Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ układ warstw w podłodze ułożonej bezpośrednio na gruncie jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniej izolacji termicznej i hydroizolacji. Właściwa sekwencja warstw obejmuje grunt stabilizujący, warstwę izolacyjną, na przykład z polistyrenu ekstrudowanego (XPS), która minimalizuje straty ciepła, a także warstwę hydroizolacyjną, chroniącą przed wilgocią z gruntu. Warstwy te są ułożone w sposób, który zapewnia nie tylko funkcjonalność, ale także trwałość całej konstrukcji. W praktyce, zastosowanie odpowiednich materiałów pozwala uniknąć problemów związanych z wilgocią, pleśnią oraz kondensacją, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków o podłogach ułożonych na gruncie. Dobrą praktyką jest również stosowanie materiałów zgodnych z normami PN-EN, co zapewnia ich wysoką jakość i zgodność z wymogami budowlanymi.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących konstrukcji podłóg na gruncie. Podłoga ułożona bezpośrednio na gruncie wymaga starannego zaplanowania warstw, aby zapewnić odpowiednią izolację termiczną i ochronę przed wilgocią. Odpowiedzi inne niż A mogą sugerować nieodpowiednie materiały lub niewłaściwą kolejność układania warstw. Na przykład, pominięcie warstwy izolacyjnej z polistyrenu lub zastosowanie materiałów o niskiej klasyfikacji hydroizolacyjnej prowadzi do zwiększonego ryzyka wystąpienia wilgoci w przestrzeni podłogowej. Takie błędne podejście może skutkować nie tylko problemami z komfortem cieplnym, ale także poważnymi uszkodzeniami budynku. W praktyce, nieprzestrzeganie standardów budowlanych i dobrych praktyk, takich jak stosowanie materiałów zgodnych z normami PN-EN, może prowadzić do kosztownych napraw i obniżenia wartości nieruchomości. Ważne jest, aby przy projektowaniu podłóg ułożonych na gruncie zwracać uwagę na wszystkie aspekty techniczne, a także na długoterminową efektywność energetyczną budynku.
