Drzewa posadzone w odległości 3 m od krawędzi jezdni to właściwe podejście, które uwzględnia zarówno estetykę, jak i bezpieczeństwo. Odległość ta jest zgodna z zaleceniami wielu norm urbanistycznych, które sugerują, że drzewa powinny być sadzone w odpowiedniej odległości, aby nie tylko minimalizować ryzyko kolizji z pojazdami, ale również zapewnić odpowiednią przestrzeń na ich rozwój. Sadzenie drzew w tej odległości może również przyczynić się do poprawy jakości powietrza oraz zwiększenia bioróżnorodności w miejskich ekosystemach. Dzięki temu strefa przydrożna staje się bardziej przyjazna dla pieszych i rowerzystów, a także poprawia estetykę otoczenia. W praktyce, odpowiednia odległość od jezdni rozwiązuje problemy związane z przeszkodami w widoczności dla kierowców oraz zapewnia ochronę drzew przed uszkodzeniami mechanicznymi. Takie podejście wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju i jest często stosowane w projektach urbanistycznych oraz przy tworzeniu zieleni w miastach.
Odpowiedzi takie jak 17 m, 9 m i 13 m nie są optymalne w kontekście sadzenia drzew w pobliżu jezdni. Zbyt duża odległość od krawędzi jezdni, jak w przypadku 17 m, może sprawić, że drzewa nie będą w stanie efektywnie pełnić swojej funkcji przyciągania uwagi kierowców oraz poprawiania estetyki otoczenia. Ponadto, zbyt dalekie posadzenie drzew może prowadzić do problemów komunikacyjnych, takich jak brak naturalnych osłon przed hałasem i zanieczyszczeniami, co negatywnie wpływa na komfort mieszkańców. Z kolei odpowiedź 9 m jest nieco bardziej akceptowalna, lecz nadal nie wystarczająco bliska krawędzi jezdni, aby zapewnić korzyści wynikające z bliskości zieleni do przestrzeni publicznej. Odpowiedź 13 m również nie spełnia wymaganych standardów, ponieważ nie tylko nie uwzględnia zalecanej bliskości drzew, ale także może prowadzić do trudności w utrzymaniu ich w dobrym stanie przez służby komunalne. Ponadto, odpowiedzi te mogą wskazywać na mylne przekonanie, że większa odległość zawsze przekłada się na większe bezpieczeństwo, co jest nieprawdziwe. W praktyce, odpowiednia odległość powinna być określana indywidualnie dla konkretnego projektu, uwzględniając zarówno aspekty estetyczne, jak i funkcjonalne, co znajduje potwierdzenie w ramach najlepszych praktyk w projektowaniu przestrzeni publicznej.
