Regulacja mieszana jest najkorzystniejszym rozwiązaniem przy orce na glebach mozaikowych, gdzie występują znaczne różnice w poziomie terenu. Dzięki połączeniu regulacji pozycyjnej i siłowej, operator ma możliwość dostosowania głębokości pracy narzędzia do zróżnicowanych warunków glebowych. W praktyce oznacza to, że w momencie napotkania nierówności, mechanizm siłowy aktywuje się, co pozwala na podniesienie narzędzia i uniknięcie jego uszkodzenia, natomiast w obszarach równych regulacja pozycyjna utrzymuje stałą głębokość orki. Tego rodzaju regulacja jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi pracy z ciągnikami i narzędziami uprawowymi na trudnych terenach, co pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów w uprawie gleby. Przykładowo, użycie regulacji mieszanej pozwala na zachowanie efektywności orki, co przyczynia się do lepszego rozwoju roślin oraz zwiększenia wydajności pracy.
Wybór regulacji siłowej jest niewłaściwy, ponieważ ta metoda nie dostosowuje głębokości orki do zmieniających się warunków terenowych. Regulacja siłowa opiera się na analizie obciążenia narzędzia, co w sytuacji nierówności gleby może prowadzić do zbyt głębokiej orki w niektórych miejscach, a do zbyt płytkiej w innych. W efekcie może to wpłynąć negatywnie na strukturę gleby, a tym samym na zdrowie roślin. Z kolei regulacja pozycyjna, choć teoretycznie utrzymuje stałą głębokość, nie jest w stanie skompensować nierówności w terenie, co prowadzi do nierównomiernego przetwarzania gleby i może skutkować uszkodzeniem narzędzi. Regulacja ciśnieniowa, która zależy od ciśnienia hydraulicznego, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż nie uwzględnia różnic w terenie, co może prowadzić do nieprzewidywalnych zmian głębokości orki. Często mylone jest pojęcie efektywności techniki orki z zastosowaniem jednego z tych systemów regulacyjnych, co w praktyce prowadzi do błędnych wniosków i obniżenia jakości wykonanej pracy. Właściwe podejście do regulacji głębokości orki wymaga uwzględnienia specyfiki gleby oraz ukształtowania terenu, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej efektywności produkcji rolniczej.
