Punkty E, F, G, H na rysunku stanowią kluczowe elementy w geodezyjnych pomiarach przemieszczeń poziomych. Nazywane są punktami odniesienia, ponieważ ich lokalizacja jest znana i zmienna, co umożliwia precyzyjne monitorowanie wszelkich przemieszczeń obiektów w ich otoczeniu. W praktyce, punkty te są wykorzystywane do wyznaczania pozycji nowych punktów pomiarowych oraz do weryfikacji ich dokładności. W geodezji istnieją standardy, które wymagają stosowania punktów odniesienia w pomiarach, aby zapewnić ich powtarzalność i wiarygodność. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie regularnych odwiedzin tych punktów, aby sprawdzić ich stabilność oraz dokładność pomiarów. Systematyczne pomiary i ich analiza pozwalają na wykrywanie ewentualnych przemieszczeń, co jest istotne w inżynierii lądowej, budownictwie oraz w monitorowaniu obiektów pod kątem ich deformacji. W związku z tym zrozumienie i poprawne stosowanie punktów odniesienia jest fundamentalne w profesjonalnej geodezji.
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do punktów odniesienia, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli poszczególnych typów punktów w pomiarach geodezyjnych. Odpowiedzi takie jak 'dostosowania', 'kontrolne' czy 'kontrolowane' nie oddają sedna funkcji punktów E, F, G i H. Punkty kontrolne zazwyczaj używane są w kontekście weryfikacji pomiarów, ale nie pełnią roli stałych punktów odniesienia, które są kluczowe w monitorowaniu przemieszczeń. Takie punkty, choć mogą być częścią sieci geodezyjnej, są zmienne, co sprawia, że nie mogą być stosowane do długoterminowego śledzenia przemieszczeń. Z kolei pojęcie punktów kontrolowanych odnosi się do punktów, które są ustalane na podstawie pomiarów, co również nie odpowiada definicji punktów odniesienia, które muszą być stabilne i znane. Błędem jest także myślenie, że punkty dostosowania odnoszą się do stałych punktów w pomiarach; w rzeczywistości są to punkty, które mogą być zmieniane w zależności od potrzeb pomiarowych. Kluczowe jest zrozumienie, że aby prawidłowo wykonywać pomiary geodezyjne, należy stosować się do standardów, które jasno definiują rolę punktów odniesienia w sieci trygonometrycznej. Brak tej wiedzy może prowadzić do błędnych interpretacji wyników pomiarów oraz utraty dokładności.
