Odpowiedź "martwego" jest poprawna, ponieważ na przedstawionym schemacie widoczny jest węzeł zbrojarski martwy, będący jednym z najczęściej stosowanych typów połączeń prętów zbrojeniowych w konstrukcjach żelbetowych. Węzeł martwy charakteryzuje się krzyżowaniem prętów pod kątem prostym, co zapewnia ich stabilność. Kluczowym aspektem tego rozwiązania jest użycie drutu wiązałkowego, który owijany jest wokół przecięcia prętów w kształcie ósemki. Taki sposób wiązania jest wyjątkowo efektywny, ponieważ zapobiega przesuwaniu się prętów, co jest istotne w utrzymywaniu prawidłowej geometrii zbrojenia. W praktyce, węzeł martwy jest stosowany w miejscach, gdzie nie występują duże siły rozciągające, np. w dolnych partiach konstrukcji, gdzie siły działające na zbrojenie są minimalne. Wykorzystanie węzłów martwych przestrzega standardów branżowych, takich jak Eurokod 2, który reguluje projektowanie zbrojenia w konstrukcjach żelbetowych, zapewniając nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność kosztową.
Wybór odpowiedzi innej niż "martwego" wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące typów węzłów zbrojarskich i ich zastosowań. Na przykład, węzeł prosty, który nie jest odpowiednią odpowiedzią, to połączenie, w którym pręty zbrojeniowe są układane równolegle lub w prostokątnych układach, co nie odpowiada przedstawionemu schematowi. Z kolei węzeł dwurzędowy zakłada zastosowanie dwóch poziomych rzędów prętów, co również nie jest zgodne z zasady związanymi z węzłem martwym. Często mylone są także koncepcje węzłów krzyżowych, które zazwyczaj oznaczają bardziej złożone połączenia, wymagające dodatkowych wzmocnień i nie są tożsame z węzłem martwym. Kluczowe w projektowaniu zbrojenia jest zrozumienie, że każdy z typów węzłów ma swoje specyficzne zastosowania oraz właściwości mechaniczne, a ich wybór powinien być uzależniony od obciążeń działających na konstrukcję oraz wymagań projektowych. Niezrozumienie różnic między tymi węzłami może prowadzić do niewłaściwego doboru elementów zbrojeniowych, co w konsekwencji może prowadzić do osłabienia konstrukcji oraz naruszenia zasad bezpieczeństwa budowlanego. Właściwe dobieranie węzłów zgodnie z zaleceniami norm i dobrych praktyk inżynieryjnych jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i niezawodności konstrukcji.
