Obliczenie azymutu A2-3 jako 120,6154g jest prawidłowe i opiera się na zastosowaniu odpowiedniej formuły obliczeniowej. W procesie tym kluczowe jest zrozumienie, że azymut przyjmuje wartość na podstawie azymutu poprzedniego oraz kąta wewnętrznego, a w tym przypadku wzór przyjmuje postać: Azymut poprzedni minus 200 gradów dodany do kąta. Azymut A1-2 wynosi 79,7717g. Po dodaniu kąta 240,8437g do obliczenia, uzyskujemy A2-3= 79,7717g - 200g + 240,8437g = 120,6154g. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w geodezji, nawigacji oraz w inżynierii lądowej, gdzie precyzyjne określenie kierunków jest niezbędne do dokładnego pomiaru i mapowania terenów. Warto zaznaczyć, że umiejętność obliczania azymutów ma zastosowanie w wielu dziedzinach, takich jak projektowanie dróg, budownictwo czy planowanie przestrzenne, gdzie wymagane są precyzyjne orientacje w terenie.
Odpowiedzi, które nie wskazują na azymut A2-3 jako 120,6154g, są wynikiem niepoprawnych interpretacji danych oraz błędnego stosowania wzorów. W przypadku, gdy użytkownik wybrał azymut wynoszący 320,6154g, mógł zostać wprowadzony w błąd przez niewłaściwe rozumienie kierunku. Takie podejście prowadzi do błędnych wyników, ponieważ wzór na obliczanie azymutu wymaga odejmowania 200 stopni z azymutu poprzedniego. Wybór 238,9280g również wskazuje na nieprawidłową manipulację wartościami, mogącą wynikać z niedostatecznego zrozumienia kątów wewnętrznych i ich wpływu na azymuty. Z kolei odpowiedzi 161,0720g oraz 120,6154g mogły być wynikiem pomyłek przy dodawaniu bądź odejmowaniu wartości kątowych. Często błędy w obliczeniach wynikają z nieprecyzyjnych pomiarów lub błędnego założenia o kierunkach. Kluczowe jest zrozumienie, że każda zmiana w azymucie poprzednim ma bezpośredni wpływ na wynik końcowy, więc dokładność pomiarów oraz umiejętność ich interpretacji są niezbędne w geodezji oraz innych dziedzinach technicznych. Z tego powodu, aby uniknąć błędów, zaleca się regularne ćwiczenie obliczeń oraz przyswajanie teorii dotyczącej azymutów i kątów.
