Prawidłowa odpowiedź odnosi się do pomiaru rezystancji pętli pary żył, co jest kluczowym parametrem w projektowaniu i eksploatacji instalacji elektrycznych. W tym przypadku pomiar odbywa się za pomocą omomierza, który jest podłączany do końców pary kablowej. Taki pomiar jest niezwykle istotny, ponieważ pozwala na ocenę integralności kabli oraz ich zdolności do przewodzenia prądu. W praktyce, niska rezystancja pętli wskazuje na dobre połączenie elektryczne, co jest kluczowe w zapobieganiu awariom oraz strat energetycznych. Standardy takie jak PN-IEC 60364-6 oraz PN-EN 61557-1 wskazują na znaczenie monitorowania rezystancji izolacji oraz pętli w systemach elektrycznych. Regularne pomiary rezystancji pętli pary żył są też niezbędne podczas przeglądów technicznych instalacji, co pozwala na wcześniejsze wykrywanie potencjalnych problemów, co w konsekwencji przekłada się na zwiększenie bezpieczeństwa i niezawodności systemów elektrycznych w obiektach.
Wybór odpowiedzi związanej z przenikami zbliżnymi lub rezystancją izolacji żył świadczy o niepełnym zrozumieniu pojęć związanych z pomiarami elektrycznymi. Przeniki zbliżne to zjawisko dotyczące mikrofonów i analogowych czujników, które nie mają zastosowania w kontekście pomiaru rezystancji pętli. Ten rodzaj pomiaru dotyczy wyłącznie określenia wartości rezystancji elektrycznej w obwodzie, co jest kluczowe dla oceny stanu instalacji. W przypadku rezystancji izolacji żył, chodzi o pomiar zdolności izolacyjnych, co jest zupełnie innym aspektem niż pomiar rezystancji. Błędem jest mylenie tych dwóch typów pomiarów, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących stanu instalacji elektrycznej. Warto pamiętać, że pomiar rezystancji izolacji jest przeprowadzany z użyciem specjalnych urządzeń, a jego celem jest ocena bezpieczeństwa izolacji, a nie stanu pętli żył. Dlatego właściwe zrozumienie tego, jakie pomiary są przeprowadzane i w jakim celu, jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania i bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.
