Wzór B jest najbardziej odpowiedni do pomieszczeń, w których ściany nie są równoległe, ponieważ jego konstrukcja umożliwia elastyczne dopasowanie do różnorodnych kształtów i wymiarów przestrzeni. Ułożenie desek na skos zmniejsza wizualne wrażenie nierówności, co jest kluczowe w przypadku pomieszczeń o niestandardowym układzie. Przykładowo, w małych przestrzeniach, gdzie ściany mogą być krzywe lub mieć różne kąty, zastosowanie wzoru B pozwala na optyczne powiększenie pomieszczenia, co jest zgodne z zasadami aranżacji wnętrz. Dodatkowo, taki układ desek parkietowych może pomóc w zakryciu drobnych niedoskonałości na ścianach, co często występuje w starszych budynkach. W branży stosuje się ten sposób jako standard w przypadku trudnych lokalizacji, co potwierdzają liczne publikacje dotyczące sztuki układania podłóg oraz zalecenia producentów materiałów podłogowych.
Wybór innej odpowiedzi często wynika z nieporozumienia co do zasadności układania desek parkietowych w pomieszczeniach o nieregularnych kształtach. Wzory A, C i D opierają się na układzie równoległym lub prostopadłym, co w praktyce prowadzi do podkreślenia ewentualnych nierówności ścian. Pomieszczenia, w których ściany nie są do siebie równoległe, wymagają zastosowania rozwiązań, które niwelują wizualny efekt krzywizn oraz różnic w długościach krawędzi. Układ równoległy może powodować wrażenie, że pomieszczenie jest jeszcze bardziej nieregularne, co jest szczególnie istotne w kontekście estetyki wnętrza. Często spotykanym błędem jest założenie, że klasyczny układ desek parkietowych będzie sprawdzał się w każdej sytuacji, co może prowadzić do rozczarowań w efektach końcowych. Dobrą praktyką jest zawsze dobierać wzór do specyfiki pomieszczenia, a w przypadku układów z przesuniętymi kątami, warto rozważyć bardziej elastyczne rozwiązania, takie jak wzór B, który jest w stanie zharmonizować z architekturą wnętrza, a nie ją kontrastować.
