Odpowiedź hipoidalna jest prawidłowa, ponieważ na rysunku przedstawiona jest przekładnia główna hipoidalna, której charakterystyczną cechą jest ustawienie osi wałów pod kątem względem siebie. Przekładnie hipoidalne, w porównaniu do innych typów, takich jak przekładnie walcowe czy stożkowe, pozwalają na efektywniejsze przenoszenie momentu obrotowego. Zęby kół zębatych w przekładni hipoidalnej są ułożone pod kątem, co umożliwia przenoszenie napędu nie tylko w poziomie, ale również w pionie. Takie rozwiązanie jest niezwykle korzystne w zastosowaniach, w których przestrzeń jest ograniczona, a jednocześnie wymagana jest duża wydajność. Przekładnie hipoidalne znajdują zastosowanie w różnych branżach, w tym w przemyśle motoryzacyjnym, gdzie są używane w dyferencjałach, a także w urządzeniach przemysłowych, takich jak maszyny CNC, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe. Zastosowanie tego typu przekładni jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, które dążą do optymalizacji wydajności i efektywności energetycznej systemów mechanicznych.
Wybór walcowej przekładni jest błędny, ponieważ w tego typu konstrukcji osie wałów są równoległe i nie umożliwiają przenoszenia mocy pod kątem. Przekładnie walcowe są powszechnie stosowane w zastosowaniach, gdzie nie ma potrzeby zmiany kierunku przenoszenia mocy, jednak ich zastosowanie nie sprawdza się w sytuacjach wymagających innowacyjnych rozwiązań, jak przekładnie hipoidalne. Z kolei odpowiedź dotycząca przekładni ślimakowej jest również nietrafiona; w przekładniach ślimakowych jedna oś jest zazwyczaj ustawiona prostopadle do drugiej, co ogranicza przenoszenie momentu obrotowego na większe odległości i przy dużych obciążeniach. Można również wskazać na przekładnie stożkowe zwykłe, które, choć mogą przenosić napęd pod kątem, to jednak nie charakteryzują się zdolnością do przenoszenia mocy w warunkach, w których wały są przesunięte w poziomie oraz w pionie, jak ma to miejsce w przypadku konstrukcji hipoidalnych. Ponadto, przy wyborze odpowiedniego typu przekładni kluczowe jest zrozumienie ich parametrów, takich jak przełożenie, efektywność energetyczna i zdolność przenoszenia momentu obrotowego, co jest często źródłem błędnych decyzji projektowych. Takie zrozumienie jest fundamentalne dla uzyskania optymalnych wyników w inżynierii mechanicznej.
