Poprawna odpowiedź to AB, 200g-δ1,200g-δ2, ponieważ te wartości są kluczowe do obliczenia danych do tyczenia punktów głównych łuku kołowego, gdy wierzchołek W jest niedostępny. Długość cięciwy AB jest istotna, ponieważ pozwala na określenie odległości między punktami A i B, które są kluczowe dla precyzyjnego wytyczenia łuku. Kąty defleksji 200g-δ1 i 200g-δ2 są obliczane w odniesieniu do odpowiednich tangent w punktach A i B, co stanowi podstawę do wyznaczenia dokładnych kierunków pomiarowych. W praktyce, znajomość tych parametrów umożliwia geodetom skuteczne planowanie i realizację rysunków projektowych, zgodnie z normami branżowymi. Zgodnie z wytycznymi Polskiej Normy PN-EN ISO 17123-1, pomiary geodezyjne powinny być przeprowadzane z uwzględnieniem precyzyjnego określenia kątów i odległości, co w sposób bezpośredni łączy się z opisaną sytuacją.
Wybór nieprawidłowych odpowiedzi bazuje na niezrozumieniu kluczowych pojęć związanych z pomiarami geodezyjnymi łuku kołowego. Odpowiedzi takie jak WB, δ1, δ2 są niewłaściwe, ponieważ nie uwzględniają istotnej długości cięciwy, która jest fundamentalna do dokładnego określenia pozycji punktów A i B. Z kolei wybór WA, δ1, δ2 może prowadzić do błędnych obliczeń, ponieważ w tym przypadku również nie uwzględnia się długości cięciwy. Odpowiedzi, które zawierają kąt 200g-δ1 bez odniesienia do długości cięciwy są mylące, ponieważ sama wartość kąta nie wystarczy do prawidłowego wytyczenia łuku. Kąt defleksji jest miarą zmiany kierunku, jednak jego wykorzystanie bez jednoczesnego uwzględnienia długości cięciwy nie pozwala na uzyskanie dokładnej pozycji na terenie. Często popełnianym błędem jest pomijanie relacji geometrycznych między punktami a kątami, co prowadzi do niepoprawnych wniosków w sytuacjach praktycznych. W geodezji kluczowe jest zrozumienie, że wszystkie pomiary muszą być powiązane ze sobą w logiczny sposób, aby zapewnić ich spójność i trafność w kontekście rzeczywistych zastosowań inżynieryjnych i budowlanych.
