Rysunek pochodzący z dokumentacji komputera przedstawia fragment płyty głównej. Numerami 1, 2, 3 zaznaczono gniazda na tej płycie. Do którego gniazda można podłączyć dysk twardy?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Gniazdo nr 1 to złącze IDE (ATA), które historically było wykorzystywane do podłączania starszych dysków twardych. Mimo że obecnie IDE jest mniej powszechne, wciąż można spotkać starsze komputery, które używają tego interfejsu. Gniazdo nr 2 to złącze SATA, które jest nowocześniejszym standardem i obsługuje szybkie transfery danych, co czyni je bardziej pożądanym wyborem do podłączania współczesnych dysków twardych. W praktyce, wiele płyt głównych obsługuje jednoczesne podłączenie zarówno dysków IDE, jak i SATA, co daje użytkownikom elastyczność w doborze sprzętu oraz możliwość migracji z jednego systemu na drugi. Używając gniazda SATA, użytkownicy mogą korzystać z technologii NCQ (Native Command Queuing), co znacznie zwiększa wydajność operacji odczytu i zapisu. Dlatego też, odpowiedź wskazująca na możliwość podłączenia dysku twardego do gniazd nr 1 i nr 2 jest poprawna, ponieważ oba gniazda są przeznaczone do tego celu.
Podanie, że dysk twardy można podłączyć jedynie do gniazda nr 2 lub nr 1, odzwierciedla błędne zrozumienie architektury interfejsów stosowanych w komputerach. Gniazdo nr 3, które jest złączem Floppy, służy wyłącznie do podłączania stacji dyskietek, a nie dysków twardych. Wybór gniazda nr 1 jako jedynego źródła podłączenia dysku twardego pomija fakt, że wiele nowoczesnych płyt głównych posiada wsparcie zarówno dla IDE, jak i SATA, co umożliwia bardziej elastyczne zarządzanie pamięcią masową. Warto zauważyć, że ograniczenie się do jednego z typów złącza może prowadzić do zbyt wąskiego podejścia do kwestii modernizacji sprzętu. Pominięcie gniazda nr 2, które stanowi współczesne rozwiązanie dla dysków twardych, jest również istotnym błędem w ocenie dostępnych interfejsów. Właściwe zrozumienie, że oba gniazda mogą współistnieć, jest kluczowe dla użytkowników chcących zmodernizować swoje systemy, korzystając z różnych rodzajów dysków twardych. W związku z tym, nieprzemyślane wybory dotyczące podłączenia dysków mogą skutkować nieoptymalnym wykorzystaniem dostępnych zasobów, co jest szczególnie ważne w kontekście budowy wydajnego systemu komputerowego.
