Odpowiedź "p = 0500" jest prawidłowa, ponieważ została obliczona na podstawie wysokości niwelatora oraz uwzględnienia linii stałego pochylenia. Wysokość niwelatora wynosi 1200 mm, a przy pochyleniu +2%, po przebyciu odległości 35 m, mamy do czynienia ze wzrostem wysokości o 700 mm. Ostateczny wynik odczytu na łacie niwelacyjnej, ustawionej na punkcie 2, wynosi 500 mm. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w inżynierii lądowej i budowlanej, gdzie precyzyjne pomiary wysokości są niezbędne do realizacji projektów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być budowa dróg, gdzie niwelacja terenu pod układanie nawierzchni wymaga dokładnych pomiarów, aby zapewnić odpowiednie spadki i odwodnienia. Przestrzeganie standardów pomiarowych, takich jak normy krajowe dotyczące niwelacji, jest istotne dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa realizowanych prac.
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia typowe nieporozumienia związane z interpretacją wysokości odczytów na łacie niwelacyjnej. Wysokości 0050 i 1130 mm nie uwzględniają prawidłowego wzrostu wynikającego z pochylenia oraz odległości pomiędzy punktami. Często mylone jest pojęcie wysokości odniesienia oraz odczytu na łacie. W tym przypadku, aby uzyskać poprawny wynik, konieczne było zrozumienie, że przy danym pochyleniu 2% oraz długości 35 m, wzrost wysokości wynosi 700 mm, co należy odjąć od wysokości niwelatora. Ponadto, odpowiedź 1270 mm implikuje nieprawidłowe dodanie wzrostu wysokości do wartości niwelatora, co jest sprzeczne z zasadami pomiarów geodezyjnych. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do znacznych nieprawidłowości w projektach budowlanych, co może wpływać na bezpieczeństwo i funkcjonalność budowli. Kluczowe jest zatem zrozumienie dynamiki pojęcia niwelacji oraz stosowanie rzetelnych technik pomiarowych, aby uniknąć takich nieporozumień.
