Na zamieszczonym rysunku przedstawiono etap wykonywania drenażu francuskiego w pasie dzielącym. Która czynność technologiczna powinna być wykonana w następnej kolejności?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wypełnienie wykopu warstwą kruszywa jest kluczowym etapem w budowie drenażu francuskiego. Po rozłożeniu geowłókniny, która ma na celu ochronę przed osypywaniem się ziemi i zanieczyszczeniem systemu drenarskiego, wypełnienie kruszywem pełni funkcję filtracyjną. Kruszywo umożliwia swobodny przepływ wody, jednocześnie zatrzymując cząsteczki gruntu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi. Użycie odpowiedniego frakcji kruszywa, takiego jak żwir o granulacji 4-8 mm, ma kluczowe znaczenie dla efektywności systemu. Po wypełnieniu warstwą kruszywa, możliwe jest ułożenie rury drenażowej, co pozwala na efektywną odprowadzenie wód gruntowych. Takie podejście nie tylko poprawia stabilność konstrukcji, ale także zwiększa efektywność systemu drenażowego, co jest szczególnie istotne w kontekście zapobiegania erozji i utrzymania właściwego poziomu wód gruntowych.
Wybór odpowiedzi na ułożenie drenu, zawinięcie geowłókniny czy przytwierdzenie geowłókniny nie jest właściwy w kontekście technologii budowy drenażu francuskiego. Ułożenie drenu to kolejny krok, który następuje po wypełnieniu wykopu warstwą kruszywa. Przełożenie tych czynności prowadzi do ryzyka, że drenaż nie będzie w stanie efektywnie pełnić swojej funkcji. Zawinięcie geowłókniny oraz jej przytwierdzenie do podłoża wykonuje się po umieszczeniu odpowiednich warstw materiałów filtracyjnych i drenażowych. Działania te są niezbędne dla zapewnienia, że system nie będzie ulegać zatykania, co znacznie obniży jego skuteczność w odprowadzaniu wód gruntowych. W praktyce, nieprzestrzeganie kolejności prac budowlanych może prowadzić do nieefektywnego odprowadzania wody, co z kolei wpływa na stabilność terenu. Przy budowie drenażu kluczowe jest zrozumienie, że każdy etap technologiczny ma swoje miejsce i znaczenie w zapewnieniu funkcjonalności całego systemu. Właściwe podejście do tego procesu, oparte na normach i dobrych praktykach inżynieryjnych, jest niezbędne do osiągnięcia trwałych i skutecznych rozwiązań w zakresie zarządzania wodami gruntowymi.