Odpowiedź SDH (Synchronous Digital Hierarchy) jest prawidłowa, ponieważ rysunek przedstawia strukturę tej sieci, co można łatwo zidentyfikować dzięki oznaczeniom STM-1, STM-4 i STM-16. SDH to międzynarodowy standard telekomunikacyjny, który służy do przesyłania cyfrowych strumieni danych. Jego kluczowym atutem jest zdolność do integracji różnych typów danych oraz różnych prędkości transmisji w jednym systemie. Dzięki hierarchicznej strukturze SDH, operatorzy mogą łatwo zwiększać przepustowość, co jest kluczowe w dobie rosnącego zapotrzebowania na dane. Na przykład, standardowe poziomy SDH pozwalają na elastyczne zarządzanie zasobami w sieciach telekomunikacyjnych oraz efektywne przekazywanie sygnałów z różnych źródeł. Ponadto, SDH umożliwia synchronizację różnych typów sygnałów, co jest niezwykle istotne w kontekście usług takich jak transmisja multimedialna czy VoIP. Dzięki tym cechom, SDH stał się fundamentem nowoczesnej telekomunikacji, ustawiając standardy dla wydajności i niezawodności systemów przesyłowych.
Wybór ISDN, ATM lub PDH jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia związane z różnymi standardami transmisji danych. ISDN (Integrated Services Digital Network) jest technologią, która łączy w sobie przesyłanie danych, głosu i obrazu przez jedną linię telefoniczną, jednak nie jest to struktura hierarchiczna, jaką prezentuje SDH. Pomimo że ISDN był szeroko stosowany w latach 80. i 90. XX wieku, jego ograniczenia w zakresie przepustowości oraz elastyczności sprawiły, że został w dużej mierze zastąpiony przez nowsze technologie. ATM (Asynchronous Transfer Mode) z kolei to technologia, która umożliwia przesyłanie danych w formie komórek o stałej wielkości, co różni się od podejścia SDH, które operuje na szerszym zakresie wielkości ramek i synchronizacji. ATM był stosowany głównie w sieciach o dużej przepustowości, jednak jego złożoność i koszty implementacji sprawiły, że nie zyskał popularności w porównaniu do SDH. PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy) to starszy standard transmisji cyfrowej, który również nie oferuje takiej elastyczności i synchronizacji jak SDH. Warto zauważyć, że błędne odpowiedzi często wynikają z trudności w rozróżnieniu między różnymi technologiami i ich zastosowaniami, co prowadzi do mylnego wniosku o ich równorzędności wobec SDH. Kluczowe jest zrozumienie, że SDH reprezentuje nowoczesne podejście do zarządzania sieciami, oferując zaawansowane mechanizmy synchronizacji i elastyczności, które są nieosiągalne w starszych standardach.
