Poprawna odpowiedź to 660 sztuk, co odpowiada normie zużycia cegieł wynoszącej 50 sztuk na metr kwadratowy. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do wykonania ściany działowej o wysokości 3 m, należy najpierw określić powierzchnię ściany. Jeśli przyjmiemy standardową szerokość ściany działowej, na przykład 4 m, to powierzchnia wynosi: 3 m (wysokość) × 4 m (szerokość) = 12 m². Znając normę zużycia cegieł, możemy obliczyć potrzebną liczbę cegieł: 12 m² × 50 szt./m² = 600 sztuk. W praktyce jednak, uwzględniając straty związane z cięciem cegieł oraz fakt, że nie zawsze udaje się wykorzystać wszystkie materiały w 100%, dodaje się pewną tolerancję. Dlatego podana odpowiedź 660 sztuk może być uzasadniona jako optymalna, uwzględniająca te dodatkowe aspekty. W branży budowlanej zawsze warto brać pod uwagę straty materiałowe w planowaniu, aby uniknąć niedoborów, co jest zgodne z zasadami racjonalnego gospodarowania zasobami.
Wybór niewłaściwej liczby cegieł często wynika z zaniechania dokładnych obliczeń powierzchni ściany działowej lub błędnego zrozumienia normy zużycia. Zdarza się, że osoby przystępujące do obliczeń nie uwzględniają całej powierzchni, na przykład pomijając otwory na drzwi lub okna, co prowadzi do błędnych wyników. W przypadku łamanej ścianki działowej, konieczne jest dokładne zmierzenie każdej sekcji, a także przemyślenie, jak zmiany w kształcie ściany wpływają na wielkość potrzebnych materiałów. Istotnym błędem jest również nieprawidłowe zastosowanie normy zużycia cegieł, co może powodować nadmierne lub niedostateczne obliczenia. Kolejnym powszechnym błędem jest nieuwzględnienie strat materiałowych związanych z cięciem cegieł, co w praktyce prowadzi do sytuacji, w której faktycznie potrzebujemy większej ilości cegieł, niż wynika z prostych obliczeń. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy tworzeniu projektów budowlanych stosować się do standardów branżowych, takich jak normy PN-EN, które określają zasady obliczania materiałów budowlanych i uwzględniają straty. Konieczność analizy takich norm podkreśla znaczenie wiedzy o rzeczywistym zużyciu materiałów, co jest kluczowe dla efektywnego i ekonomicznego zarządzania projektami budowlanymi.