Odpowiedź 1V1 i 2V2 jest prawidłowa, ponieważ zawory dławiące, oznaczone jako 1V1 i 2V2, są odpowiedzialne za regulację prędkości wsuwania i wysuwania tłoczysk siłowników. Zawór 1V1 w obwodzie siłownika 1A1 umożliwia precyzyjną kontrolę przepływu medium roboczego, co bezpośrednio wpływa na szybkość ruchu tłoczyska. Analogicznie, zawór 2V2 w obwodzie siłownika 2A1 pozwala na dostosowanie prędkości wysuwania tłoczyska w zależności od wymaganych parametrów roboczych. Zastosowanie właściwych zaworów dławiących jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie automatyki pneumatycznej, które zalecają stosowanie precyzyjnych regulatorów przepływu dla optymalizacji procesów technologicznych. Regulując prędkość tłoczysk, można zwiększyć efektywność systemów pneumatycznych oraz zapewnić ich niezawodność i bezpieczeństwo. Tego typu regulacje są szczególnie istotne w aplikacjach, gdzie precyzja ruchu ma kluczowe znaczenie, na przykład w automatyzacji produkcji czy w systemach transportowych.
Wybór zaworów 1V2 i 2V1 może wydawać się na pierwszy rzut oka logiczny, jednak w praktyce prowadzi do nieprawidłowej regulacji prędkości tłoczysk siłowników. Zawory te nie są przeznaczone do regulacji przepływu medium roboczego w taki sposób, by wpływać na prędkość ruchu tłoczysk. Zawór 1V2, odpowiedzialny za odprowadzanie medium, nie ma funkcji regulacji przepływu, a jedynie umożliwia jego przejście z jednego obwodu do drugiego. To oznacza, że nie może być użyty do dostosowania prędkości wsuwania tłoczyska siłownika 1A1. Podobnie, 2V1 nie ma zastosowania w kontekście regulacji prędkości wysuwania tłoczyska siłownika 2A1, gdyż jego rola w obwodzie nie obejmuje regulacji przepływu. Użycie tych zaworów może prowadzić do błędnych interpretacji działania układu, co z kolei może skutkować nieprzewidywalnym zachowaniem siłowników. Dlatego ważne jest, aby podczas projektowania układów elektropneumatycznych stosować się do standardów branżowych, które zalecają używanie zaworów dławiących z regulacją przepływu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do zwiększonego zużycia energii, a także do uszkodzenia komponentów, co w dłuższej perspektywie wiąże się z wyższymi kosztami eksploatacji systemu.
