Izolacja termiczna, oznaczona cyfrą 5 na rysunku, odgrywa kluczową rolę w projektowaniu budynków, szczególnie w kontekście osiągania wysokiej efektywności energetycznej. Jej głównym zadaniem jest minimalizowanie strat ciepła, co jest szczególnie istotne w polskim klimacie, gdzie zimowe temperatury mogą być znacznie ujemne. Używanie materiałów izolacyjnych, takich jak styropian czy wełna mineralna, pozwala nie tylko na zmniejszenie kosztów ogrzewania, ale także na polepszenie komfortu mieszkańców poprzez utrzymanie stabilnej temperatury wewnątrz budynku. Według norm i wytycznych budowlanych (np. Warunki Techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie), odpowiednia grubość oraz rodzaj izolacji termicznej są określone, co ma na celu spełnienie kryteriów efektywności energetycznej. W praktyce, dobrze zaprojektowana izolacja termiczna w podłodze na gruncie może również wpływać na ograniczenie kondensacji pary wodnej, co jest kolejnym aspektem jej funkcjonalności. Dobrze zainstalowana izolacja termiczna przyczynia się do długoterminowej trwałości konstrukcji budynku oraz zwiększa jego wartość rynkową.
Izolacja akustyczna, przeciwwilgociowa oraz przeciwwodna, mimo że są istotnymi elementami konstrukcyjnymi, pełnią inne funkcje niż izolacja termiczna. Izolacja akustyczna jest stosowana w celu redukcji hałasu, co jest ważne w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na kontrolę strat ciepła przez podłogę. Zastosowanie materiałów akustycznych, takich jak wełna mineralna, może przynieść korzyści w warunkach hałasu zewnętrznego, ale nie jest rozwiązaniem dla problemów z termiką. Przeciwwilgociowa izolacja, z kolei, ma na celu ochranianie konstrukcji przed wilgocią z gruntu i jest szczególnie ważna w budynkach narażonych na działanie wód gruntowych. Przykładem może być zastosowanie folii PE lub specjalnych materiałów hydroizolacyjnych, które chronią przed przenikaniem wilgoci. Izolacja przeciwwodna jest kluczowa w budynkach usytuowanych w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie ryzyko zalania jest wyższe. Jednak żadna z tych izolacji nie spełnia funkcji izolacji termicznej, co jest kluczowe w kontekście podłogi na gruncie, gdzie głównym celem jest zatrzymanie ciepła wewnątrz budynku. Błędem jest więc mylenie tych rodzajów izolacji, co prowadzi do niewłaściwego doboru materiałów oraz projektowania, skutkującego wyższymi kosztami eksploatacyjnymi oraz obniżonym komfortem mieszkańców.
