Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ zgodnie z konwencjami kartograficznymi, punkty osnowy wysokościowej szczegółowej są oznaczane znakiem w kształcie odwróconego trójkąta. Taki symbol jest powszechnie stosowany w mapach i planach, aby jednoznacznie wskazać na wysokościowe punkty osnowy, które mają kluczowe znaczenie w geodezji i inżynierii lądowej. Przykładem zastosowania tego znaku jest tworzenie map topograficznych, gdzie precyzyjne oznaczenie punktów osnowy wysokościowej pozwala na dokładne pomiary i obliczenia wysokości terenu. Użycie odwróconego trójkąta w praktyce zapewnia jednoznaczność interpretacji, co jest niezwykle istotne w kontekście współczesnych standardów kartograficznych. Warto również zwrócić uwagę na standardy takie jak PN-EN ISO 19117, które definiują zasady dotyczące wizualizacji danych geograficznych oraz oznaczania punktów osnowy, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich symboli w dokumentacji geodezyjnej i projektowej.
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowania znaków kartograficznych. Wiele osób może mylnie sądzić, że inne symbole, takie jak znaki przedstawione w odpowiedziach A, B czy C, mogą być stosowane do oznaczania punktów osnowy wysokościowej. Różnorodność symboli w kartografii może wprowadzać w błąd, jednak każdy symbol ma swoje konkretne zastosowanie. Na przykład, niektóre z tych znaków mogą być przeznaczone do oznaczania punktów osnowy poziomej, natomiast inne mogą służyć innym celom, takim jak oznaczanie punktów referencyjnych lub obiektów geograficznych. Istotne jest zrozumienie, że stosowanie niewłaściwych symboli może prowadzić do błędów w interpretacji danych, co z kolei może mieć poważne konsekwencje w projektach budowlanych i inżynieryjnych. W praktyce geodezyjnej istotne jest przestrzeganie ustalonych konwencji i standardów, które gwarantują, że wszyscy użytkownicy map będą w stanie prawidłowo odczytać i zrozumieć przedstawione informacje. Dlatego przed przystąpieniem do oznaczania punktów na szkicach, zaleca się zapoznanie się z odpowiednimi normami branżowymi, aby uniknąć typowych błędów w oznaczaniu i interpretacji danych geograficznych.
