Odpowiedź 45 g syropu Tussipect jest poprawna, ponieważ zgodnie z zaleceniami zawartymi w recepturze, syrop i Aqua powinny być stosowane w równych proporcjach. Po uwzględnieniu ilości innych składników, takich jak 2 g Natrii hydrogencarbonatis i 8 g Ammonii anisati spiritus, całkowita masa leku wynosi 100 g. Odjęcie masy tych składników daje nam 90 g, które dzielimy na pół, co prowadzi do uzyskania 45 g syropu Tussipect. Taka precyzja w obliczeniach jest kluczowa w farmacji, aby zapewnić skuteczność leku oraz bezpieczeństwo pacjenta. Dobre praktyki w tej dziedzinie wymagają staranności i znajomości proporcji, ponieważ niewłaściwe dawkowanie może prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych. Warto zaznaczyć, że takie techniki obliczeniowe są powszechnie stosowane w aptece, a ich znajomość jest niezbędna dla farmaceutów i lekarzy.
Wybór odpowiedzi 100 g, 50 g lub 200 g syropu Tussipect nie jest poprawny, ponieważ nie uwzględniają one kluczowych zasad związanych z obliczaniem masy składników leku. W przypadku wyboru 100 g, można sądzić, że pacjent potrzebuje pełnej ilości, jednak ignoruje to, że receptura określa konkretne ilości dla każdego składnika, które muszą być wyważone i zgodne z zaleceniami. Z kolei odpowiedzi 50 g i 200 g wskazują na nieprawidłowe rozumienie zasad dawkowania. Obliczając masę, ważne jest, aby zawsze zsumować masy wszystkich składników, co pozwala na dokładne dostosowanie proporcji. Pominięcie tej zasady prowadzi do nieprawidłowych wniosków, jak również do potencjalnych problemów zdrowotnych pacjentów w przypadku nieprawidłowego dawkowania. Farmaceuci muszą stosować się do standardów dotyczących przygotowywania leków, aby zapewnić pacjentom skuteczną i bezpieczną terapię. Warto podkreślić, że dokładność w obliczeniach jest niezbędna, a każda pomyłka może mieć poważne konsekwencje, dlatego kluczowe jest, aby w procesie tworzenia leku kierować się rzetelnością i precyzją.
