Pompa łopatkowa to typ pompy, która wykorzystuje łopatki umieszczone na wirniku do przesuwania cieczy lub gazu. W porównaniu do innych typów pomp, takich jak pompy tłokowe czy zębate, pompy łopatkowe charakteryzują się wyższą wydajnością przy niższych oporach hydraulicznych. W przemyśle są szeroko stosowane w systemach chłodzenia, w przemyśle chemicznym oraz w aplikacjach, gdzie wymagane jest precyzyjne dozowanie cieczy. Zastosowanie pompy łopatkowej jest szczególnie korzystne tam, gdzie istotna jest stała wydajność przy zmiennych ciśnieniach. Zgodnie z normami ISO, pompy tego typu powinny być projektowane z uwzględnieniem materiałów odpornych na korozję, co zwiększa ich trwałość i niezawodność. Zrozumienie konstrukcji i działania pompy łopatkowej jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów transportu cieczy.
Pompy śrubowe, zębate i tłokowe to różne typy urządzeń, które działają na zasadzie innych mechanizmów niż pompy łopatkowe. Pompy śrubowe, na przykład, wykorzystują obrót śrub do przesuwania cieczy wzdłuż osi pompy, co czyni je odpowiednimi do aplikacji wymagających dużych ciśnień, ale jednocześnie ogranicza ich wydajność przy niskich oporach. Pompy zębate działają na zasadzie tłoczenia cieczy między zębami wirników, co znacznie ogranicza ich zastosowanie w przypadku cieczy o dużej lepkości. Z kolei pompy tłokowe wykorzystują ruch posuwisto-zwrotny tłoka, co czyni je bardziej skomplikowanymi mechanicznymi urządzeniami, a ich wydajność może być znacznie różna w zależności od konstrukcji. Błędne przypisanie typu pompy do przedstawionego rysunku może wynikać z niedostatecznej analizy charakterystycznych elementów konstrukcyjnych. Pompy łopatkowe są najczęściej wybierane w zastosowaniach, gdzie wymagane jest stałe ciśnienie i wydajność, co czyni je bardziej odpowiednimi do wielu aplikacji przemysłowych. Ignorowanie tych różnic prowadzi do niewłaściwego doboru urządzeń, co w konsekwencji może skutkować awariami systemów oraz zwiększonymi kosztami eksploatacji.
