podstawie stanu wejścia. W tym przypadku, gdy wejście I1 znajduje się w stanie wysokim, timer startuje i liczy czas opóźnienia, który wynosi 1 sekundę. Po upływie tego czasu, jeżeli stan wejścia I1 nadal jest wysoki, wyjście M1 zostaje aktywowane. Przebieg czasowy C ilustruje ten proces, pokazując, że wyjście M1 jest aktywowane dokładnie po 1 sekundzie, co jest fundamentalnym działaniem w systemach automatyki przemysłowej. Zrozumienie działania timerów jest kluczowe dla inżynierów automatyki, ponieważ pozwala na precyzyjne kontrolowanie procesów oraz synchronizację różnych komponentów systemu. W praktyce, timery takie jak TON są szeroko stosowane w systemach sterowania PLC, gdzie wymagane są precyzyjne cykle czasowe oraz opóźnienia w aktywacji urządzeń.
Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia działania timera TON oraz jego zastosowania w programowaniu w języku LD. Często pojawiające się mylenie przebiegów czasowych polega na zbyt ogólnym podejściu do analizy sygnałów wejściowych i wyjściowych. Przebieg czasowy A, B lub D mogą sugerować, że wyjście M1 jest aktywowane natychmiast po zmianie stanu wejścia I1, co jest niezgodne z zasadami działania timera TON. Timer ten wymaga spełnienia określonego warunku czasowego, co oznacza, że musi być spełniony stan wysokiego napięcia na wejściu przez zdefiniowany okres, zanim nastąpi aktywacja wyjścia. Ignorowanie tej zasady prowadzi do nieprawidłowych wniosków i implementacji w systemach automatyki. W praktyce, błędne zrozumienie założeń funkcjonowania timerów może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych rozwiązań w projektach inżynieryjnych. Dlatego kluczowe jest dokładne przestudiowanie schematów oraz działania poszczególnych elementów, aby uniknąć typowych pułapek związanych z ich użytkowaniem.
