Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ na zdjęciu przedstawiono skarpę nasypu umocnioną geokratą, co jest powszechnie stosowaną metodą w inżynierii lądowej. Geokrata, jako siatka wykonana z materiałów polimerowych, zapewnia wsparcie i stabilizację dla gleby, minimalizując erozję i osuwiska. Ta technologia jest szczególnie efektywna w obszarach o dużych nachyleniach, gdzie tradycyjne metody umacniania, takie jak murki oporowe, mogą być zbyt kosztowne lub nieefektywne. W praktyce geokraty są często wypełniane materiałem sypkim, co dodatkowo zwiększa ich nośność. Stosując geokraty, projektanci przestrzegają standardów, takich jak normy AASHTO, co zapewnia bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji. Warto również zwrócić uwagę na ekologiczne aspekty tego rozwiązania, gdyż geokraty sprzyjają wzrostowi roślinności, co dodatkowo stabilizuje skarpy i poprawia estetykę krajobrazu.
Wybrane odpowiedzi B, C i D nie przedstawiają geokraty, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących umocnienia skarp. Zdjęcia te mogą przedstawiać inne metody stabilizacji, takie jak zastosowanie mat geotekstylnych lub murków oporowych, które różnią się zasadniczo w funkcjonalności i zastosowaniu. Maty geotekstylne, przykładowo, są wykorzystywane głównie do kontroli erozji i filtracji, jednak nie oferują takiej samej nośności jak geokraty. Murki oporowe, z kolei, są stosowane głównie w obszarach silnie obciążonych, jednak ich zastosowanie wiąże się z większymi kosztami i skomplikowaną konstrukcją. Wybierając niewłaściwą odpowiedź, można mylnie interpretować funkcje różnych materiałów geotechnicznych, co prowadzi do nieprawidłowego doboru technologii do konkretnych warunków gruntowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych rozwiązań ma swoje specyficzne zastosowanie, a dobór odpowiedniej metody umocnienia zależy od analizy geotechnicznej terenu oraz wymagań projektu. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywnej stabilizacji i kosztownych napraw w przyszłości.
