Do wykonania podbudowy zasadniczej zgodnie z przedstawionym schematem górnych warstw typowej konstrukcji nawierzchni półsztywnej drogi o ruchu kategorii KR4 należy użyć
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 1 jest poprawna, ponieważ zgodnie z przedstawionym schematem górnych warstw nawierzchni półsztywnej drogi, podbudowa zasadnicza składa się z warstwy betonu asfaltowego oraz mieszanki kruszyw związanych spoiwem hydraulicznym. Warstwa betonu asfaltowego, o grubości 8 cm, pełni rolę nośną i zapewnia odpowiednią przyczepność oraz odporność na deformacje. Mieszanka kruszyw związana spoiwem hydraulicznym, o grubości 22 cm, działa jako stabilna baza, która rozkłada obciążenia na większą powierzchnię podłoża, co jest kluczowe w przypadku dróg o wysokim natężeniu ruchu, takich jak te w kategorii KR4. W praktyce, stosowanie tych materiałów zgodnie z normami PN-EN oraz wytycznymi ITD zapewnia trwałość i bezpieczeństwo nawierzchni. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór materiałów przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacyjnych oraz wydłuża żywotność konstrukcji drogowej.
Wybór materiałów do podbudowy nawierzchni drogi jest kluczowy dla jej trwałości i bezpieczeństwa użytkowników. Odpowiedzi, które opierają się na mieszankach kruszyw niezwiązanych spoiwem hydraulicznym, mieszankach mineralno-asfaltowych lub kombinacjach betonu asfaltowego z mieszankami mineralno-asfaltowymi, są niepoprawne ze względu na kilka istotnych aspektów. Mieszanki kruszyw niezwiązanych spoiwem hydraulicznym nie gwarantują odpowiedniego związania i stabilności, co może prowadzić do deformacji nawierzchni oraz zwiększonego osiadania w przypadku dużych obciążeń. Z kolei mieszanki mineralno-asfaltowe, choć powszechnie stosowane w warstwach nawierzchniowych, nie są odpowiednie do zastosowania w podbudowie zasadniczej, gdzie wymagana jest większa nośność i odporność na działanie czynników atmosferycznych oraz mechanicznych. Stosowanie mieszanki mineralno-asfaltowej w podbudowie może prowadzić do problemów z równomiernością obciążenia oraz zwiększonego ryzyka powstawania pęknięć. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia funkcji poszczególnych warstw nawierzchni. W prawidłowej konstrukcji drogi istotne jest, by każda warstwa spełniała określone normy i standardy, a ich właściwy dobór oparty był na analizie obciążeń oraz warunków eksploatacyjnych. Zastosowanie nieodpowiednich materiałów w podbudowie może prowadzić do skrócenia żywotności całej nawierzchni, co negatywnie wpływa na bezpieczeństwo ruchu i zwiększa koszty przyszłych remontów.
