Na zamieszczonym rysunku przedstawiony jest etap robót drogowych związanych
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Na zamieszczonym rysunku widoczne są maty przeciwerozyjne, które odgrywają kluczową rolę w stabilizacji skarp i zapobieganiu erozji gleb. Maty te są wykonane z materiałów geosyntetycznych, które umożliwiają przepuszczanie wody, co zapobiega gromadzeniu się wody na powierzchni skarpy, a tym samym zmniejsza ryzyko erozji. Zastosowanie mat przeciwerozyjnych jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie drogowym oraz w inżynierii lądowej, gdzie dąży się do zachowania stabilności gruntów i ochrony przed zjawiskami naturalnymi. Maty te są często wykorzystywane w projektach budowy dróg, nasypów oraz innych obiektów inżynieryjnych w terenach narażonych na erozję. Dzięki swojej strukturze, maty te nie tylko chronią glebę, ale również sprzyjają osiedlaniu się roślinności, co jest korzystne z punktu widzenia ekologicznego oraz estetycznego. Dodatkowo, ich stosowanie jest zgodne z normami ochrony środowiska, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnym budownictwie.
Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów robót drogowych, które nie mają związku z przedstawionym na rysunku problemem erozji. Układanie masy bitumicznej na podjeździe, które sugeruje jedna z odpowiedzi, dotyczy zupełnie innego etapu budowy dróg, gdzie głównym celem jest stworzenie trwałej i odpornej na obciążenia nawierzchni. Proces ten nie ma na celu ochrony skarp ani zapobiegania erozji, co czyni go niewłaściwym w kontekście omawianego rysunku. Wykonywanie zbrojenia nasypu geowłókniną to inna technika, której celem jest wzmocnienie struktury nasypu, ale także nie odnosi się to do ochrony skarp przed erozją. W rzeczywistości, geowłókniny stosowane są w określonych warunkach, jednak na tym etapie realizacji budowy głównym zmartwieniem są maty przeciwerozyjne. Natomiast gabiony, które są strukturami wykonanymi z siatki metalowej wypełnionej kamieniem, także nie są odpowiednią metodą ochrony skarp w kontekście układania mat. Gabiony przede wszystkim służą do stabilizacji gruntów i kontrolowania osuwisk, ale nie działają w sposób ochronny w kontekście erozji, co jest kluczowym aspektem omawianego rysunku. Takie myślenie o tych metodach bez uwzględnienia ich kontekstu i zastosowania w praktyce prowadzi do błędnych wniosków, które są typowe dla analizy technicznej, gdzie brakuje zrozumienia różnicy między zastosowaniami poszczególnych materiałów oraz technologii.
