Odpowiedź "na zasadzie ryzyka" jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 846 § 1 Kodeksu cywilnego, hotelarze mają szczególną odpowiedzialność za rzeczy wniesione przez gości. Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka oznacza, że hotelarze odpowiadają za utratę lub uszkodzenie rzeczy gości, niezależnie od stopnia ich winy. Jest to istotne dla bezpieczeństwa gości oraz budowania zaufania do usług hotelowych. Przykładowo, w przypadku kradzieży mienia gościa z pokoju hotelowego, hotelarz będzie odpowiedzialny za wyrządzoną szkodę, chyba że udowodni, że szkoda wynikła z przyczyn, które wyłączają jego odpowiedzialność, takich jak zjawiska siły wyższej. Tego typu odpowiedzialność jest standardem w branży hotelarskiej, co oznacza, że hotele powinny mieć odpowiednie ubezpieczenie, aby pokrywać ewentualne straty. W praktyce, taka odpowiedzialność wpływa na politykę zarządzania mieniem i procedury związane z bezpieczeństwem w hotelach.
Wybór odpowiedzi związanej z odpowiedzialnością dyscyplinarną jest błędny, ponieważ tego typu odpowiedzialność dotyczy sytuacji, w których dochodzi do naruszenia norm etycznych lub regulaminów przez pracowników, a nie sytuacji związanych z utratą rzeczy gości w hotelu. W kontekście hotelarstwa odpowiedzialność dyscyplinarna nie ma zastosowania, co może prowadzić do mylnego wniosku o tym, że hotele mogą być pociągane do odpowiedzialności wyłącznie w przypadku złamania regulaminu, co jest niezgodne z obowiązującym prawem. Z kolei odpowiedzialność umowna sugeruje, że istnieje konkretna umowa pomiędzy gościem a hotelem, w której określono zasady dotyczące odpowiedzialności za mienie. Choć umowa może mieć istotne znaczenie, w polskim prawie cywilnym dominuje zasada odpowiedzialności na zasadzie ryzyka w kontekście hotelarstwa. Ponadto, odpowiedzialność na zasadzie winy wskazuje, że hotelarze mogliby unikać odpowiedzialności w przypadku braku ich zaniedbania, co jest sprzeczne z podejściem polskiego Kodeksu cywilnego. Kluczowym błędem w rozumieniu odpowiedzialności hotelarzy jest mylenie standardów odpowiedzialności cywilnej z intruzją regulacji wewnętrznych hotelu i nieprawidłowe rozumienie ich zobowiązań prawnych wobec gości.
