Rysunek A przedstawia prawidłowo zwymiarowany detal, co jest kluczowe w praktyce inżynierskiej i projektowej. Wymiary zewnętrzne umieszczone są na zewnątrz obiektu, co zwiększa przejrzystość rysunku, a wymiary wewnętrzne zaznaczone są w odpowiednich miejscach, umożliwiając łatwe ich odczytanie. Poprawne wymiarowanie zgodne jest z normą ISO 129, która nakłada szczegółowe zasady dotyczące prezentowania wymiarów. Dodatkowo, suma wymiarów wewnętrznych oraz zewnętrznych jest zgodna, co jest istotne dla zachowania integralności projektu. Przykładowo, jeśli projektant pracuje nad konstrukcją mechaniczną, konieczne jest, aby wszystkie wymiary były zgodne, aby uniknąć problemów podczas produkcji i montażu. Prawidłowe zwymiarowanie wpływa także na kosztorysowanie oraz na czas realizacji projektu, ponieważ jednoznaczne wymiary zmniejszają ryzyko pomyłek.
Błędy w wymiarowaniu rysunków technicznych mogą prowadzić do poważnych konsekwencji podczas realizacji projektów inżynierskich. W przypadku rysunku B, dodanie wymiaru 30 wprowadza zamieszanie, ponieważ nie jest konieczne i może być mylące dla osoby wykonującej projekt. Takie dodatkowe wymiary mogą sugerować niewłaściwy kształt lub rozmiar elementu, co w konsekwencji prowadzi do błędów w produkcji. Na rysunku C wymiary wewnętrzne umieszczone są na zewnątrz detalu, co jest niezgodne z zasadami wymiarowania. Wymiarowanie powinno być tak prowadzone, aby najważniejsze informacje były jak najłatwiej dostępne. Umieszczanie wymiarów wewnętrznych na zewnątrz może prowadzić do nieporozumień i utrudniać interpretację rysunku. Z kolei na rysunku D zamienione miejscami wymiary wewnętrzne i zewnętrzne mogą wprowadzać chaos w projekcie i skutkować nieprawidłowym wykonaniem detalu. Tego typu błędy są często wynikiem braku znajomości standardów wymiarowania oraz niewłaściwego podejścia do interpretacji rysunków technicznych. Kluczowe jest przestrzeganie zasad i norm, takich jak ISO 129, aby zapewnić, że każdy detal jest prawidłowo zaprojektowany i wykonany zgodnie z przeznaczeniem.
