Biel, jako zewnętrzna warstwa drewna, odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu drzewa. Pełni ona funkcję przewodzenia wody oraz składników odżywczych z korzeni do liści, co jest niezbędne dla jego wzrostu i zdrowia. W odróżnieniu od twardzieli, która jest wewnętrzną częścią pnia i odpowiada głównie za wsparcie strukturalne, biel jest dynamiczna i stale się regeneruje. Przykładem zastosowania wiedzy o bieli jest jej znaczenie w przemyśle drzewnym, gdzie jako materiał ma dużą wartość, zwłaszcza w produkcji mebli i papieru. Wiedza na temat struktury drewna, zwłaszcza bieli, jest również kluczowa w arborystyce, gdzie ocena stanu zdrowia drzewa może bazować na analizie bieli. W kontekście ekologii biel pełni także istotną rolę w cyklu życia lasów, wpływając na wymianę gazów i bilans wody w ekosystemie.
Odpowiedzi łyko, rdzeń i twardziel, mimo że są ważnymi elementami struktury drzewa, nie odpowiadają zaznaczonej na rysunku części przekroju poprzecznego pnia. Łyko jest zewnętrzną warstwą, która przemieszcza substancje odżywcze do korony drzewa, natomiast rdzeń, będący wewnętrzną częścią pnia, składa się głównie z martwych komórek, które zapewniają wsparcie strukturalne. Twardziel, z kolei, to wewnętrzna warstwa drewna, która czasem bywa nieco ciemniejsza niż biel i ma na celu zapewnienie trwałości pnia, ale nie bierze bezpośrednio udziału w procesach transportu substancji odżywczych. Błędne podejście do identyfikacji tych warstw może wynikać z mylnego wyobrażenia o funkcji poszczególnych elementów drewna. Ważne jest, aby zrozumieć, że biel, jako aktywna część drewna, jest odpowiedzialna za transport, co czyni ją kluczowym elementem w kontekście wzrostu drzew i ich zdrowia. W praktyce, znajomość struktury drewna i funkcji jej poszczególnych części jest istotna nie tylko dla naukowców zajmujących się dendrologią, ale także dla specjalistów w przemyśle leśnym oraz budowlanym, którzy muszą uwzględniać te różnice w swoich projektach i praktykach.
