Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ przedstawia zgodny z zasadami układ warstw podłogi na gruncie z izolacją termiczną i monolitycznym podkładem betonowym. W prawidłowym układzie warstw, od dołu, powinny znajdować się: warstwa gruntu, warstwa izolacji przeciwwilgociowej, warstwa izolacji termicznej, monolityczny podkład betonowy oraz warstwa wierzchnia, na przykład posadzka. Izolacja termiczna umieszczona bezpośrednio pod monolitycznym podkładem betonowym jest kluczowa dla efektywności energetycznej budynku, ponieważ minimalizuje straty ciepła przez podłogę. Przykładem zastosowania tego układu może być budowa domów jednorodzinnych, gdzie zachowanie odpowiednich warunków termicznych jest istotne dla komfortu mieszkańców oraz obniżenia kosztów ogrzewania. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 12667, jest kluczowa w kontekście zapewnienia odpowiedniej efektywności energetycznej i trwałości konstrukcji.
Wybór innej opcji niż C może wynikać z niepełnego zrozumienia zasadności układu warstw podłogi na gruncie. Wiele osób może pomylić kolejność warstw, nie uwzględniając kluczowej roli izolacji termicznej i przeciwwilgociowej. Na przykład, umieszczanie izolacji termicznej nad podkładem betonowym prowadzi do mostków termicznych, które obniżają efektywność energetyczną, a także do kondensacji pary wodnej, co może skutkować uszkodzeniem podkładu. Izolacja przeciwwilgociowa jest istotna, ponieważ zabezpiecza konstrukcję przed wilgocią z gruntu, a jej brak może prowadzić do poważnych problemów, takich jak pleśń czy korozja materiałów budowlanych. W branży budowlanej standardy technologie, takie jak ETICS czy różne rozwiązania w zakresie izolacji, wskazują na konieczność odpowiedniej konfiguracji warstw, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia uszkodzeń. Dlatego tak ważne jest, aby każdy element podłogi był odpowiednio umiejscowiony zgodnie z obowiązującymi normami, co zapewnia nie tylko komfort termiczny, ale również trwałość całej konstrukcji.
