Kadrowanie to kluczowa operacja w obróbce bitmapy, która pozwala na wybranie i zachowanie konkretnego obszaru obrazu, usuwając niepożądane części. W przedstawionym na rysunku przypadku, widać zaznaczony fragment, który będzie zachowany, co jest typowym działaniem w procesie kadrowania. W praktyce, kadrowanie jest używane do poprawy kompozycji obrazu, eliminacji zbędnych elementów oraz skupienia uwagi na wybranej części. Przykładowo, w fotografii portretowej, kadrowanie pozwala na podkreślenie twarzy modela, co czyni zdjęcie bardziej atrakcyjnym i profesjonalnym. Zgodnie z przyjętymi standardami w fotografii i grafice komputerowej, kadrowanie powinno być przeprowadzane z uwzględnieniem zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, aby uzyskać zbalansowany i harmonijny efekt wizualny. Kadrowanie jest również kluczowe w przygotowywaniu obrazów do publikacji w różnych formatach, aby dostosować je do wymagań medium, w którym będą prezentowane.
W obróbce bitmapy istnieje wiele operacji, które mogą być mylone z kadrowaniem, co prowadzi do nieporozumień. Wyostrzanie polega na zwiększeniu kontrastu krawędzi w obrazie, co ma na celu poprawę ostrości i detali, ale nie wpływa na rozmiar ani kształt samego obrazu. Z drugiej strony, skalowanie zmienia rozmiar obrazu, co może prowadzić do zniekształceń, jeśli nie jest przeprowadzone odpowiednio. Operacja rozmywania natomiast ma na celu wygładzenie i zmniejszenie ostrości obrazu, co jest użyteczne w kontekście tworzenia efektów artystycznych lub w przygotowywaniu tła. Te koncepcje mogą być pomyłkowo uznawane za kadrowanie, ponieważ wszystkie dotyczą manipulacji obrazem, ale różnią się fundamentalnie. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnianie działań, które zmieniają wizję obrazu, od tych, które jedynie wybierają fragmenty. Wiedza na temat tych różnorodnych operacji jest istotna, ponieważ każda z nich ma swoje miejsce i zastosowanie w różnych kontekstach graficznych. Kiedy użytkownik nie rozumie różnicy między tymi operacjami, może zaburzyć zamierzony efekt i jakość gotowego obrazu. Dobrą praktyką jest zawsze dokładne zrozumienie celu operacji, zanim przystąpi się do edycji, aby wykorzystać odpowiednie techniki w zależności od potrzeb projektu.