Szerokość korpusu drogowego wynosząca 12,6 m jest poprawnie obliczona na podstawie sumy szerokości jezdni oraz poboczy. W praktyce projektowania dróg, zgodnie z normami, szerokość jezdni powinna być dostosowana do przewidywanego natężenia ruchu oraz rodzaju pojazdów, które będą poruszać się po danej drodze. W przypadku dróg głównych, szerokość jezdni często wynosi od 7 do 10 m, a dodatkowe pobocza zwiększają całkowitą szerokość korpusu drogowego. Dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu, pobocza powinny mieć odpowiednią szerokość oraz być utwardzone. Należy również brać pod uwagę aktualne standardy, takie jak normy PN-EN 1317 dotyczące bezpieczeństwa dróg, które zalecają określone parametry dla poboczy i jezdni, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Właściwe obliczenia są kluczowe dla projektowania infrastruktury drogowej, co przekłada się na bezpieczeństwo użytkowników dróg oraz efektywność transportu.
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z różnych nieporozumień związanych z interpretacją rysunku oraz podstawowymi zasadami projektowania dróg. Przykładowo, odpowiedzi takie jak 17,0 m, 9,0 m czy 13,4 m nie uwzględniają prawidłowej sumy szerokości jezdni i poboczy, co jest kluczowe w obliczeniach. Często zdarza się, że osoby mylą szerokość korpusu drogowego z szerokością jezdni, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wartości. W przypadku, gdy szerokość jezdni wynosi około 7 m, a pobocza 2,6 m po obu stronach, suma ta daje nam 12,6 m. Ponadto, wybór wartości 9,0 m może sugerować zbyt małe wymiary, które w praktyce nie spełniają standardów dla dróg o średnim natężeniu ruchu. Z kolei 17,0 m to znacznie zawyżona wartość, która nie jest typowa dla projektów drogowych, a 13,4 m, choć bliższa rzeczywistości, również nie odpowiada prawidłowym obliczeniom. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania bezpiecznej i funkcjonalnej infrastruktury drogowej, co ma ogromne znaczenie w kontekście współczesnego transportu i urbanistyki.
