Na zapas materiałów w magazynie składają się dwie dostawy
dostawa I - 100 szt. po 10 zł/szt. dostawa II - 100 szt. po 11 zł/szt.
Na podstawie zapisów na koncie "Materiały" ustal, która metoda wyceny rozchodu 150 sztuk materiałów z magazynu została zastosowana.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Metoda LIFO (Last In, First Out), czyli 'ostatni na magazynie, pierwszy na wyjściu', jest powszechnie stosowana w zarządzaniu magazynem, szczególnie w sytuacjach, gdy ceny materiałów mogą się zmieniać. W opisanym przykładzie, przy wycenie rozchodu 150 sztuk materiałów, najpierw wydawane są materiały z dostawy II, które miały wyższą cenę (11 zł/szt.), a następnie 50 sztuk z dostawy I po 10 zł/szt. Takie podejście skutkuje wyższymi kosztami rozchodu, co w obliczeniach księgowych może mieć istotny wpływ na wyniki finansowe firmy. Praktyczne zastosowanie metody LIFO wiąże się z jej użyciem w branżach, gdzie koszty zakupu surowców są dynamiczne, co umożliwia efektywne zarządzanie marżą zysku oraz minimalizację podatków w okresach inflacyjnych. Aby zapewnić zgodność z zasadami rachunkowości, przedsiębiorstwa powinny stosować tę metodę konsekwentnie i dokumentować wszelkie zmiany w polityce wyceny materiałów.
Zastosowanie metod FIFO (First In, First Out) oraz szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen nie jest właściwe w kontekście przedstawionego pytania. Metoda FIFO zakłada, że najpierw wydawane są materiały najwcześniej przyjęte do magazynu. W tym przypadku oznaczałoby to, że najpierw rozchodu podlegają materiały z dostawy I po 10 zł/szt., a dopiero później z dostawy II po 11 zł/szt. Taki wybór nie jest zgodny z zapisami na koncie „Materiały”, gdzie zastosowano metodę LIFO. Z kolei metoda szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen odnosi się do sytuacji, w której każda sztuka materiału jest identyfikowana indywidualnie, co w omawianym przypadku nie miało miejsca, gdyż nie posiadamy danych na temat ich indywidualnych kosztów. Metoda cen przeciętnych, która polega na obliczaniu średniej ceny materiałów dostępnych w magazynie, również nie oddaje rzeczywistego obrazu transakcji opisanych w pytaniu. Tego typu podejścia mogą prowadzić do zniekształcenia wyników finansowych przedsiębiorstwa, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych kosztów związanych z wyjściem materiałów z magazynu. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że metoda FIFO będzie odpowiednia w każdym scenariuszu bez uwzględnienia zmieniających się cen materiałów w czasie oraz specyfiki zarządzania zapasami. Wiedza na temat wyceny materiałów i odpowiedniego podejścia do ich rozchodu jest niezbędna do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych i efektywnego zarządzania kosztami.
