Odpowiedź "betonowej" jest poprawna, ponieważ nawierzchnia przedstawiona na rysunku jest wykonana z kostki brukowej, która zwykle produkowana jest z betonu. Kostka betonowa jest szeroko stosowana w budownictwie ze względu na swoje właściwości: jest trwała, odporna na warunki atmosferyczne oraz dostępna w różnych kolorach i kształtach, co pozwala na kreatywne aranżacje przestrzeni. W praktyce, betonowa kostka brukowa jest wykorzystywana nie tylko w budowie chodników i dróg, ale również w projektach architektonicznych, gdzie estetyka i funkcjonalność są równie ważne. Na przykład, wiele nowoczesnych osiedli mieszkalnych oraz terenów rekreacyjnych korzysta z kostki betonowej ze względu na jej niskie koszty utrzymania oraz łatwość w naprawach. W kontekście norm budowlanych, kostka betonowa spełnia wymagania dotyczące nośności i odporności na ściskanie, co czyni ją doskonałym wyborem w inżynierii lądowej.
Wybór kostki granitowej, ceglanej lub drewnianej jest nieprawidłowy z kilku powodów. Kostka granitowa, choć również popularna, ma naturalną fakturę oraz kolorystykę, która różni się od jednolitej powierzchni kostki betonowej. Granit jest materiałem znacznie droższym i trudniejszym w obróbce, co sprawia, że jego zastosowanie jest ograniczone do bardziej ekskluzywnych projektów. Cegła z kolei, choć estetyczna, ma z reguły większe porowatości i nie nadaje się do intensywnie użytkowanych nawierzchni, zwłaszcza w kontekście wody i błota, co może prowadzić do szybszego niszczenia. Kostka drewniana, mimo że estetyczna, nie jest praktycznym wyborem w kontekście nawierzchni zewnętrznych ze względu na jej podatność na działanie warunków atmosferycznych oraz konieczność regularnej konserwacji. Wszystkie te materiały nie spełniają standardów dotyczących trwałości i funkcjonalności nawierzchni, które są priorytetem w projektowaniu przestrzeni publicznych i prywatnych. Typowym błędem przy wyborze materiału jest skupienie się na estetyce zamiast na praktycznych aspektach, takich jak nośność, trwałość oraz łatwość utrzymania.
