Obliczenie wysokości pikiety 2, które wynosi 200,93 m, wymaga zrozumienia zasad pomiarów geodezyjnych oraz poprawnego użycia instrumentów pomiarowych. Aby uzyskać wysokość osi celowej (Hc), należy dodać wysokość instrumentu (i) do wysokości stanowiska (HSt). Przykładowo, jeśli wysokość instrumentu wynosi 1,5 m, a wysokość stanowiska wynosi 199,43 m, wówczas Hc = 1,5 m + 199,43 m = 200,93 m. Następnie, aby obliczyć wysokość pikiety, odejmujemy odczyt na łacie (s) dla pikiety 2. W tym przypadku, jeśli odczyt wynosi 0 m, to wysokość pikiety jest równa Hc. Tego typu obliczenia są standardową praktyką w geodezji i inżynierii lądowej, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla realizacji projektów budowlanych. Użycie odpowiednich narzędzi i technik pomiarowych, takich jak teodolit czy niwelator, jest niezbędne, aby zapewnić dokładność i zgodność z normami branżowymi.
W przypadku błędnej odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, jakie aspekty procesu pomiarowego mogły zostać zignorowane. Użycie nieprawidłowych danych dotyczących wysokości instrumentu lub wysokości stanowiska może prowadzić do znaczących rozbieżności w obliczeniach. Na przykład, jeżeli przyjmiemy zbyt wysoką wartość dla Hc, to automatycznie wpłynie to na końcowy wynik pomiaru wysokości pikiety, co może skutkować otrzymaniem wartości, która nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości. Ponadto, błędne odczyty na łacie mogą wynikać z niedokładnego umiejscowienia łaty lub nieprawidłowego odczytu, co jest częstym błędem podczas pomiarów terenowych. Zastosowanie niewłaściwych technik pomiarowych lub nieuwzględnienie wpływu warunków atmosferycznych (np. refrakcji) również może znacząco wpłynąć na końcowy wynik. W geodezji kluczowe jest stosowanie właściwych metod oraz wykonywanie pomiarów w sprzyjających warunkach, aby uniknąć takich błędów. Zrozumienie i przestrzeganie tych zasad jest fundamentalne dla uzyskania wiarygodnych wyników pomiarowych i zgodności z branżowymi standardami.
